________________
શ્રી ચિદાનંદજી કૃત મહેાંતેરીનું પદ ૨૭ મુ.
२०७
૪ જ્યારે પડવે કે બીજે ચંદ્રની કળા પ્રગટે છે ત્યારે સહુ કોઈ તેને દેખવા-જોવા દોડે છે, પરંતુ એજ ચદ્ર પુનમે પૂરી સેાળ કળા પામી રહે છે; પછી તેની કળા ક્ષીણુ ( ઓછી થવા માંડે છે, એટલે તે પ્રથમની જેમ પ્રીતિપાત્ર થતા નથી.
૫ કાઈ તેવા દુષ્ટ અપરાધ પ્રસંગે અપરાધીને શિક્ષા દેવા અગમાં ઠીક શેલનિક ને ઉપયોગી લેખાતા કાન ને નાકને રાજા લેકે છેઢાવી નાંખે છે; અને અંગમાં પગ-ચરણ સાવ નિકૃષ્ટ લઘુ લેખાય છે તેથી શિષ્ટ ને પૂછ્ય જનાનાં ચરણે પૂજાય છે.
૬ નાનું બાળક રમત ગમતમાં રાજમહેલમાં ચાલ્યુ ગયુ હોય તે તેમાં વસનારી અંતેઉરીએ અને તેની દાસીએ! સુધાં ભેગી મળીને પ્રીતિથી તેને ખેાળામાં બેસાડી રમાડે જમાડે છે, પણ જો કોઇ મેાટી ઉમરના અજાણ્યા માણસ હોય તે તે ત્યાં જવા પામેજ નહીં અને ભૂલે ચૂકયે કદાચ કોઇ ત્યાં ગયે હાય તેા તેના જીવનું જોખમ થાય. નાના બાળકમાં નિર્દોષતા-સરલતા-પ્રસન્નતા જોઈ જાણી સહુ તેની ચાહના કરે છે અને મેટામાં ખાટી આશંકા ઉપજાવી તેને પ્રાણ લેવા તત્પર થઇ જાય છે.
૮ જ્યારે પૂર્વોક્ત મઠ્ઠ અભિમાનમાત્રને ગાળી નાખવાથી નિવ્રુતાનિરભિમાનતા-વીતરાગતા આવે છે ત્યારે ત્રણ ભુવનમાં પ્રધાન-પૂજનીચ પદ પામે છે. એ રીતે ચિદાનંદજી મહારાજ હિતશિક્ષા આપી છેવટે જણાવે છે કે કઈ વિરલ સદ્ભાગી જનેાજ ખરી હિતકરણી આદરી સુખી થાય છે.
સાર બાધ—કુલ, જાતિ, બળ, વિદ્યા, ઐશ્વર્યાદિ આઠ પ્રકારના મદ કરનાશને લાભ કશા થતા નથી અને હાનિ તે પારાવાર થવા પામે છે. જે જે વસ્તુને મદ કરાય છે તેજ વસ્તુથી ભવાન્તરમાં એનશીખ રહે છે. અને જો સર્વ મમાત્રને જય કરવામાં આવે છે તેા તીથંકર જેવી સર્વોત્કૃષ્ટ પદવી પણ પામી શકાય છે. ઇતિશમ્ (સ. કે. વિ.)
(અનુસંધાન પૃષ્ઠ ૨૦૫ થી ચાલુ.) લેશ કષાય કરે નહીં, વેર ન રાખે જે; અવગુણુ ઉપર ગુણ કરે, સજ્જન માના તેહું. એાલ વિચારી જે વઢે, માડ્યુ પાળે જે; ગરીમનું રક્ષણ કરે, સજ્જન માના તેહુ વિશ્વાસુને નહીં ઠંગે, જે ગુણ-ચાર ન થાય; નિંદા ન કરે. પારકી, તે સજ્જન કહેવાય. પરગુણ ગાવે પ્રેમથી, ન કરે આપમડાઇ; ગુણગ્રાહી સૌ વાતમાં, તે સજ્જન કહેવાય.
3
*
૬ ભાકી.
