Prabuddha Jivan 2015 02 Gandhi Jivanno Antim Adhyay Visheshank

SR No.: 526079
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2015
Total Pages: 104
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 5 MB

Page 29

ગાંધી જીરું
છે | અ ફેબ્રુઆરી ૨૦૧૫ ૦ પ્રબુદ્ધ જીવન • ગાંધી જીવનનો અંતિમ અધ્યાય વિશેષાંક ૯ પૃષ્ઠ ૨૯ અંતિમ
8
hષાંક ક
ગાંધી
કે નોઆખલી જવાનું માંડી વાળ્યું. “આ સંજોગોના માટે અહીંથી ખસવું પાર નહોતો. ગાંધીજીના હૃદય પર જખમો પડતા હતા. લોકોના ઘા * હું નથી.” તેમની વાત સાચી હતી. કૉલકાતામાં પરિસ્થિતિ વણસે તો તાજા હતા, મનમાં એટલું ઝેર ભર્યું હતું કે ગાંધીજીની વાતો ને હૈં છે તેના અત્યંત ગંભીર પ્રત્યાઘાત નોઆખલીમાં પડે. બીજા દિવસે હાજરી ઘણીવાર તેમને ખટકતાં, પણ અંતે તેઓ ગાંધીજીની દોરવણી – ૐ સવારનાં છાપાઓમાં શાંતિની અપીલ પ્રગટ થઈ, પણ બપોરે પ્રમાણે ચાલવા કબૂલ થતાં. પ્રાર્થના પ્રવચનોમાં શાંતિ અને સૈ હું એકસાથે ઘણી જગ્યાએ કોમી હિંસા ફાટી નીકળી. ૩૧ ઑગસ્ટે સદ્ભાવનાની અપીલ ચાલુ જ હતી. રાષ્ટ્રીય સેવક સંઘના વડા હું શું ગાંધીજી ઉપવાસ પર ઊતર્યા. તેઓ નબળા તો પડી જ ગયા હતા. ગાંધીજીને મળવા આવ્યા. ખૂનામરકીની પાછળ રાષ્ટ્રીય સેવક સંઘનો ૬ ૐ ત્રણ ઉપવાસ પછી તેમનો અવાજ મંદ પડી ગયો. નાડી અનિયમિત હાથ હતો તે કોઈથી છૂપું નહોતું, પણ તેના નેતાઓ કહેતા કે અમે હૈં કૅ થઈ ગઈ. ચક્કર આવવા લાગ્યાં અને કાનમાં માખીઓ જેવો તો હિંદુઓની રક્ષા કરીએ છીએ, મુસલમાનો સાથે અમને વેર નથી.”
ગણગણાટ સંભળાવા લાગ્યો. મૂઠી હાડકાંના એ વૃદ્ધની આ દશા ગાંધીજી તેમને ઓળખતા હતા. એથી તેઓ તેને કે & જોઈ, હિંદુ-મુસલમાન ગભરાયા. “આપની બધી શરતો મંજૂર છે. “સરમુખત્યારશાહીવાળી કોમી સંસ્થા તરીકે વર્ણવતા.
આપ ઉપવાસ છોડો.” ગાંધીજીએ કહ્યું, “શહેરમાં કાયમી શાંતિ સાંજની પ્રાર્થનામાં કુરાનની આયાતો બોલાઈ ત્યારે વિરોધ થયો છું 3 સ્થપાઈ છે તેવું મને અંતઃસ્કુરણાથી લાગશે ત્યારે જ હું ઉપવાસ અને પથ્થરો વરસ્યા. ગાંધીજી મુસ્લિમ નિરાશ્રિતોની છાવણીમાં ગયા હૈ હું છોડીશ.”
ત્યારે તેમને ઘેરી લેવામાં આવ્યાં. ગાંધીજીએ તેમને શાંત રાખવા જે જું ૬ ટ્રકો ભરી ભરીને હથિયારો ગાંધીજીને સોંપાયાં. તોફાનીઓનાં શબ્દો કહ્યા તેમાં નવું કંઈ નહોતું. પણ ગાંધીજીના હૃદયની વેદના ૬ ૐ જૂથો, કૉલકાતાની સઘળી કોમોના પ્રતિનિધિઓ આવી શાંતિની ટોળાંને સ્પર્શી અને ટોળું શાંત થયું. ગાંધીજીએ કહ્યું, ‘હિંસા હિંદુ કે છે * ખાતરી આપવા લાગ્યા. ‘તોફાનો તો ગુંડાઓએ કર્યા હતા. ગાંધીજી શીખ ધર્મને બચાવી નહીં શકે. ઈસ્લામને પણ તલવારે નથી બચાવ્યો. તે કહે, ‘નાગરિકોની નામઈ જ ગુંડાઓને તાકાત આપે છે. તોફાનનું આઝાદ પ્રજા તરીકે તમારે સ્વતંત્ર, દયાળુ અને બહાદુર બનવાનું છે પુનરાવર્તન નહીં થાય તેની ખાતરી આપી શકશો?' ને જો તોફાનો છે. સતત જાગ્રત રહેવાનું છે. એક યુદ્ધ કેવળ બીજા યુદ્ધને જન્મ છે થાય તો તમે મને ખબર આપવા જીવતા નહીં રહો, પણ જેમની આપે છે.” મેં સલામતીની પ્રતિજ્ઞા લીધી છે તેમનું રક્ષણ કરતા ખપી જશો?' આ બધાં રમખાણોએ સાબિત કર્યું કે પ્રજા યોગ્ય કેળવણી પામેલી હૈં
બોલતાં બોલતાં ગાંધીજીને તમ્મર આવ્યાં. હિંદુ-મુસ્લિમ નેતાઓએ ન હોય તો લોકશાહી વ્યર્થ છે. લઘુમતી અને બહુમતીની પરસ્પર ૬ શું પ્રતિજ્ઞાના ખરડા પર સહી કરી કે કૉલકાતામાં અમે કોમી કલહ ‘દુશ્મન” લેખવાની રમતમાં કરોડો માણસો પાયમાલ થઈ ગયા. ૬
થવા દઈશું નહીં ને તેને માટે મરણ પર્યત ઝઝૂમીશું.' કે છેવટે ગાંધીજીએ ઉપવાસ છોડ્યા. ૭ સપ્ટેમ્બરે તેઓ દિલ્હી ભાગલા પછી ચાર કરોડ મુસ્લિમો હિંદમાં હતા. આગેવાનોવિહોણો મેં 9 જવા રવાના થયા. ત્યાંથી તેમને પંજાબને ઠારવા જવાનું હતું. આ સમૂહ શંકાકુશંકાઓથી ભરેલો હતો. અફવાઓનું બજાર ગરમ હું દિલ્હી પણ કબ્રસ્તાન બન્યું હતું. ચોવીસ કલાકનો કફ્સ, લશ્કરની હતું. ભયભીત લોકો વધુ ભયભીત બનતાં. રાષ્ટ્રીય સેવક સંઘનો હું કુ ચોકી, ગોળીબાર, લૂંટફાટ, રઝળતાં શબો અને પશ્ચિમ પંજાબમાંથી ખુલ્લો આદેશ હતો હિંદુ રાજ્યની સ્થાપના. ‘મુસ્લિમો, હિંદ છોડો' કું { આવતા નિરાશ્રિતોનાં વીતકોની બળતામાં ઘી હોમતી એ તેમનું સૂત્ર હતું. તેમનું વલણ એવું હતું કે એક વાર બધા હિંદુઓ ? ૬ વ્યથાકથાઓ...લશ્કર પણ કોમી ઝેરથી બાકાત નહોતું. અને શીખો પશ્ચિમ પાકિસ્તાનમાંથી ચાલ્યા આવે, પછી તેઓ હું લાખો લોકો સ્થળાંતર કરી રહ્યાં હતાં. પંજાબમાં સરહદની બંને પાકિસ્તાનમાં હિંદુઓ પર થયેલા જુલ્મોનું વેર અહીંના મુસલમાનો ?
બાજુએ એક કરોડ જેટલા લોકો સામસામી દિશામાં સ્થળાંતર કરી પર લેશે. ગાંધીજીએ આ દારુણ ઘટનાના સાક્ષી ન બનવાનો નિશ્ચય કે : રહ્યાં હતાં. આ બધાંને ખોરાક, કપડાં, રહેઠાણ તેમ જ સલામતી કર્યો. તોફાનો દરમ્યાન તૂટેલી ને હિંદુઓએ કબજે કરેલી દિલ્હીની છે પૂરી પાડવાનો પ્રશ્ન વિકટ હતો. ઉશ્કેરાયેલાં લોકો વચ્ચે સામસામી ઘણી મસ્જિદો જોઈ ગાંધીજીએ કહ્યું, “આ મસ્જિદો ખાલી કરાવો. હું અથડામણ વારંવાર ફાટી નીકળતી. કૉલકાતા કરેલો તેવો ચમત્કાર તેની મરામત કરાવો. એ મરામત તેમાં ઘૂસેલા હિંદુઓ જ કરે.” પણ હું ગાંધીજી દિલ્હીમાં કરશે તેવી લોકોને આશા હતી. ગાંધીજીએ કહ્યું, મુસલમાનોને લૂંટવામાં આવતા, અમલદારો આંખ આડા કાન કરતા. કે “શું કરી શકીશ તે હું જાણતો નથી, પણ શાંતિ નહીં પ્રવર્તે ત્યાં સરદાર પટેલ મુશ્કેલીમાં હતા. ગાંધીજીની સમજાવટો પાછી પડતી રે સુધી અહીંથી બીજે જઈશ નહીં.'
હતી. ૧૯૪૭નો અંત અત્યંત ગમગીનીભર્યો હતો. ગાંધીજીએ લખ્યું, 5 બીજા દિવસથી ગાંધીજીએ શહેરના તોફાનગ્રસ્ત વિસ્તારોમાં ‘અંગ્રેજો સામેની લડત ઘણી આકરી હતી, પણ આજે મારી સામે ઝું તેમ જ નિરાશ્રિતોની છાવણીઓમાં ફરવા માંડ્યું. લોકોની દુર્દશાનો આવીને ઊભી છે તે લડતના મુકાબલે એ લડત બચ્ચાના ખેલ જેવી ૬ ગાંધી જીવનનો અંતિમ અધ્યાય વિશે 'જેણે પોતાનું વ્યક્તિત્વ ખોયું, તેણે સર્વસ્વ ખોયું.
વતનો અંતિમ અધ્યાય વિશેષાંક ક
ગાંધી જીવનનો અંતિમ અધ્યાય વિશેષાંક ગાંધી જીવનનો અંતિમ અધ્યાય વિશેષાંક કા ગાંધી જીવનનો અંતિમ અધ્યાય વિશેષાંક ગાંધી જીવનનો અંતિમ અધ્યાય વિશેષાંક ન ગાંધી જીવનનો અંતિમ અધ્યાય વિશેષાંક 5 ગાંધી 4