Prabuddha Jivan 1990 Year 01 Ank 01 to 12

SR No.: 525975
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1990
Total Pages: 178
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 16 MB

Page 51

તા. ૧૬-૪-૧૯૯૦
પ્રબુદ્ધ જીવન
જ સત્સંગી મારા વિચારોથી વાચકેને સાંતવન મળશે કે કેમ તેની મને દુઃખમાંથી છૂટવાને અત્યંત હર્ષ થાય. નવું જીવન અનુભવે. ખબર નથી, પરંતુ તેમનું દુઃખ ઓછું થાય એ મારો પરંતુ થોડા સમય બાદ જે પગાર મેળવવા માટે તે અત્યંત ઇરાદે જરૂર છે. એક સચેટ આશ્વાસન એ છે કે આ ધરતી પર બેચેન હતું તેજ પગાર તેને ઓછો લાગવા માંડે. જેમ સમય પ્રત્યેક માનવીને માતાના ઉદરમાં હોવાથી માંડીને જીવનના પસાર થાય તેમ વધારે પગાર અને નોકરીમાં બઢતી મળે છેલ્લા શ્વાસ સુધી સંખ્યાબંધ દુઃખમાંથી પસાર થવું એવી ઇચ્છા તેના પર પકડ જમાવતી જાય. તેની આ પડે છે. એક અથવા બીજા પ્રકારનાં દુઃખ વિનાની ઇચ્છાની પૂતિ ન થાય એટલે તે ફરી દુઃખનો ભોગ બનેજિંદગી તમે કલ્પી શકે જ નહિ. તેથી જ લેકે વળી, કોઇ વ્યકિતની તબિયત વધારે સમય સુધી દવા લેવા. માનુષી જીવનનાં અણગમતાં અને અણખપતાં અંગ, છતાં સારી ન રહેતી હોય. તેથી તબિયત સુધરે તે માટેની દુઃખમાંથી બચવા માટે આકાશપાતાળ એક કરે છે. પ્રબળ ઈચ્છા તેને પીડતી રહે. પહેલું સુખ તે જાતે સિનેગૃહ, કલખે, નાતાગ્રહો, હોટેલે, મિજબાનીઓ, મેળા, નયા એ કહેવત સાંભળીને તેને ચહેરો રડવા જેવો ગાડીઓ. વિમાન વગેરે બધું ભરચક જ જોવા મળે છે જે થઈ જાય. દેવગે તેની તબિયત સારી થાય. નવબતાવે છે કે માણસના જીવનમાં કેટલી વ્યથા રહેતી હશે. જીવનના આનંદ અને ઉલ્લાસથી તે પિતાની જાતને ધન્ય. છતાંય માણસ એકલે પડે છે ત્યારે તેને ગમગીની, અફસોસ, માને. થોડા સમય પછી સારી તબિયતની ભૂમિકા પર તેને અજપે, એકલતા અને કંટાળે ઘેરી લે છે, પછી ભલે તે ભોગે ભેગવવાની ઇચ્છા થાય આ ઇચ્છાની પૂર્તિ ન થાય અન્યની નજરમાં ઘણે સુખી પણ ગણાતો હોય.
એટલે ફરી પાછું દુઃખ શરૂ થાય. દુઃખદાયક વિચાર કે બનાવથી માંડીને જીવનના કરુણતમ
આમ પરિસ્થિતિમાં ફેરફાર થવાથી થોડા જ સમય દુઃખમાંથી સ્વરૂપ સુધી દુખને પ્રદેશ છે. કોઈ કર્મચારીને તેના સહ- બચવાને આનંદ થાય છે, પણ દુઃખનો અંત આવતો નથી. કાયંકરે સતત ચીડવતા હોય અથવા તેના ઉપરી- પરિસ્થિતિ બદલાતાં નવી ઇચ્છાઓ, તૃષ્ણાઓ જાગે છે. આ અધિકારીઓ તેનું અપમાન કરતા હોય કે સત્તાવાળાઓ ઈચ્છા, તૃષ્ણ દુખની જનની છે, તૃષ્ણ સંબંધી ભતૃહરિ તેને પાણીચું આપી દે છે, કોઈ વ્યક્તિની સુંદર રીતે કહે છે જે અવારનવાર મનન કરવા જેવું છે : મેજ શેખ માટેની ઇચ્છાની પૂતિ ન થતી હોય, તે કઈને સુખસગવડભર્યું જીવન પ્રાપ્ત ન થતું હોય, તે
जलिमिर्मुखमाक्रान्तं पलितैरहिवतं शिरः । કાઇને કેવળ જીવનજરૂર પ્રાપ્ત ન થતી હોય. વળી, કોઇની
गात्राणि शिथिलायन्ते तृष्णका तरूणायते ॥ તબિયત અવારનવાર અરવથ બનતી હોય અથવા કોઇને નિય
અર્થાત્ મુખ પર કરચલીઓ છવાઈ ગઈ, વાળ ધોળકા મિત સારવારની જરૂર પડે તેવી બીમારી અવારનવાર આવતી
થઈ ગયા (પળિયાં આવ્યાં), અવયવો ઢીલાં થઈ ગયાં, પણ હોય અથવા કોઇને ગંભીર સ્વરૂપના શારીરિક કે માનસિક
એકલી તૃષ્ણ જવાન બનતી ચાલી. રોગના ભોગ બનવાનું દુર્ભાગ્ય પ્રાપ્ત થાય. વ્યાપક રીતે કહીએ તે ગરીબી, માંદગી, બેકારી, દુશ્મનાવટ, દબાણ, તંગદિલીઓ, તૃષ્ણ દુઃખનું મૂળ છે એ સત્યને માણસ પાસે કદાચ યુદ્ધો, હુલ્લડે, કુદરતી આફત, સ્વજનોને વિગ વગેરે સ્વીકાર કરાવી શકીએ, પણ માણસ એકદમ તૃષ્ણ છેડી શકે આપત્તિઓ દુન્યવી દુખના વર્ગમાં આવે છે. માણસને એ સંભવિત નથી. હિમાલય ચડ્વા કરતાં તૃષ્ણ છોડવી એ સીધાસાદે પ્રશ્ન આ છે: દુન્યવી દુ ખેને ઉપાય છે ?
ઘણી જ વધારે કઠિન બાબત છે. તે પછી દુઃખને
ઉપાય ખરો કે નહિ ? દુ:ખ દુર કરવાની ચમત્કારિક પ્રશ્ન સીધાસાદ જરૂર છે અને તેની પાછળ પ્રશ્ન
જડીબુટ્ટી તે છે જ નહિ. જે તેને ઉપાય છે તે ચોકકસ પૂછનારની દુન્યવી દુ:ખમાંથી બચવાની ઉત્ક પણ
દૃષ્ટિકોણરૂપી બખ્તર પહેરવાનું છે જેથી દુ:ખને ડંખ ન તીવ્રતમ છે. આ પ્રશ્નનો જવાબ એક જ વાકયમાં આપ શકય છે, પરંતુ તે જવાબ માણસને ગળે તરત ઊતરે તે
લાગે, દુઃખ સહન થાય અને કદાચ સુખી પણ થવાય. નથી. તેનું કારણ એ છે કે દુન્યવી દુઃખે અંગે માણસને સૌથી પ્રથમ તે દુઃખને પણ સારી બાજુ હોય છે તે જૂધવાટ, વ્યથા, અશાંતિ, તંગદિલી અને ચિંતા ઘણાં છે જુએ. દુઃખ ભયાનક છે, છતાંય તેનામાં સૌદર્ય છુપાયેલું છે. તેથી છેડી વિગતમાં જવું અનિવાર્ય છે. હવે માણસને જે કઈ દુખ માણસને આવે છે, તે તેને સારે બેધપાઠ આર્થિક કટોકટી સતાવતી હોય, તે તેને પૈસા આપે છે. એશઆરામભર્યું જીવન જીવતા કહેવાતા સુખી લેકે મળે. એવા ઉપાયની જ અપેક્ષા રહેશે. ઘડીભર કરતાં દુખી લે એ દુનિયાનું શુભ કરવામાં ઘણું વધારે ફાળે તેને પરિશ્રમ અને સાહસથી પૈસા મેળવવામાં સફળતા મળી. આપે છે. દુઃખ માણસને આધાત જરૂર આપે છે, પણ તેની ઉપાધિને અંત આવ્યો; પરંતુ તેથી તેના જીવનમાં આ આઘાત તેને વિચાર કરે છે અને સમય જતાં માણસ દુઃખ આવશે જ નહિ એની ખાતરી ન અપાય. તેનું કારણ પિતાની શકિતને પિછાને છે. પ્રેમાનંદનાં ધ્રુવાખ્યાનમાં વાંચવા એ કે પૈસા મળ્યા પછી તેને કોઈ નવી ઇછા જાગે પણ ખરી મળે છે કે ધ્રુવને તેની અપરમાએ જે કટુ વચને કહ્યાં તે અને તે ઈચ્છા પરિપૂર્ણ ન થાય, તે તે ફરી દુઃખમાં તેને દુઃસહ લાગ્યાં. પરંતુ આ અપમાન જ ધ્રુવનાં તપનું સપડાય. તેવી જ રીતે કેd યુવાનને નેકરી ન મળતી હોય અને પરિણામે ભગવાનના સાક્ષાત્કારનું નિમિત્ત બન્યું. પ્રત્યેક તેનું દુઃખ તેને બહુ પીડે. તેને નોકરી મળી જાય એટલે તેને માણસ આત્મનિરીક્ષણ કરશે તે તેને જોવા મળશે કે દુઃખ