Prabuddha Jivan 1987 Year 48 Ank 17 to 24 and Year 49 Ank 01 to 16

SR No.: 525972
Original Sutra Author: N/A
Author: Ramanlal C Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1987
Total Pages: 262
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 28 MB

Page 136

૩૮
પ્રબુદ્ધ જીવન
તા. ૧૬-૬-૮૭
આ મધ્યવત હિમાલય (Mid-Himalayan) પ્રદેશ- ટિના ઋષિઓમાં અને રાવંશમાં પણ અનુભવાય છે. મથી ઊભા થયા છે. આ પ્રદ તિબેટ અને પામીરની
સવશી રામ અને ચંદ્રવંશી કૃષ્ણ સ્યામાંગ કેવી રીતે હોઈ ગિરિમાળાની વચ્ચે પ્રદેશ એમને અભીષ્ટ છે. ડે. મેકઅમ્પાર શકે? છતાં હમણુ અને બલરામ ગૌરાંગ ! અધિના ઉચ્ચતમ પાગીરથી લઈ મધ્ય એશિયાને કહે છે. શ્રી લક્ષ્મીધર શાસ્ત્રી બ્રાહ્મણે સ્પા મગ કેવી રીતે હોઈ શકે?
* આ છે કલા કાશ્મીર અને હિમાલયને કહે છે અને પાટિર મધ્ય
?
અહીં હવે જે કહેવાનું પ્રાપ્ત થાય છે તે તે એ કે હિમાલય પ્રદેશ કહેતા હોય તે મૂળ સ્થાન કયું હોઈ શકે એ વેદમાં સેંકડો વાર વપરાયેલે કાર્ય શબ્દ અને તેરક વાર વિશે ગૂંચવાડે રહેતા નથી. પાજિટરે ત્યાં જ કહ્યું છે કે વપરાયેલે અનાર્થ શબ્દ વિશેષ સંતાવાચક નામે નથી, પણ
દમીના પચ પ્રજ - કુળોમાંના દ્રવ્યુ પછી પશ્ચિમમાં ગુગુવાચક વિશેષણે છે કે જેવા વાયુ અને હાલ શબ્દ છે. આગળ વા તે આજની ગૌરાંગ યુરોપીય પ્રજાના પૂર્વજ, મેકસમૂલર પહેલાં કેઇએ વંશ કે પ્રજાના વાચક તરીકે (મારે મને એમાં યહૂદીઓ અને અરબીનસલની પ્રજા પણ સાર્થ શબ્દ કહ્યો નહોતે અને પાછલી ઉંમરમાં એમણે જ આવી જાય છે)
એને માત્ર ભાષાકુળને વાચક કહ્યો અને બ્લો-યુરોપિયન કે - પ્રપેઇડ'' સંજ્ઞા યુરેપીય વિદ્વાનોએ ગૌગિ (white- ઢો-નિક ભાષાકુળ કહેવાને બદલે એમણે માર્ય ભાષા કુળ race)ને માટે આપી છે, જે ભારતીય ‘ચંદ્રવંશ છે. કહ્યું-એમણે આ ઊજળી પ્રજાનું મૂળ સ્થાન પામીરથી લઈ સૂવ શં'માં ઈસ્યાને પિતા મન અને મનને પિતા મધ્ય એશિયામાં કયાંક કહીને આંતરિક રીતે હિમાલયને જ બળ ‘સૂર;' એ અર્થ એટલે જ કે આ વંશને રંગ પીળે. આપ્યું એ ઓછું સૂચક નથી. અમેરિકામાં સ્થિર થયેલા અમેરિકન (રેડ) ઇન્ડિયન્સને મૂળ દેવ
' યુરોપીય નૃવંશશાસ્ત્રીઓએ કેકેડ' સંજ્ઞા આપીને સૂર્ય અને એમને ગુરુ સૂનો અવતાર. આ અમેરિકન પ્રજા
અભી છ પ્રજાવંશને ગૌરાંગ કહ્યો છે. આ મધ્ય એશિને મેગેલોઇડ પ્રજાને પ્રકાર છે. આ સામે ભારતને “સૂર્યવંશ
કાસ્પિયન સમુદ્રની પશ્ચિમ બાજુ તે અડીને આવેલ યુરોપના પણ મેગેઇડ', પાજિટરે આને ચંદ્રવંશી અને દ્રવિડને
અગ્નિ ખૂણને છેલે ભૂભાગ છે. એની નીચે ઇરાન, એની સાવંશી કહેલ છે. એમને અમેરિકન (રેડ, ઇન્ડિયન્સની ધાર્મિક
પૂર્વે અફઘાનિસ્તાન, એની પૂર્વે જમ્મુ-કાશ્મીરના અને એના માન્યતાઓને અભ્યાસ કરવાને વેગ મળે છે તે દ્રવિડને
અગ્નિ ખૂણે સપ્તસિંધુને આજને પંજાબ- આટલા પ્રદેશમાં સ્રાવ શી ન કહેત. “આય' જેવી જ “વિડ' સંજ્ઞા પણ ભ્રામક
પથરાયેલી પ્રજામાં ‘કેકેસેઇડ વંશની લાક્ષણિકતા પ્રબળ પ્રમાણમાં
જોવામાં આવે છે. ગૌરાંગેનું વાસ્તવિક સૌદયપણ પ્રજામાં છે. એને સ્વીકારી લઈએ તે દ્રવિડવાસીઓને એની ચામડીને
આ પ્રદેશમાં છે. ભારતવર્ષના જે પ્રદેશ કિંવા ભૂમાગને રંગને કારણે સ્ત્ર લોઈડ' છે.
- માવર્ત સંશા મળી છે તે વિસ્તાર પણ જુઓ: - ટૂંકમાં, કેસેડ’ એ ગૌરાંગ (ધઉલા સહિત) વંશ
પૂર્વ સમુદ્રથી લઈ પશ્ચિમ સમુદ્ર સુધીને હિમાલય ચંદ્રવંશ', મેગેલેઈડ' એ પીતાંગવંશ સૂર્યવંશ' અને “એસ્ત્રા
અને શિષ્ય પર્વ'તે વચ્ચેના ભાગ તેને ડાહ્યાલક લઇડી એ માંગ કવિ' યા દાનવ-વંશ' (૧), મધ્ય-હિમાલય
આર્યાવત' કહે છે (મનુસ્મૃતિ ૨-૨૨)” વિધ સહ્યાદ્રિએ પૂરે પ્રદેશને મથાળે તિબેટ ત્રિવિદવ-સ્વ) છે અને એને રાજા તે
થાય છે. આ પ્રદેશમાં જે પ્રજા રહેતી આવી તે એના સંરકારને ઈદ્ર' (સામાન્ય નામ, બધા રાજવીએ “ઈદ્ર કહેવાતા હશે), ઇંદ્ર
કારણે કાર્ય પારંપરિક વંશ તરીકે કાર્ય નહિ. ગેદનું પેલું ત્રિવિષ્ટપને રાજા. આ દેવો” તે ' ચંદ્રવંશના. આ સત
Fqનો વિષયમાર્યક્ વાય સમગ્ર વિશ્વને કાર્ય કરનારાઓની વાત સિંધુના પ્રદેશમાં પ્રણય અને એમની સાથે પીતાંગ સય.
કરે છે. જે કાર્ય વંશવાચક હોય તે એ કેવી રીતે શક્ય બને ? વંશનું સંમિશ્ર થયું. પરાણિક આખ્યાયિકા પ્રમાણે
સમગ્ર વિશ્વને ‘સંસરી' બનાવવાની આ વાત છે. સાચી સંજ્ઞાઓ અમયે સમુદ્રનું પાન કર્યું અને એને દક્ષિણમાં આગળ
તેથી જ એશિયાની (અને પછી પશ્ચિમમાં આગળ વધતાં પશ્ચિમ વ, અર્થાત ભૂસ્તરમાંના કેઈ ફેરફારને કારણે સમુદ્ર સુકાઈ એશિયા અને યુરોપની) પ્રજા તે ગૌરાંગ - ચંદ્રવંશી પાનાંગજતી વૈદિક અર્થો (સંસ્કારી પ્રજા) દક્ષિણમાં આગળ વધ્યા, સૂવંશી અને શ્યામગ-દનુજ' કિવા “દાનવ શબ્દથી અનુક્રમે તે દક્ષિણના સ્વામગ દ્રવિડે ભરતવર્ષમાં ફેલાતા રહ્યા. મધ વ્યવદ્રત કરીએ તે એ વધુ પ્રમાણિક થઇ રહેશે, આમ પ્રજા વૈદિક કાળમાં કામ ગૌરાંગ-પી નાંગ-સ્પામગનું સંમિશ્રણ ઉચ્ચ કે વશના વાચક તરીકે કાર્ય શબ્દને આપણે જાતે કરવો જોઈએ.
સમય–એક વિલક્ષણ પરિમાણુ
" કે સંગમ વા. વોરા ભવિષ્યની પ્રત્યેક ક્ષણ વસંમાન બનીને ભૂતકાળમાં ભળી.
સમય માણસને ચહેરા પર ચાસ પાડતો જાય છે. જેમ જાય છે. સમય એક ન ૫કડી શકાય એવું પરિમાણ છે.
જેમ સમય વીતે છે તેમ તેમ ચહેરા પર લકી ઉમેરાતી ચ૯ો જતે સમય કરેય એકલે નથી જ. પિતાની સાથે
જાય છે. નવજાત શિશુના ગેળમટેળ ચહેરાની સામે જયારે કોઈ ઘણું બધું લઈને જાય છે
વૃદ્ધને ચહેરો દેખાય ત્યારે મને હારી ચૂકેલી માનવજાતને જનમતું બાળક મૃત્યુ પરવાને લઈને જ આવે છે. અહેસાસ થાય છે. આખું જીવન સમયને થ ભાવી દઈને જે સવાલ ફક્ત સમયને છે. સકતા સમયને બાંધી નથી શકાતે. • કંઈ સારું છે, શ્રેય છે, ઇષ્ટ છે, મનમાવત છે એ બધાને still કે સમયને પ્રવાહ વહ્યા કરે છે એકધારી ગતિથી. સકળ સૃષ્ટિને pause પર રાખી મુકવાની મથામણ ચાલ્યા કરે છે, પણ પિતાના શાસનતળે લાવી દેવાની ઇચ્છા ધરાવતે માણસ સમયની
સમય સામે ઝીંક લે ની વાત માણસના ગજા બહારની છે. પાસે લાંચ ર છે બિચારો છે, વામણે છે. આમ છતાં સમયની અહીં rewind કે fast forward – બે માંથી કશું જ કામ અવિરત ધારાને અતિક્રમીને સબહી ! સ્થા પર પહોંપવાની
નથી. Playback એની રીમિક ગતિએ ચાલવા કરે છે. ઝંખને હમેંશા રહ્યા કરી છે.
આ playbackને થંભાવીને સમયના વહેણને ઉપરવાસ
.