Prabuddha Jivan 2017 11

SR No.: 526112
Original Sutra Author: N/A
Author: Sejal Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2017
Total Pages: 60
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 3 MB

Page 9

શિક્ષણમાં એનું સ્થાન ક્યાં હોવું જોઈએ - વગેરે મુદ્દાઓ વિશે ઈલકાબ તમારી પાસે જ રાખો.”૨ તેઓ માનતા અને કહેતાં કે ગાંધીજીએ પોતાના વિચારો વ્યક્ત કર્યા છે. ઉપર્યુક્ત મુદ્દાઓના આપણી ભાષા આપણું પોતાનું પ્રતિબિંબ છે. સંદર્ભમાં એ વિચારોનું અવલોકન કરીએ.
આપણી માતૃભાષાઓ વિશે આપણા લોકો જેટલા શાશક કોઈપણ વ્યક્તિના જીવનમાં ત્રણ હસ્તીઓ ખૂબ અગત્યની છે, એટલા જ જવાબદાર છે એવું ગાંધીજી સ્પષ્ટ માનતા હતા. છે, એ છે : મા (mother), માતૃભૂમિ (motherland) અને તેથી તેવા લોકોનો ઉધડો લેવાનું તેઓ ચૂક્યા નથી. જુઓ તેઓ માતૃભાષા (mothertongue). આ ત્રણ માત્ર સંજ્ઞાઓ નથી, શું કહે છે : “કદી તમે એમ કહેશો કે આપણી ભાષાઓ સર્વોત્તમ સંપ્રત્યયો (concepts) પણ છે. એટલું જ નહીં, એ આપણી ઓળખ વિચાર પ્રગટ કરવા માટે બહુ કંગાળ છે, તો હું કહીશ કે આપણો (identity) પણ છે. જે માની કૂખેથી જન્મ લીધો, જે માતાએ નાશ જેમ જલ્દી થાય તેમ આપણા માટે વધુ સારું છે. હિંદની રાષ્ટ્રીય સ્તનપાન કરાવ્યું, જે માટીના કણમાંથી પેદા થયા અને જ્યાંના ભાષા અંગ્રેજી બને, એવું સ્વપ્ન જોનાર કોઈ છે? પ્રજા ઉપર આ જળવાયુથી આપણો ભાવકોશ પરિપોષાયો એ માતૃભૂમિ, જે બોજો શા સારું જોઈએ? ઘડીભર વિચારી જુઓ કે કેવી વિષમ જન્મતાં જ માના દૂધ સાથે મા દ્વારા મળી; જેમાં આપણા વિચારો, શરત આપણાં બાળકોને એક અંગ્રેજી બાળક સાથે દોડવી પડે ભાવો, ભાવનાઓ, ઊર્મિઓ અને સંવેદનોને સહેલાઈથી વ્યક્ત છે. દરેક હિંદી યુવક, અંગ્રેજી ભાષા દ્વારા પોતાનું જ્ઞાન મેળવતો કરી શકીએ છીએ; જેમાં આપણે સપનાઓ જોઈએ છીએ તે આપણી હોવાથી, પોતાના જીવનનાં ઓછામાં ઓછાં છ અમૂલ્ય વર્ષો માતૃભાષા - આપણી હયાતીના અભિન્ન અંગો છે. આપણે એનાથી ગુમાવે છે. આપણી શાળાઓ અને કોલેજોમાંથી બહાર પડતાં વિખૂટા ન પડી શકીએ. જો છૂટા પડીએ તો આપણે આપણું આપોપું વિદ્યાર્થીઓની સંખ્યા સાથે તેને ગુણી નાખશો તો તમને જણાશે (નિજત્વ), આપણી અસલિયત, આપણી ઓળખ ગુમાવતા જઈએ. કે પ્રજાને કેટલાં હજારો વર્ષોનું નુકશાન થયું છે. જો આપણને ઉમાશંકર જોષી, હરિવંશરાય બચ્ચન કે સચ્ચિદાનંદ વાત્સાયન છેલ્લાં પચાસ વર્ષ દરમિયાન આપણી દેશી ભાષાઓ મારફત અશેયવિશ્વના કોઈપણ દેશના સાહિત્ય સમારોહમાં જતાં ત્યારે શિક્ષણ આપવામાં આવ્યું હોત તો આજે આપણી પાસે એક સ્વતંત્ર પોતાની ઓળખ “હું એક ભારતીય સર્જક છું, ગુજરાતી કે હિન્દી હિંદ હોત, આપણી પાસે આપણા શિક્ષિત માણસો હોત, જેઓ ભાષામાં લખું છું.'
પોતાની જ ભૂમિમાં વિદેશી જેવા ન રહ્યા હોત, પણ જેઓનું બોલવું આજે સમય સંજોગો એવા છે કે આપણે મા, માતૃભૂમિ અને પ્રજાના અંતર ઉપર અસર કરી રહ્યું હોત.”૩ માતૃભાષા એ ત્રણેયથી દૂર થતાં જઈએ છીએ. પરિણામે આપણી જો આપણી માતૃભાષા અક્ષમ અને નબળી જણાતી હોય તો ઓળખ (identity) ગુમાવતા જઈએ છીએ. એ ત્રણેય આપણું મૂળ આપણી ભાષાને ઘડવી એ આપણું કર્તવ્ય છે, એમ તેઓ માનતા (root) છે. એનાથી વિખૂટા પડતાં આપણા આ જગતમાંથી પણ હતાં. તેથી તેઓ કહે છે : “ઘણા લોકો આમ કહેતાં સંભળાય છે ઊન્યૂલિન (uprooted) થઈ જઈએ છીએ. કહેવાનો મતલબ એ છે કે આપણી ભાષામાં આપણા ઊંચા વિચારો દર્શાવી શકાય એવા કે મા અને માતૃભૂમિ જેટલું જ મહત્ત્વ માતૃભાષાનું છે. મા અને શબ્દો નથી.” સજ્જનો, આ કંઈ ભાષાનો દોષ નથી. ભાષાને ઘડવી માતૃભૂમિની જેમ માતૃભાષા સાથે આપણો નાળ સંબંધ છે. અને વધારવી એ આપણું પોતાનું જ કર્તવ્ય છે. એક સમય એવો ગાંધીજી આ વાત બરાબર જાણતા હતા. એટલે એમણે લખ્યું છે કે હતો કે જ્યારે અંગ્રેજી ભાષાની પણ તેવી જ દશા હતી. અંગ્રેજી “બાળકના દેહના વિકાસ માટે માતાનું દૂધ જેમ સ્વાભાવિક છે ખીલી શકી, કારણકે અંગ્રેજો આગળ વધ્યા, અને ભાષાની ઉન્નતિ, તેમ તેના મગજના વિકાસ માટે માતૃભાષા સ્વાભાવિક છે, એ કરી. જો આપણે માતૃભાષાની ઉન્નતિ ન કરી શકીએ અને આપણો વિશે મને લેશ પણ શંકા નથી. એથી બીજું હોઈ જ શી રીતે શકે? આ સિદ્ધાંત હોય કે અંગ્રેજી દ્વારા જ આપણા ઊંચા વિચારો દર્શાવી બાળક શિક્ષણની શરૂઆત મા પાસેથી કરે છે. આથી બાળકોના શકાય અને ખીલવી શકાય તો આપણે હંમેશને માટે ગુલામ બની માનસિક વિકાસ માટે તેમની માતૃભાષા કરતાં જુદી ભાષા લાદવી રહેવાના એમાં જરા પણ શંકા નથી. જ્યાં સુધી આપણી એને હું માતૃભૂમિ સામેનો અપરાધ ગણું છું.”૧ વળી તેઓ કહે માતૃભાષામાં આપણા બધા વિચારો દર્શાવવાની શક્તિ નહીં આવે છે : “કોઈપણ સ્ત્રી કે પુરુષ કેવળ માતૃભાષા દ્વારા જ પોતાના અને જ્યાં સુધી વૈજ્ઞાનિક શાસ્ત્રો માતૃભાષામાં નહીં સમજાવી ચિત્તનો પૂરેપૂરો વિકાસ સાધી શકે છે, અને જેઓ આ વિચાર શકાય ત્યાં સુધી કોમને નવા જ્ઞાનની પ્રાપ્તિ થઈ શકશે નહીં.”૪ સાથે સંમત નથી થતા તેઓ પોતાની માતૃભાષાનો દ્રોહ કરી પોતાની આ વાતને સમર્થિત કરવા તેઓ તુલસીદાસજી અને પંડિત રહ્યા છે એમ હું માનું છું. સર વેંકટ રામન પણ જો એમ કહે કે હું મદનમોહન માલવિયાજીનાં દૃષ્ટાંત આપે છે. પછી તેઓ મારાં સંશોધનો મારી માતૃભાષામાં સમજાવી શકતો નથી તો હું રવીન્દ્રનાથ ટાગોર, સ્વામી શ્રદ્ધાનંદજી, સ્વામી દયાનંદજી, તેમને કહીશ તમારું નોબેલ પારિતોષિક અને તમારો સરનો તુકારામ, રામદાસજી, પ્રેમાનંદ, શામળ અને દલપતરામના
નવેમ્બર - ૨૦૧૭
પ્રબુદ્ધ જીવન