Page Text
________________
Shri Mahavir Jain Aradhana Kendra
www.kobatirth.org
Acharya Shri Kailassagarsuri Gyanmandir
મુનિ શ્રી પુણ્યવિજયજી શ્રદ્ધાંજલિ-વિશેષાંક ઇન્કાર કર્યો હતો, વિ. સં. ૨૦૧૦માં વડેદરાના શ્રીસ છે તેઓને “અગમપ્રભાકર”નું બિરુદ આપ્યું તે પણ તેઓને પૂછયા વગર જ. વિ. સં. રવેરમાં આચાર્ય શ્રી વિજયવલ્લભસૂરિજીની જન્મશતાબ્દીની, મુંબઈમાં, અખિલ ભારતીય ધેર ઉજવણી થઈ તે વખતે પણું મુંબઈના શ્રી તથા અન્ય સ્થાનના મહાનુભાવોએ મહારાજશ્રીને આચાર્ય પદવી માટે ખૂબ આગ્રહ કરે, પણ મહારાજશ્રીએ એ વખતે પણ એનો વિવેકપૂર્વક ઇન્કાર કર્યો હતો. છેવટે એ જ વર્ષમાં, મુંબઈમાં વરલીનાજિ નદિરની પ્રતિષ્ઠા વખ, આચાર્ય શ્રી વિજ્યસમુસૂરિજી મહારાજે, પUાને સંતોષ અને સંઘના આનંદ ખાતર, મહારાજળીની જાણ બહાર, શ્રીસંઘ સમક્ષ, એને “મૃતવારિધિની પદવી આપીને તેનું બહુમાન કર્યું હતું.
મહારાજશ્રી જેમ જ્ઞાનની લ કર રહેતા, તેમ ધર્મની લણે પ તેઓ સતત કરતા રહેતા. ગમે તેવાં ગીર કામ વચ્ચે પણું તેઓ બાજીવોને જર્મની વાત સમાવવામાં કચારેય આનાકાની કે સાયને લોભ ન કરતા. એમના અંતરમાં એ વાત બરાબર વસી ગઈ હતી કે જે વ્યક્તિ જે મેળવવા આપણી પાસે આવે છે તેને તેની માતા પ્રમાણે આપણે અપવી જ જોઈએ; કારણ કે એમનું જીવન અને ધર્મ એકાકાર બની ગયાં હતાં. એમને ઉષામાં પ્રતિક્રમણ કરના કે દેરાસરમાં પ્રબુદર્શનચયવદન કરતા જેવા એ એક લહાવો છે. ત્યારે, લેશ પણ હોવળ વગર, જાણે આત્મા અને પરમાત્મા તો નિરાંતે વાત થતી હોય એવી પ્રસન્નતા અને શાંતિ આ અનુભવતા હોય, એ. જે આપણને લાગે.
તેનું અંતર ખૂળ કરુણાભીનું હતું. કોઈ પણ દુઃખ જોઈને એ કવવી લાગતું. એમની પાસે કંઈક દુઃખી વ્યક્તિએ સાઉ. માટે આવતી; અને એમના બારણેથી ખાલી હાથે કોઈ પાછા ગયે જા નથી, જે સગવડ હેય તે લાખ રૂપિયા પણ દાન જોનાં દુઃખ દૂર કરવા માટે ચેડા રામયમાં વહેચી ખાવે એ લાલુ, ઉદાર અને પરગજુ એમને સ્વ.વ હતી. . ગમે તેવી મુંઝવણના સમયે કે વજન-સાથીના વિગ વખતે પણ તેઓ સંસારના ભાવેને વિચારીને જે રીતે સ્વસ્થ અને શાંત રહી શકતા, તે એમણે સાધલી સ્થિતપ્રજ્ઞતાનું ફળ હતું. વિ. સં. ૨૦૨૫ના મેરુતેરશન પર્વદિને ( તા. ૧૬-૧-૧૯૬૯ના રજ) તેઓના ચિરસાથી પંન્યાસજી મહારાજ શ્રી રમણીકવિજયજીના અણધાર્યા કાળધર્મ વખતે તેઓ જે સ્વસ્થતા જાળવી શકા, તે એમની સાધનાને બળે જ, એ વખતે તેઓએ ૧, ૨૭–૩–૧૯ી: રોજ લખેલ એક પત્રમાં લખ્યું હતુ કે–
શ્રી રમણીક એકાએક અણધારી રીતે વિદાય લઈ ગયા ! ઘણાં વર્ષને આત્મીય સંબંધ એટલે સહજ ભાવે અને લાગે છે ખરું જ. તે છતાં હવનું ગાંભીર્ય એવું નથી. સંસારમાં આપણે સંસારી જેવા રહ્યા એટલે અંતર કાપ લાગે તે ખરી જ, આમ છતાં હું સર્વથા સમાધિ અને શાં િમાં છું.” ' સંયમ, ત્યાગ, વૈરાગ્યની નિર્વા શાધના અને જીવનરૂપી સાધુતાનાં દર્શન કરાવતા આ બેલ શ્રી પુણ્યવિજયજી મહારાજની જળકમળ જેવી સાધનની સાક્ષી શકે છે. સમજપૂર્વક કડવાશનું પાન કરીને પિતાની સહનશીલતા, ગંભીરતા અને અનાસક્તિને ચરિતાર્થ કર્યાના કંઈક પ્રસંગે મહારાજશ્રીના જીવનમાં રાજ રીતે વણાઈ ગયા હતા,
અને મહારાજશ્રીની વિગતો તે એમની પોતાની જ હતી ! પેલું સાગમાં તરતું બેઠું' જેવું છે? પાણી ગમે તેટલું વધે ને એ તો જીની ઉપર ને ઉપર જ રહે છે, મહારાજશ્રી પાસે પ્રાચીન પ્રતે, કળામય સામગ્રી અને પુરાવાની વસ્તુઓને કે ઉત્તમ સંગ્રહ હો! છતાં એ ક્યારેય હિ-માયાને જગાવીને એમના અકિંચનભાવને ખદિત કર્યું નહોતા શકે. તેઓએ પ્રતિષ્ઠા કરાવી હતી, દીક્ષા આપી હતી, અવારનવાર જ્ઞાનનાં શાને અને કળીની સામગ્રીનાં પ્રદર્શને જ્યાં હતાં વિ. સં૨૦૦૬માં અમદાવાદમાં એરિએન્ટલ કોન્ફરન્સના અધિવેશન વખતે જેલું પ્રદર્શન ખૂબ મે.ટું અને ખૂબ આકર્ષક તેમ જ યાદગાર
For Private And Personal Use Only
| SR No. | 531809 |
| Book Title | Atmanand Prakash Pustak 071 Ank 03 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publisher | Jain Atmanand Sabha Bhavnagar |
| Publication Year | 1973 |
| Total Pages | 249 |
| Language | Gujarati, Hindi |
| Classification | Magazine, India_Atmanand Prakash, & India |
| File Size | 94 MB |