Prabuddha Jivan 1994 Year 05 Ank 01 to 12

SR No.: 525979
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1994
Total Pages: 112
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 10 MB

Page 82

પ્રબુદ્ધ જીવન
તા.૧૬-૮-૯૪ જેન ધર્મમાં નારીનું સ્થાન
2 ડૉ. કુમારપાળ દેસાઈ * જૈનધર્મ એ વિશ્વને કેટલીક નૂતન મૌલિક વિચારણા આપી છે. કરવામાં આવ્યું છે. જ્યારે તન્દુલ વૈચારિક પ્રકીર્ણક'માં સ્ત્રીની એણે સૂક્ષ્મમાં સૂક્ષ્મ જંતુમાં રહેલા કે ઘાસના તણખલામાં વસેલા સ્વભાવગત ચોરાણું વિશેષતાઓ બતાવવામાં આવી છે. જીવનનું ગૌરવ કર્યું. પરિણામે સહજ રીતે જ એની જીવનવિચારણામાં
કોઈ ગ્રંથોમાં સ્ત્રીનું વર્ણન દોષયુકત મળે છે. પરંતુ એ વિશે માનવ-માનવ વચ્ચેની સમાનતા સમાવિષ્ટ થઇ ગઇ. જૈનધર્મએ આ
વઈ ગઈ. જનમ “ભગવતી આરાધના'માં સ્પષ્ટપણે કહ્યું છે કે, “આ દોષ વર્ણન એ પ્રાણીમાત્ર તરફ, જીવજંતુઓ તરફ અને સમગ્ર પ્રકૃતિ તરફ સામાન્ય અને શિથિલ સ્ત્રીઓને ધ્યાનમાં રાખીને કરવામાં આવ્યું છે. મૈત્રીભાવની ઘોષણા કરી. સૂક્ષ્મમાં સૂક્ષ્મ જંતુમાં રહેલા જીવનનો અને
જ્યારે શીલવાન સ્ત્રીઓને આવા કોઇ દોષ હોતા નથી.’ એથીયે વિશેષ તેમની સંવેદનાનો આદર કરનારો ધર્મ નારીનો સમાદર કરે તે
આ ગ્રંથમાં સ્ત્રીઓની પ્રશંસા કરતા એમ કહેવાયું છે કે “ગુણવાન સ્વાભાવિક છે. ભગવાન મહાવીરના સમયની વાત કરીએ તો એ સમયે
સ્ત્રીઓનો યશ બધે ફેલાય છે અને તે મનુષ્ય લોકમાં દેવતા સમાન છે. ભારતમાં જાતિવાદ અને વર્ગવાદનું પ્રભુત્વ હતું. અમુક જાતિ કે
દેવોને પણ પૂજનીય છે. એની જેટલી પ્રશંસા કરવામાં આવે તેટલી વર્ગવિશેષને પોતાને અન્યથી ચડિયાતી ગણતી. અમુક જાતિઓને
ઓછી છે. આથી જ જૈનાગમોમાં પત્નીને “ધમ્મ સહાય” ધર્મની જીવનભર ઉચ્ચ જાતિઓની સેવા કે ગુલામી કરવી પડતી હતી. આવા
સહાયિકા તરીકે માનવામાં આવી છે.' વર્ગભેદનો જૈનઘર્મએ વિરોધ કર્યો. અને પ્રત્યેક મનુષ્યના હૃદયમાં વસતા આત્માનું ગૌરવ કર્યું. સાહજિક રીતે જ આ વર્ષે પુરુષ અને
સ્ત્રીઓ પ્રત્યેના આવા અભિગમ અને સમાનતાના ખ્યાલને કારણે સ્ત્રીની સમાનતા પર ભાર મૂક્યો. સ્ત્રીને પોતાનાથી હલકા દરજાની,
* જૈન ધર્મમાં સ્ત્રીઓએ મહત્ત્વની અને યશસ્વી કામગીરી બજાવી છે. ભોગ્યા કે દાસી માનવાને બદલે જૈન ધર્મએ સ્ત્રીને પુરુષની સમકક્ષ
એ જૈન ધર્મના પ્રથમ તીર્થકર ઋષભદેવ ભગવાનના સમયથી પુત્રીઓને દરજ્જો આપ્યો. ધાર્મિક અને સામાજિક ક્ષેત્રમાં પુરુષના જેટલા જ સ્ત્રીના 11
જીના પૂરતી કેળવણી આપવામાં આવતી હતી. “જ્ઞાતા ધર્મકથા અને અધિકાર છે, આથી સ્ત્રી જાતિને હીન કે સામાન્ય ગણવી તે અજ્ઞાન છે. કાપ મશfમમા સ્ત્રીઓના ચોસઠ કળાનો ઉલ્લેખ મળે છે. જેમાં
આ ધર્મએ કહ્યું કે જ્યાં પુરુષ જઈ શકે છે ત્યાં સ્ત્રી પણ જઇ શકે. સ્ત્રીઓ ભાષા, ગણિત, લેખનકળા, વગેરેની સાથે નૃત્ય, સંગીત. છે. જે કાર્ય કરવા પુરુષ શક્તિમાન છે તે કાર્ય સ્ત્રી પણ કરી શકે છે. લાલતકળા અને પાકશાસ્ત્રોમાં નિપુણ બનતી હતી. ભગવાન પુરષ જીવનમાં જે હાંસલ કરી શકે છે તે સ્ત્રી પણ કરી શકે છે. બંને વચ્ચે અથભવના માતા મરુદવા કરુણાના સાક્ષાત મૂતિ હતા. ભગવાન ઊંચ-નીચ કે સબળ- નિર્બળની ભેદક દિવાલ રાખી શકાય નહીં.
ઋષભદેવની પુત્રી બ્રાહ્મી બુદ્ધિવાન અને ગુણવાન હતી. ચોસઠ ધર્મ કર્મ અને આત્મવિકાસનો સંબંધ શરીર સાથે નહીં પરંતુ
કળાઓની જાણકાર હતી. બ્રાહ્મીએ અઢાર લિપિઓનું અધ્યયન કર્યું આત્મા સાથે છે. આથી ધર્મ-આરાધના અને ધર્મપ્રગતિના વિષયમાં હg
હતું. એને લિપિવિજ્ઞાનની કેળવણી આપી હતી. એ બ્રાહ્મી સાધ્વી બની પુરુષ જેટલો જ સ્ત્રીના સ્વાતંત્ર્યનો સ્વીકાર કરવામાં આવ્યો, વાસના,
તા અને એની પાસે ત્રણ લાખ સાધ્વીઓ અને પાંચ લાખ ચોપન હજાર વિકાર અને કર્મબંધનને કાપીને બંને સમાન ભાવથી મુક્તિ મેળવવાનાં બત
વ્રત ધારિણી શ્રાવિકાઓનું નેતૃત્વ હતું. બ્રાહીએ સ્ત્રીઓને અધિકારી છે. જૈન ધર્મએ બતાવ્યું કે પુરુષ અને સ્ત્રીના આત્મામાં કોઈ
આત્મકલ્યાણનો માર્ગ બતાવ્યો, જ્યારે ત્રઢષભદેવની બીજી પુત્રી ભિન્નતા કે ભેદનું પ્રમાણ મળતું નથી. આથી પુરુષ સ્ત્રીને નીચી કક્ષાની સુંદરીને ગણિતશાસ્ત્રનું અગાધ જ્ઞાન હતું. સમજે તે બાબત અજ્ઞાનદર્શક, અતાર્કિક અને અધર્મયુક્ત છે. આ સ્ત્રીનું એક સ્વરૂપ છે જનનીનું-માતાનું. દીક્ષા લીધા પછી વિચારસરણીને કારણે જૈન ધર્મનો સ્ત્રીઓ વિશેનો અભિગમ ભગવાન મહાવીરે નારી જાતિનો “માતૃજાતિ” તરીકે ઉલ્લેખ કર્યો છે. સમાનતાના પાયા પર રચાયો છે.
જૈન ધર્મગ્રંથોમાં તીર્થકરની માતાનું મંગલમય વર્ણન સાંપડે છે, જૈન ધર્મ એ નિવૃત્તિ પરાયણ ધર્મ છે. સંન્યાસ, વૈરાગ્ય અને મોક્ષ તીર્થકરની માતાઓ કેવી ઉમદા વિચારોવાળી, ઉજ્જવળ ચારિત્રવાળી પર એનું વિશેષ લક્ષ છે. સામાન્ય રીતે એમ જોવા મળે છે કે વૈરાગ્ય અને ઉચ્ચ ભાવનાવાળી હતી તે દર્શાવવામાં આવ્યું છે. ભગવાન ઉપર વિશેષ ભાર મૂકવા જતાં સ્ત્રીઓની નિંદા કરવામાં આવે છે. એને મહાવીરની માતા ત્રિશલાનું ચરિત્ર કેવું ભવ્ય છે ! તીર્થકર વિલાસ અને વિકાર જગાડનારી દર્શાવીને એનાથી દૂર રહેવાની સુમતિનાથની માતા મંગલા ન્યાયપ્રિય અને વિદ્વાન હતી. એ સમયના માન્યતા સેવાય છે. મધ્યયુગીન સંત પરંપરામાં સ્ત્રીને માયા, મોહિની ગ્રંથોમાં એમની ન્યાય તોળવાની સુઝના દ્રષ્ટાંતો પણ જડે છે. તીર્થકરોએ અને નરકની ખાણ કહેવા પાછળ આ જ વૃત્તિ કારણભૂત બની છે? તો આધ્યાત્મિક વિકાસ સાધ્યો પરંતુ તીર્થકરની માતાઓએ પણ આનાથી સાવ વિરુદ્ધ જૈન ધર્મમાં સ્ત્રી અને પુરુષ બંનેને સમાન રીતે આધ્યાત્મિક વિકાસ સાધ્યો છે અને દેવલોકમાં ગયા છે. જોવામાં આવ્યા અને તેથી જ “સૂત્રકૃતાંગ' નિયુક્તિમાં સ્પષ્ટપણે કહ્યું જે તીર્થ કરીએ ત્યાગ સ્વીકાર્યા પહેલાં વિવાહ કર્યો હતો, તેઓના છે કે, “જેમ નારી પુરુષના શીલનું ખડન કરે છે જ રીત પર પણ સંસારી જીવનમાં વિવાહિત પત્ની પ્રત્યેનો આદર પ્રગટ થાય છે. નારીના શીલનું ખંડન કરે છે. આથી વૈરાગ્ય માર્ગમાં રહેલી સ્ત્રીઓએ ભગવાન મહાવીરના પત્ની યશોદા પોતાના પતિની ન્યાયવૃત્તિનું પુરુષોથી એ રીતે બચવું જોઈએ જે રીતે પુરુષોએ સ્ત્રીઓથી બચવું પૂર્ણતયા પામી ગઈ હતી અને એમની અધ્યાત્મ-સાધના અને આત્મિક જોઈએ.”
વિકાસમાં કોઈપણ પ્રકારનું કષ્ટ ન પહોંચે તેની ખેવના રાખતી હતી. સ્ત્રીઓના વિભિન્ન પ્રકારો વિશેની ગવેષણા પણ આ ધર્મએ કરી યશોદા આદરપૂર્વક વર્ધમાનની વાત સાંભળતી હતી, અને એ ઉપદેશને છે. “સૂત્ર કૃતાંગ નિર્યુક્તિ' અને “ચૂર્ણ'માં નારી શબ્દનું તાત્પર્ય સ્પષ્ટ સ્વયં આચરણમાં મૂકવાનો પ્રયત્ન કરતી હતી. રાજકુમાર વર્ધમાને કરીને દ્રવ્યસ્ત્રી અને ભાવ સ્ત્રી એમ બે વિભાગમાં અને વર્ગીકૃત દીક્ષા માટે પ્રયાણ કર્યું. ત્યારે યશોદાએ પતિને હસતે મુખે વિદાય આપી કરવામાં આવી છે. દ્રવ્ય-સ્ત્રીનો અર્થ સ્ત્રીની શરીરરચના છે. જ્યારે હતી. રાજકુમાર વર્ધમાનના મોટાભાઈ નંદીવર્ધનની પત્ની જ્યેષ્ઠા ભાવસ્ત્રીનો અર્થ સ્ત્રીનો સ્વભાવ છે. એવી જ રીતે ઉત્તરાધ્યયન ચૂર્ણા દેવતાઓએ અનેક પ્રલોભનો બતાવ્યા છતાં પતિધર્મમાં અડગ રહી “નિશીથ ચૂર્ણ” અને “આચારાંગ ચૂર્ણ'માં સ્ત્રી સ્વભાવનું વર્ણન હતી.