Prabuddha Jivan 1989 Year 50 Ank 17 to 24 and Year 51 Ank 01 to 16 - Ank 05 and 16 is not available

SR No.: 525974
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1989
Total Pages: 292
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 32 MB

Page 46

- પ્રથદ્ધ જીવન
તા. ૧૬-૩૮૯
'
:
'
. * *
અ:- પ્રવાસમાં ગયેલા દયિતે (પ્રિયત) મને જેટલા . દિવસમાં પાછા ફરવાનું વચન આપ્યું છે 'તેટલા દિવસેને ઢા ઉપર ગગૃતાં આંગળીઓ નખ વડે જર્જરિત થઈ ગઈ છે. - ६ दूरोडाणे पडिउ खल्लु, अप्पणु जगु मारे।
जिह गिरिसिंगहु पडिअ सिल, अन्नु वि चूरु करेइ ॥ અમ": દરથી ફેંકાઈને ઊડી પડેલે ખળ પુરુષ પોતે મરતે જાય છે અને સાથે બીજાઓને પણ મારી જાય છે. ગિરિગથી પડેલી શિલા, અજેના પણ ચૂર કરી નાખે છે તેમજ७ नो गुण गोवइ अप्पणा, पयडा करइ परसु ।
तसु इउं कलिजुगी दुल्लइहो, बलि किज्जइ सुअणस्सु ॥
અમ :- જે પુરુષ પોતાના ગુણે છુપાવીને, પાકના ગુણોને પ્રકટ કરે છે તેવા દુર્લભ સજજનની ઉપર હું, આ કલિયુગમાં, મારી જાઉં છું. ८ अग्गिएं उण्हहु होइ जगु, वाएं सीअल तेवं ।
जो पुणु अगि सीअला, तसु उहत्तणु केव ॥ અ:- જગત અગ્નિથી ઉષ્ણ તથા વાથી શીતળ થાય છે. પરંતુ જે અગ્નિથી શીતળ જ રહે છે તેને ઉષ્ણુતા કેવી ? (નેજિ: અમેરિકાના પ્રેસિડેન્ટ ટ્રમાન આગળ કેટલાક અમલદાએ રાવ ખાધેલી કે અમે પ્રમાણિકપણે ફરજ બજાવીએ
ીએ. છતાંય પ્રજા અમારી કડક ટીકા કરે છે. ઉત્તરમાં ટ્રમાને કહેવું: If you cannot withstand the heat of the kitchen, get out of it અર્થાત જે તમે રડાને તાપ સહન કરી શકતા નહે તે બહેતર છે કે તમે બહાર નીક) ९ विप्पिी आरउ जह बि पिउ, तो वितं आणहि अज्जु ।
भगिण दढा जइवि घर, तो ते 'अगि कज्जु ॥ અથ : જે પ્રિયતમ મારું વિપ્રિય કરનારે હોય તે પણ છે આ (અથવા અજજ) તેને અણુ. ઘર જે કે 'અગ્નિથી બળી જાય છે ખરું પરંતુ તે જ અગ્નિથી (બધા) કાજ થાય છે. १. जिव जिव वकिम लोअणई, णिरु सामलि सिक्खेद ।
तिवं तिवं वम्महु निअयसक, इवरपथरि तिक्खेह ॥ અથ' : જેમ જેમ તે શ્યામલ (ૌવનમાં પ્રવેશતી કન્યા)
ચનની નરી વકતવ શીખે છે તેમ તેમ મન્સધ (કામદેવ) કથ પથરા ઉપર નિજ શરની તીક્ષ્ણ ધાર કાઢે છે. ११ संगर सएहिंजु वण्णिअइ, देवखु अम्हारा कन्तु ।
માળા વસંયુક૬, જય મદં તાજંતુ છે અથ - સેંકડો સંગ્રામમાં જેનાં વર્ણન (વખાણ) થાય છે તે અમારા કંથને અતિમત્ત બનેલા અને અંકુશને ન ગણકારતા (ત્યકતાંકુશ) એવા ગજના કુંભસ્થળને ચીરી નાખતે તું જ. (અહીં લોકસાહિત્યનું મુક્તક જુઓ).
કુંભાથળ વાઈ કસી, જેગારી જમ!
જાણુ અષાડી વીજળી, કાળે વાદળે કદ્ર ! १९ निअमुहकरहिं वि मुद्ध कर अंधारइ पडिपेक्खइ ।
ससिमंडल चन्दिमवे पुणु, काई न दूरे देक्साह ! ॥ :
અથ:- મુગ્ધા પિતાની મુખકાંતિને કારણે પિતાના કરને અંધારામાં પણ ભાળે છે, ચાંદનીના તેજના પ્રતાપે શશીમંડળ શું દૂર નથી દેખતું ? १३ भल्ला हुआ जो मारिआ, वहिणी महारा कन्तु ।
ઢોર્ન તુ વયંસિઅહુ, ૬ મા ઘર ઘg . અથ:- હે બેન. મારે કંઠ સંગ્રામમાં ખપી ગયો છે. બહુ જ રૂડી વાત કહેવાય. જે તે ભાગીને ઘેર આવત તો મારી બેનપણીઓમાં હું લાજી મરત. १४ वायसु उड्डावन्तिए, पिउ दिइउ सहसत्ति ।
અદ્ભા થયા મfÉÉ mય, મા તરુતિ | અથ:-કાગડા ઉડાડતી વિરહિણીએ અચાનક પરદેશથી પાછા આવેલે પ્રિયતમ જે. કાગડાને ઉડાડતી વેળા તેના વિરહકૃશ કરમાંથી અરધાં બયાં ઝટકાથી ઉડીને પૃથ્વી પર પડયાં પરંતુ પ્રિય મિલન વડે સવાશેર લેહી ચડવાથી તેને હાથ એટલે જાઓ થઇ ગમે કે બાકીનાં અરધાં બયાં તડાતડ કરતાં તૂટીને હેડ પડ્યાં. १५ जीविउ कासुन वल्लहड, घणु पुणु कासु न इदु ।
दोष्णि बि अवसर निवडिआई, तिणसम गणइ विझिदु । અર્થ :- જીવિત કાને વહાલું નથી ? વળી ધન કાને ઇષ્ટ નથી ? પરંતુ વિશિષ્ટ (ઉત્તમ) નર તે તે કહેવાય જે આ બંનેને, અવસર નીવડશે, તૃણુસમાન ગણે છે. १६ साहु वि लोउ तडफडइ वडत्तणहो तणेण ।
बडप्पणु परिपाक्द, हत्यि मोक्कलडेण ॥ અથ:- સહુ લેક વડ૫ણુ મેળવવા કાજે તરફડે છે. પરંતુ વડપણું તે જ્યારે હાથને મેકળા મેલવામાં આવે ત્યારે જ પમાય છે. १७ जइ ससणेही तो मुअइ, अह जीवइ निन्नेह ।
बिहिं वि पयारेहिं गइअ घण, किं गज्जसि खल मेद । અથ : મારી વિરહિણી પ્રિયા જે સ્નેહાળ હશે તે મરી ગઈ હશે. જો જીવતી હશે તે સ્નેહસૂની હશે. આમ બને પ્રકારે મારી સ્ત્રી (ધા) થઈ જ છે તે પછી શા મેધ તું શાને ગરજીને સતાવે છે ?
१८ भमरु म रुणझुणि रण्णडइ, सा दिसि जोह म रोइ ।
सा मालइ देसान्तरित्र, जसु तुहं मरहिं विओह ॥
અર્થ : હે ભમરા ! આમ ગુણગુણ કર તું રાનમાં રખડમા. તે દિશા તરફ નિહાળીને તું રડીશ મા. જેના વિશે તું મરવા પડે છે તે માલતી તે દેશોન્તરમાં પહોંચી છે,
१९ पई मेल्लन्तिहें भठु मरणु, मई मेल्लम्तहा तुज्छु । ___ सारस जसु जो घेगल', सो वि कृदन्तहो सज्छु । અથ:- તને મેલી જતાં મારું મેત છે. મને મેલી જતાં તારૂં મેત છે. જે સારસ જેનાથી વેગળું હોય છે તે વેગળું સારસ કૃતાન્ત (કાળ)ને માટે સાય (ગ્રાહ્ય) છે. २. भम्हे योवा रिउ बहुअ, कायर एवं मणन्ति । . .
મુદ્રિ નિદાદિ કાળથ૭, ૬ રોજ જિ. :