Page Text
________________
જનયુગ
વૈશાખ ૧૯૮૩ વાચક પધાર્યા. દેવચંદ્રને માતપિતાએ વહોરા, ને આવી પાટણમાં પધાર્યા, ત્યાં પૂર્ણિમ ગચ્છના ભાવ શુભ મુહર્ત તે ગુરૂએ સં. ૧૭૫૬ માં તેને લઘુદીક્ષા પ્રભસૂરિના ઉપદેશથી પુર્ણિમ ગચ્છના શ્રાવક નગરશેઠ આપી. પછી ઉક્ત જિનચંદ્ર સૂરિએ વડી દીક્ષા આપી, શ્રીમાલી વંશીય દેસી તેજસી જેતસીએ સહસકૂટ ને નામ રાજવિમલ રાખ્યું. પછી રાજસાગરજીએ જિન બિંબ ભરાવ્યાં હતાં, અને તે ભાવપ્રભસૂરિ, દીક્ષિતને સરસ્વતી મંત્ર આપતાં શિષ્ય દેવચંદ્રજીએ પાસે તેમાં પ્રતિષ્ઠા કરાવી હતી; તે શેઠને દેવચંદ્રે પૂછ્યું તેનું ધ્યાન ખેલાડા ગામમાં રમ્ય વેણાતટે ભૂમિગૃહમાં કે તમે સહસકૂટનાં જિનબિંબ તો ભરાવ્યાં, પણ તે (ભોંયરામાં) યથાર્થ કરતાં સરસ્વતીએ પ્રસન્ન થઈ ગ્રંથ કિો મનરંગસે, સિત ૫ખ ફારુણ માસ, રસનામાં વાસ કર્યો ૩ શાસ્ત્રાભ્યાસ શરૂ કર્યો, પડાવ. ભમવાર અરૂ તીજ તિથિ, સફલ ફલી મન આશ. યક સૂત્ર, અન્યદર્શનનાં શાસ્ત્ર, પંચકાવ્ય-નૈષધાદિ, પ-ભાવપ્રભસૂરિ પર્ણમિક ગચ્છના સ્થાપક ચંદ્રનાટક, જ્યોતિષ, ૮ મેષ, કૌમુદી મહાભાષ્યાદિ
પ્રભસૂરિ સં. ૧૧૫૦-તેની પટ્ટ પરંપરામાં પ્રધાન શાખામાં
વિદ્યાપ્રભસૂરિ–તેના પહે લલિતપ્રભસૂરિ–તેની પાટે વિનયવ્યાકરણ, પિંગળ, સ્વરદય, તત્ત્વાર્થસૂત્ર, આવશ્યક
પ્રભસૂરિ-તેની પાટે મહિમાપ્રભસૂરિ અને તેની પાટે બહદુવૃત્તિ, વિશેષાવશ્યક, શ્રી હરિભદ્ર સૂરિ, હેમાચાર્ય,
ભાવપ્રભસૂરિ. તેમનું સૂરિપદ પહેલાં ભાવરત્ન નામ હર્ત અને યશોવિજયજીના રચેલા ગ્રંથ, છ કર્મ ગ્રંથ, કર્મ
અને પિતાનું નામ માંડણ અને માતાનું નામ બદુલા (3) પ્રતિ આદિ અનેક શાસ્ત્રોની જેમ આખાયથી સુગંધ હતાતેમણે સં. ૧૭૯૩ ના માઘ શુદ ૮ ગુરૂએ યશેલઈ મતિજ્ઞાન અને શ્રુતજ્ઞાન મેળવ્યું. (દેવચંદ્રજીએ વિજય ઉપાધ્યાયકૃત સંસ્કૃત પ્રતિમાશતક પર સં. ટીકા મુલતાનમાં સં. ૧૭૬૬ ના વૈશાખમાં ધ્યાનદીપિકા રચી છે. તેમને સૂરિપદ મહોત્સવ પાટણમાં માતા રામા લખી; મુલતાન તથા વીકાનેરમાં ચોમાસાં કર્યું, ને અને પિતા જયતસીને પુત્ર તેજસી (કે જેમણે સહસ્ત્રફૂટ સં. ૧૭૬૭ ના પોષ માસમાં દ્રવ્ય પ્રકાશ બનાવ્યો.)
મંદિરમાં બિંબ તેમનાજ હસ્તથી ભરાવ્યા હતા) એ સં. ૧૭૭૪ માં રાજસાગર વાચક દેવલોકે ગયા, સં.
કર્યો હતો. તેમણે સં. ૧૭૬૯ માં રૂપપુરમાં હરિબલ ૧૭૭૫ માં જ્ઞાનધર્મ પાઠક સ્વર્ગસ્થ થયા,
મચ્છીને રાસ, સં. ૧૭૯૭ માં પાટણમાં સુભદ્રા સતી ૩. “દેવચંદ્રજીએ વિમલાદાસની બે પુત્રી નામે
રાસ, સં. ૧૭૯૯ માં પાટણમાં બુદ્ધિ વિમલા સતી રાસ,
સં. ૧૮૦૦ માં અંબડરાસ તથા નવવોડ સઝાય, ૧૩ માઈજી અને અમાઈઝ માટે આગમસાર નામને કાઠીયાસઝાય, અધ્યાત્મ થઈ વગેરે ગુર્જર ભાષામાં રચેલ ગદ્યમાં ગ્રંથ છે. તેઓ સં. ૧૭૭૭ માં ગુજરાત છે. આ દેવચંદ્રજીના સમકાલીન હતા. તેઓ પાટણમાં ૩-આમ હોય તે દેવચંદ્રજીએ ગમે ત્યાં પણ સર
ઢંઢેરવાડાના અપાસરામાં રહેતા ને તેની શાખા ઢઢેર પડી સ્વતિની સ્તુતિ અવશ્ય કરી હશે એમ મનમાં આવતા હતા. તેમણે કાલિદાસકૃત તિવિદાભરણ પર સુખતેને ગ્રંથોના બંને ભાગ ફેરવી ગયે, પણ મારા જેવામાં
ધિકા નામની સંસ્કૃત ટીકા પણ રચી છે. ને આવી.
૬-દેવચંદ્રજી પોતે આ પાટણના સહસ્ત્રફૂટ સંબંધે જ્યારે દેવચંદ્રજી પોતે તે ગ્રંથના અંતની પ્રશ
સ્તવન રચ્યું છે (શ્રીમદ્ દેવચંદ્રજી ભાગ ૨ જે પૃ. સ્તિમાં સ્વમિત્ર દુર્ગાદાસને શુભચિતે સમજાવવા માટે
એવા 5 ૯૨૩૯૨૪) તેમાં જણાવ્યું છે કે:મરટકોટમાં સં. ૧૭૭૬ ના ફાગણ સુદ ૩ ભમવારે
સહસ્ત્રકૂટ સિદ્ધાચલ ઉપરે, તિમહિજ ધરણું વિહાર, આગમસાર રચ્ચે એમ કહે છે,
તેથી અભૂત એ છે સ્થાપના, પાટણ નગર મઝાર. ૯
તીર્થ સલ વળી તીર્થંકર સહ, એણે પૂજા તે પૂજાય, સંવત સત્તર છિલ્ડરરે, મન શુદ્ધ ફાગણ માસ,
એક છથી મહિમા એહને, કિણ ભાતે કહેવાય. ૧૦ માટે કાટ મરેડ મે, વરસતા સુખ માસ. * *
શ્રીમાળી કુલ દીપક જેતસી, શેઠ સુગુણ ભંડાર, આગમસાદાર એહ, પ્રાકૃત સંસ્કૃત રૂપ,
તસ સુત શેઠ શિરામણી તેજસી, પાટણ નગરમેંદાતાર. ૧૧ સંઘ કિ દેવચંદ્ર મુનિ, જ્ઞાનામૃતરસકૂપ,
તેણે એ બિંબ ભરાવ્યા ભાવશું, સહસ અધિકા વીસ, કર્યો ઈહાં સદાય અતિ, દુર્ગ દાસ શુભ ચિત્ત,
કીધી પ્રતીષ્ઠા પુનમગ૭ધરે, ભાવપ્રભ સૂરીસ, ૧૨ સમજાવન નિજ મિત્ર૬, કીને ગ્રંથ પવિત્ત.
આ સહસ્ત્રફૂટનું મંદિર પાટણમાં તાંગડીયા વાડામાં ધર્મમિત્ર જિન ધર્મ રતન, ભવિજન સમકિતવંત,
સહસ્ત્રફણુ પાર્શ્વનાથજી પ્રમુખ સાત દેહરાસર છે શુદ્ધ અમરપદ એલખણ, ગ્રંથ કી ગુણવંત, * * તેમાંનું એક છે.
અપાસરામ સાહિતિ
| SR No. | 536286 |
| Book Title | Jain Yug 1983 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Mohanlal Dalichand Desai |
| Publisher | Jain Shwetambar Conference |
| Publication Year | 1983 |
| Total Pages | 576 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Jain Yug, & India |
| File Size | 36 MB |