Prabuddha Jivan 1991 Year 02 Ank 01 to 12

SR No.: 525976
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1991
Total Pages: 156
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 24

કર્યા.
' ' પ્રબુદ્ધ જીવન
તા. ૧૬-૨-૯૧ કરી છે. એટલે એમના અનુરાગી શ્રાવકો અહી ઘણા છે. એટલે તેઓ બુટેરાયજીનો દિવસ રહી શકું? મને કોઈનો ડર નથી. પરંતુ મારા લીધે તમને તકલીફ વેશ ઉતારવા દેશે નહિ. પરંતુ હવે બુટેરાયજી અહીથી અંબાલા તરફ વિહાર થાય એવું હું ઇચ્છતો નથી. માટે સવારે જ્યારે બધા લોકો મારો વેશ ઉતારવા કરવાના છે. જો કે અંબાલામાં પણ તેમના અનુરાગી શ્રાવકો ઘણાં છે, તો આવે ત્યારે તમે મને બચાવવા આવશો નહિ. હું મારું સંભાળી લઇશ. હું પણ આપણા શ્રાવકો પણ ઓછા નથી. એમના દ્વારા ત્યાં આપણે એમનો જાટનો દીકરો છું. મને કોઈ હાથ અડાડો તો હું જોઇ લઇશ. હું તો એકલો વેશ ઉતરાવી લઈશું. છતાં જે અંબાલાના શ્રાવકો તેમ નહિ કરે તો મારા છું. મારી પાછળ કોઈ રોવાવાળું નથી. જે શ્રાવકો મારો વેષ ઉતારવા આવે ઘણા વૈષ્ણવ ભક્તો છે તેમની પાસે આપણે એ કામ કરાવી લઈશું. માટે તેઓને કહેજો કે પોતાની બૈરીના બલોયાં ફોડીને પછી મારી પાસે આવે. આપણે બધા અહીથી જલદી વિહાર કરીને અંબાલા પહોંચી જઈએ. અને અહીં રાજ અંગ્રેજોનું છે. મારે વેષ કોઇ ઉતારશે તો તેને પૂછનાર પણ બુટેરાયજી ત્યાં આવે તે પહેલાં લોકોને તૈયાર કરી દઈએ.' ' કોઈ સત્તાવાળા હશેને ? કોણ અપરાધી છે તે તો છેવટે નકકી થશેને ? s, ગંગારામજી તરત વિહાર કરીને પોતાના સાધુઓ સાથે અંબાલા પહોંચી માટે કંઈ ડરી જવાનું કારણ નથી. હું મારા નિર્ણયમાં અડગ છું. જેઓ ગયા. બુટેરાયજીએ પાંચેક દિવસ પતિયાલામાં સ્થિરતા કરીને અંબાલા તરફ વેરા છીનવી લેવા આવે તેઓને કહેજો કે તેઓ પોતાનું ઘર સંભાળીને આવે. વિહાર કર્યો. અંબાલાના કાવતરાની તેમને ખબર ન હતી. વિહાર કરતાં કરતાં વગર લેવેદેવે સરકાર તરફથી તેમને કંઈ તકલીફ ન થાય. જયારે તેઓ અંબાલા શહેર તરફ જતા હતા ત્યારે રસ્તામાં કેટલાક તેમના બટેરાયજીની નીડરતા અને આત્મવિશ્વાસ જોઈને તથા વેશ ખેંચવા અનરાગી શ્રાવકોએ બટેરાયજીને ચેતવ્યા કે ગરદેવ, અંબાલા શહેરમાં વાતાવરણ જતાં મારામારી થાય તો પોલિસનું લફરું થાય એ બીક કોઇ આવ્યું નહિ. બહુ તંગ થઈ ગયું છે. વખતે આપના ઉપર સંકટ આવી પડે. માટે અંબાલામાં બુટેરાયજીએ ત્યાં જ સવારનું પ્રતિક્રમણ કર્યું. અને ત્યાં જ ત્રણેક દિવસ પ્રવેશ કરવો તે આપને માટે હિતાવહ નથી. આપ આગળ ચાલ્યા જાવ.' રોકાયા. શ્રાવકોમાં પણ બે ભાગલા પડી ગયા. એટલે પણ આ વિવાદ
બુટેરાયજીને એમના શિષ્ય મુનિ પ્રેમચંદજીએ પણ વિનંતી કરી કે “ગુર થાળે પડવા લાગ્યો. બુટેરાયજી તપશ્ચર્યા, શાસ્ત્રાભ્યાસ અને ચારિત્ર પાલનમાં મહારાજ અંબાલા શહેરમાં આપના માથે ભય છે. માટે આપણે અંબાલા ઉચ્ચ કોટિના હતા. એટલે તેમનો પણ અનુયાયી વર્ગ હતો, જે દિવસે દિવસે શહેરમાં ન જતાં અંબાલા કેન્ટોનમેન્ટ-છાવણી તરફ વિહાર કરીએ. વધતો જતો હતો. અમરસિંહજી અને એમના શિષ્યો તરફથી શ્રાવકોને ચડાવવામાં
- બટેરાયજીએ કહ્યું, “ભાઈ પ્રેમચંદ ! એમ ઉપસર્ગોથી ડરી જઈએ તે આવતા કે જેથી બટેરાયજીને સ્થાનકમાં ઊતરવાની સગવડ કે ગોચરી પાણી કેમ ચાલે ? ભગવાન મહાવીરને પણ ઉપસર્ગો અને પરીષહો થયા હતા. મળે નહિ, પરંતુ તેઓ બહુ ફાવતા નહિ. એટલે આપણે ડરવું ન જોઈએ. પરંતુ જો તેને ડર લાગતો હોય તો તે અંબાલાના આ પ્રસંગ પછી બુટેરાયજી મહારાજ અંબાલા છાવણી સીધો અંબાલા છાવણી પહોંચી જા. હું અંબાલા શહેરમાં બે-ત્રણ દિવસ ગયા. ત્યાંથી મુનિ પ્રેમચંદજીને સાથે લીધા. ત્યાંથી વિહાર કરીને મેરઠ થઈ રોકાઈને પછી ત્યાં આવીશ.
દિલ્હી પધાર્યા. એક મહિનો ત્યાં રહી ફરી પંજાબ તરફ પધાર્યા. અંબાલા, મુનિ પ્રેમચંદજી સાચે જ ડરી ગયા હતા. તેઓ અંબાલા શહેરમાં ન માલેરકોટલા, પતિયાલા, લુધિયાના, હોશિયારપુર, જલંધર, અંડિયાલા ગુર, જતા સીધા છાવણી પહોંચી ગયા. બટેરાયજી એકલા વિહાર કરતા અંબાલા અમૃતસર વગેરે સ્થળે વિચરી તેઓ ગુજરાનવાલા પધાર્યા. પોતાના શિષ્ય શહેરમાં પધાર્યા. પોતે સ્થાનકમાં ઊતર્યા અને ગોચરી લાવીને આહાર પાણી મુનિ મૂલચંદજી અહીં કર્મચંદ્રજી શાસ્ત્રી પાસે અભ્યાસ કરવા રોકાયા હતા
તેમને લઈ વિહાર કરતા તેઓ દિલ્હી પધાર્યા. દિલ્હીમાં સં. ૧૦૮ માં તેમણે અંબાલા શહેરમાં ઋષિ અમરસિંહજી, ગંગારામજી વગેરે અગાઉથી આવી બે યુવાનોને બહુ ધામધૂમપૂર્વક દીક્ષા આપીને એકનું નામ રાખ્યું મુનિ વૃદ્ધિચંદ્રજી ગયા હતા. અંબાલામાં મોહોરસિંહ નામના એક જૈન શ્રાવક હતા. તેઓ અને બીજાનું નામ રાખ્યું મુનિ આનંદચંદ્રજી. સત્ર-સિદ્ધાંતના અભ્યાસી હતા. અને તેઓ બુટેરાયજીના પણ અનુરાગી બુટેરાયજી મહારાજની ભાવના હતી સિદ્ધાચલજીની યાત્રા કરવાની અને હતા. ગંગારામજીએ બટેરાયજીને સમજાવવા માટે મોહોરસિંહને મોલ્યા. ગુજરાતના સંવેગી સાધુઓનો સમાગમ કરી પોતાની શંકાઓનું સમાધાન મોહોરસિંહ બુટેરાયજી પાસે આવ્યા. અને મુહપતીની ચર્ચા કરી. બુટેરાયજીએ કરવાની. એટલા માટે દિલ્હીથી એમણે પોતાના ચારે શિષ્યો મુનિ મૂલચંદજી, કહાં, “ભાઈ મોહોરસિંહ, તમે સુત્રસિદ્ધાંતના અભ્યાસી છો. તમે એમાંથી મુનિ પ્રેમચંદજી, મુનિ વૃદ્ધિચંદ્રજી અને મુનિ આનંદચંદજીની સાથે ગુજરાત મુહપની મોઢે બાંધવાનો પાઠ બતાવો તો હું મુહપતી મોઢે બાંધી લઈશ.” તરફ પહોંચવાની ભાવના સાથે વિહાર કર્યો. એક પછી એક ગામે વિહાર
તેઓ બંને વચ્ચે મુહપતી વિશે શાસ્ત્રનાં વચનોની ચર્ચા વિચારણા થઈ. કરતાં તેઓ પાંચેય જયપુર મુકામે પધાર્યા. વિ.સં. ૧૯૦૯ નું ચાતુર્માસ એથી મોહોરસિંહને ખાત્રી થઈ કે મુહપનીની મોઢે બાંધવાની વાત જિનાગમમાં તેઓએ જયપુરમાં કર્યું. ચાતુર્માસ પછી તેઓ બધા વિહાર કરી કિસનગઢ ક્યાંય આવતી નથી. એટલે એમણે કહ્યું કે, “ ગુરુદેવ આપની વાત સત્ય થઈને અજમેર પહોંચ્યા. અજમેરથી તેઓ નાગોર પહોચ્યા. નાગોરમાં મુનિ છે. હું સ્વીકારું છું. પરંતુ અહીંનું વાતાવરણ પ્રતિકૂળ છે. અહીં આપનું વૃદ્ધિચંદ્રજીના પગમાં સંધિવાના કારણે અસહ્ય પીડા થવા લાગી. એટલે તેઓને અપમાન થવાના સંજોગો છે. જો અમે આપના પક્ષે રહીએ તો અમારે નાગોરમાં રોકાઇ જવું પડ્યું. દરમિયાન મૂલચંદજી મહારાજે ગુજરાત બાજુ પણ તક્લીફ ભોગવવાની આવે. માટે આપ મુહપની મોઢે બાંધી લો તે વિહાર કર્યો. આનંદચંદજી મહારાજનું ચિત્ત સંયમપાલનમાં ડગુમગુ રહેવા સારી વાત છે. પરંતુ બટેરાયજીએ તેમ કરવાનો સ્પષ્ટ ઇન્કાર કરી દીધો. લાગ્યું. થોડા વખતમાં તેઓ સાધુનો વેષ છોડીને યતિ બની ગયા. અને
મોહોરસિંહે આવીને ગંગારામજીને કહ્યું કે “બટેરાયજી મુહપની જયોતિષનો વ્યવસાય કરવા લાગ્યા. મોઢે બાંધવાની સ્પષ્ટ ના કહે છે. તેઓ પોતાની શ્રદ્ધામાં અને પોતાના થોડા વખત પછી બિકાનેરથી સંઘના આગેવાનો નાગોર આવ્યા. અને નિશ્ચયમાં બિલકુલ અલ્ગ છે.'
બુટેરાયજી મહારાજને બિકાનેર ચાતુર્માસ માટે પધારવા વિનંતી કરી, એ બીજે દિવસે અંબાલા જાહેરમાં એક સ્થાનકમાં બધા સાધુ સાળી એકત્ર વિનંતીનો સ્વીકાર કરી. બુટેરાયજી મહારાજે બિકાનેર તરફ વિહાર કર્યો. થયા અને તેઓએ શ્રાવકોની સભા ભરીને કહ્યું. “બુટેરાયજી જો આવતી દરમિયાન વૃદ્ધિચંદ્રજી મહારાજને પગની પીડા ઓછી થઇ ગઇ, એટલે કાલે સવારે પ્રતિક્રમણ કરતી વખતે મોઢે મહપતી ન બાંધી લે તો તે જ તેઓ પણ ગુરુ મહારાજ સાથે બિકાનેર પધાર્યા. પ્રેમચંદજી મહારાજ ચાતુર્માસ વખતે એમનો વેશ છીનવી લઈને એમને નગ્ન કરીને અને મારીને સ્થાનક માટે નાગોરમાં જ રોકાયા. મૂલચંદજી મહારાજ વિહાર કરતા કરતા પાલિતાણા બહાર કાઢી મૂકીશું.'
તે પહોંચી ગયા. અને એમણે ચાતુર્માસ પાલિતાણામાં કર્યું.' આ સભાનો આવો નિર્ણય જાણીને બુટેરાયજીના અનુરાગી શ્રાવકો મોહોરસિંહ, વિ.સં. ૧૯૧૦ નું ચાતુર્માસ આ રીતે બટેરાયજી મહારાજે પોતાના
સરસ્વતીદાસ વગેરેને લાગ્યું કે આ બરાબર નહિ થાય. એમાં શાસનની શિષ્ય વૃદ્ધિચંદ્રજીની સાથે બિકાનેરમાં કર્યું. ત્યાં ઓસવાલ જૈનોના ૨૭૦૦ અવહેલના થશે. જૈન સાધુસમાજની કોઇ શોભા નહિ રહે. માટે તેઓ રાતને જેટલાં ઘર હતાં. બુટેરાયજી મહારાજની વાણીથી તેઓમાં સારી ધર્મજાગૃતિ વખતે બટેરાયજી પાસે પહોંચ્યા. તેઓએ કહ્યું, ‘ગુરુદેવ, આપને માથે ભયંકર આવી ગઈ. બિકાનેરના ખરતરગચ્છના યતિઓને પણ બુટેરાયજી મહારાજ" સંકટ છે. માટે આપ સુર્યોદય પહેલાં શહેરમાંથી વિહાર કરી જજો. અને પ્રત્યે આદરભાવ થયો. તેઓએ પણ પોતાની પૌષધશાળામાં સ્થિરતા કરવા '' પ્રતિકમણ વગેરે આવશ્યક ક્રિયાઓ પછી ત્યાં કરજો. . . . . ના માટે એમને વિનંતી કરી. , , ' '
છે. બુટેરાયજીએ તેમને કહ્યું, ભાઈઓ, આવી રીતે ગભરાઈને હું કેટલા . બિકાનેરથી બુટેરાયજી મહારાજની ભાવના શત્રુંજયની યાત્રા કરવાની