Prabuddha Jivan 2013 Year 61 Ank 01 to 12

SR No.: 525998
Original Sutra Author: N/A
Author: Dhanvant Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 2013
Total Pages: 540
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 18 MB

Page 71

ફેબ્રુઆરી, ૨૦૧૩
પ્રબુદ્ધ જીવન મનુષ્યભવની કિંમત
| ડૉ. પ્રવીણભાઈ સી. શાહ રાગદ્વેષાદિ કષાયોથી જીતનારા કર્મબંધનોથી મુક્ત, સૃષ્ટિની તમામ જન્મોના આંસુ ભેગા કરોને તો આખો સમુદ્ર ભરાઈ જાય. કોઈ જીવરાશિનું કલ્યાણ ઈચ્છનારા વિતરાગી સર્વજ્ઞ ભગવંતોની વાણીનો અતિશયોક્તિ નથી. આ જ્ઞાનીએ કહેલું વાક્ય છે. હવે આ ચૌદ પ્રેમ, શ્રદ્ધા અને સ્વીકાર હોય તેને આ લેખ જરૂરથી વાંચવા જેવો છે. રાજલોકનું સ્વરૂપ જાણ્યા પછી આપણને મળેલો આ ભવ કેટલો કિંમતી મારા જેવા મોડર્ન એજ્યુકેશન લેનારા, વિદેશમાં વર્ષો સુધી વસવાટ છે તે ખ્યાલ જરાપણ ભૂલાવો જોઈએ નહિ. અને પરિભ્રમણ કરી ભારતમાં સ્થાયી થયેલા જીવે પ્રભુની વાણીના કર્મભૂમિ એટલે અસિ, મસિ (વ્યાપાર) અને કૃષિ જ્યાં થતી હોય શાસ્ત્રોના પઠન, અધ્યયન અને પરીશીલનથી પ્રભાવિત થયેલાએ તે. અકર્મભૂમિના મનુષ્યો ધર્મકર્મમાં બિલકુલ સમજતાં નથી. એ મનુષ્યો શ્રુતજ્ઞાનના અનેક રત્નો જોયા અને એમાંથી એક રત્ન મનુષ્યભવની તો પોતાના પૂર્વે કરેલા પુણ્યના ફળો દેવતાઓની પેઠે સુખ ભોગવે કિંમત વિષે જાણ્યું ત્યારે ગજબનો ઉલ્લાસ જાગ્યો. ગોયમ મા પમાય છે. ધર્મકરણી તો ફક્ત પંદર કર્મક્ષેત્રમાં જ છે. એ પંદર ક્ષેત્રમાં પાંચ ખુદ પ્રભુવીરે ચૌદ પૂર્વધર અનંત લબ્લિનિધાન ગૌતમ મહારાજાને મહાવિદેહ ક્ષેત્ર છે. ત્યાં તો સદાકાળ જૈન ધર્મ પ્રવર્તે છે. બાકીના પાંચ કહેલું કે “એક ક્ષણનો પણ પ્રમાદ કરીશ નહિ” તો આપણે આ લેખ ભરતક્ષેત્ર ને પાંચ ઐરાવત ક્ષેત્રમાં છ આરામાંથી ત્રીજા આરાના અંતથી વાંચી જાગૃત થવું કે નહિ તે સમજુ સંસ્કારી શ્રદ્ધાળુ વાચકે નક્કી કરવાનું પાંચમા આરાના અંત સુધી જ (લગભગ એક ક્રોડાક્રોડ સાગરોપમથી છે. આ લેખને ઉપદેશ આપવાના ભાવાર્થમાં સમજવો નહિ. લેખક સહેજ ઓછો વખત) ધર્મ કર્મ કરવાનો રહે છે. પાંચ ભરત ને પાંચ પોતાને ઉપદેશ આપી સ્વયં ચેતના જગાવવા વિચારો રજૂ કરે છે. એરાવત એ દશ ક્ષેત્રમાંના એક ક્ષેત્રમાં બત્રીસ હજાર દેશ છે. બત્રીસ
એક રજુ એટલે અસંખ્યાતા દ્વીપ ને સમુદ્રો એવા ૧૪ રજુ પ્રમાણ હજા૨ દેશમાંથી પણ ધર્મકર્મ કરવાના તો માત્ર સાડા પચ્ચીસ જ આર્ય આ લોક. તેમાં એક રજ્જુ પ્રમાણ મધ્ય લોકો તેમાં ૪૫ યોજન પ્રમાણ દેશ છે. આ જાણ્યા પછી તો ખ્યાલ આવ્યો જ હશે કે કાળ અને ક્ષેત્રની દ્વીપ. તેમાં સૌથી નાનો જંબુ દ્વીપ. તેમાં એક ભરત ક્ષેત્ર ને ભરત દૃષ્ટિએ પણ કર્મ કરવાનો આપણને કેટલો મહામૂલો અવસર મળ્યો ક્ષેત્રમાં આપણે. તો આપણે ક્યાં ? આપણે શું? આપણો અહંકાર છે. પણ આપણને એની કિંમત છેલ્લો શ્વાસ બાકી રહ્યો હોય ત્યારે જ
ક્યાં? હવે બીજી રીતના વિચારો : આટલું મોટું ચૌદ રાજલોક. તેમાં સમજાય છે. ફક્ત અઢીદ્વીપમાં જ મનુષ્યો. તેમાં ૮૬ ક્ષેત્રના મનુષ્યો અકર્મભૂમિના. કોઈનો પણ જીવ ફક્ત બે હજાર સાગરોપમ વર્ષ માટે નિગોદમાંથી તેઓ ધર્મકર્મમાં કાંઈ જ સમજે નહિ. એમાં આપણો નંબર નથી લાગ્યો. બહાર નીકળે છે. તેમાંય તે સમયગાળા દરમ્યાન વધુમાં વધુ ૪૮ ભવ બાકીના ૧૫ ક્ષેત્રો કર્મભૂમિના છે તેમાં આપણો નંબર લાગી ગયો. મનુષ્યના મળે છે. તેમાં જો અકર્મભૂમિમાં મનુષ્ય તરીકે ઉત્પન્ન થયા જે ક્ષેત્ર ધર્મકર્મના છે. આ ૧૫ ક્ષેત્ર સિવાય આખા ચૌદ રાજલોકમાં હોઈએ તો ત્યાં કોઈ ધર્મ હોતો નથી. એટલે તેમાં જેટલા પણ મનુષ્યના કોઈ ક્ષેત્ર એવું નથી જ્યાં તમે ધર્મ કરી શકો. હવે સમજાય છે કે જે ધર્મ ભવ મળ્યા હશે તે આધ્યાત્મિક દૃષ્ટિએ નકામા ગયા. વળી કર્મભૂમિમાં તમને મળ્યો છે તે કેટલો મહામૂલો છે. અકર્મભૂમિમાં જેટલા પણ પણ છ એ છ આરામાં અમુક જ સમય એવો છે કે જે સમય દરમ્યાન જન્મ કર્યા હશે, ભલે તે મનુષ્યભવ હોય; આખો જન્મ સુખ ભોગવવામાં ધર્મકરણી છે. બાકીના સમયમાં કેટલા પણ મનુષ્યભવ મળ્યા હશે તો તે ખોઈ નાંખ્યો. કારણકે ત્યાં ધર્મકર્મ છે જ નહિ. તે સિવાય દેવના ભવ પણ આધ્યાત્મિક દૃષ્ટિએ નિષ્ફળ ગયા. હવે સમજી લો કે કર્મભૂમિ પણ છે જેટલા પણ મળ્યા હશે, ભોગવ ભોગવવામાં પૂરા કર્યા. તિર્યંચ અને અને સમયગાળો પણ ધર્મકરણીનો છે. પરંતુ આપણો જીવ ધર્મ પામી નારકીના ભવ ભૂખ અને દુ:ખ ભોગવવામાં પૂરા કર્યા. આ એકેય શકે તેવી પરિસ્થિતિ પામ્યો કે નહિ? જન્મતાં જ મૃત્યુ થઈ ગયું? ભવ એવા નથી કે જેમાં આપણા આત્માએ જન્મ લીધા નથી. ચૌદ ગર્ભમાં જ મૃત્યુ થયું? સમૂર્છાિમ મનુષ્ય તરીકે જન્મીને મર્યા ? રાજલોકનું એકપણ સુખ એવું નથી કે જે આપણા જીવે ભોગવ્યું નથી. અપર્યાપ્ત મર્યા? એવી કુળ જાતિ મળી કે કેવલી ભગવાનનો ધર્મ જ ને ચૌદ રાજલોકનું એકપણ દુ:ખ એવું નથી કે જે આપણા જીવે ભોગવ્યું ન મળ્યો? કોને ખબર છે શું થયું? ૪૮ ભવમાંથી આવા કેટલા ભવ નથી. ફક્ત આપણને જ્ઞાન નથી. માટે આ બધા ભવ આપણે જોઈ ચાલ્યા ગયા ને કેટલા બાકી છે તેની પણ કોને ખબર છે? વળી દેવજાણી શકતા નથી. હા...કોઈ આવીને ચમત્કાર કરે ને તમને પાછળના નારકી કે તિર્યંચમાં તો જીવનો આધ્યાત્મિક વિકાસ શક્ય જ નથી. તો હવે ભવ જોવાની દૃષ્ટિ આપી દે તો પિક્સરના રીલની જેમ બધા જીવો સમજાય છે કે આ ભવમાં ધર્મ કરવા યોગ્ય બધા જ સંજોગો ને સમજણ તમને દેખાઈ જાય. અને તો જ ખબર પડે કે આ જે મનુષ્યભવ અને પ્રાપ્ત થઈ છે તો આ માનવજન્મ કેટલો મોંઘો છે? આવું મોંઘું મનુષ્યપણું સાથે કેવલીએ પ્રરૂપેલો ધર્મ મળ્યો છે તે કેટલો કિંમતી છે. ને જો રીલ પામીને બીજા હજાર કામ પડતાં મૂકીને આત્માને ઓળખવો. દેખાય તો જ ખબર પડે કે હવે ક્યાં સુખ ભોગવવાના બાકી રહી ગયા છે? મોંઘેરો મનુષ્યજન્મ પામીને આત્માનું કલ્યાણ કરો તો મનુષ્ય જન્મનું ને આટઆટલા ભવોમાં દુ:ખના આંસુ તો એટલા પાડ્યા છે કે તે બધા ફળ-સફળ નહિ તો નિષ્ફળ. જીવ મોહનીય કર્મથી, રસરંગથી એટલો