Prabuddha Jivan 1970 Year 31 Ank 17 to 24 and Year 32 Ank 01 to 16

SR No.: 525955
Original Sutra Author: N/A
Author: Parmanand Kunvarji Kapadia
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1970
Total Pages: 282
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 36 MB

Page 140

પ્રબુદ્ધ જીવન
તા. ૧૬-૬-૧૯૭૦
જો ચડસાચડસી બંધ થશે તો માત્ર કેઈની લાગણી દુભાવવા ખાતર આવીએ છીએ. જમણવાર પૂરો થયે, બચેલી ચોખ્ખી રસોઈ પણ ગાયને મારવાપણું નહીં રહે, અને બીજી બાજુ કોઈ કારણસર લાગણી યજમાન કે કેટરર્સ ભાઈબહેને આપે તે સખાવત પર નભતી દુભાઈ તે એના પ્રત્યાઘાત રૂપે મનુષ્યને મારવાપણું નહીં રહે. સંસ્થાઓમાં પહોંચાડીએ છીએ. શરૂઆતમાં આંગળીના વેઢે ગણાય ગાધન અને ગોવંશને બચાવવા માટે ગાંધીજીએ કેટલાય ઉપાયો તેટલી સંસ્થાઓમાં અપાતી; અત્યારે મુંબઈ અને પરાંની મળીને સૂચવ્યા છે. આપણને સ્પષ્ટ સમજાવવામાં આવ્યું કે છે જે સાચે જ ૪૦ જેટલી લૂલા–લંગડા, આંધળા—પાંગળા, વિધવાબહેને કે આપણે ગાવંશને ઉદ્ધાર ઈચ્છતા હોઈએ, સંવર્ધન ઈચ્છતા અનાથાશ્રમમાં પહોંચાડીએ છીએ. તદુપરાંત આપણા સમાજની હોઈએ, તે આપણામાંથી દરેકે ગાયનાં જ ઘી-દૂધનું સેવન કરવું ગરીબ કુટુમ્બ કે જેમાં વધુ ખાવાવાળા અને ઓછી આવક જોઈએ અને કુદરતી રીતે મરેલ જાનવરોનાં જ ચામડાનો ઉપયોગ ધરાવતા હોય યા તો કોઈના સગાં–વહાલાને આશરે પડયા હોય કરવો જોઈએ. જે શકિત આપણે વૈમનસ્યનાં કામે પાછળ ખર્ચીએ તેમને પહોંચાડીએ છીએ. આ કાર્યમાં ૧૦૦ જેટલા સેવાભાવી છીએ તે જો આવાં વિધાયક કામમાં ખર્ચીએ તે ગાય પણ બચે ભાઈ–બહેને જોડાયેલાં છે. સાત સાત સુખી, અતિ સમૃદ્ધ ભાઈઅને મનુષ્ય-મનુષ્ય વચ્ચેના વ્યવહારે પણ સુધરે.
બહેને પોતાની મેટર લઈને આ પવિત્ર કાર્યમાં પોતાના અમૂલ્ય આવા જ એક પ્રશ્ન મસીદ આગળનાં વાજાંને હોય છે. સમયને ભોગ આપીને સ્વેચ્છાએ પિતાની સેવા આપે છે. તદુઈશ્વરની આરાધના વેળા શાંતિ હોય તો વધુ અનુકૂળ આવે તે પરાંત રોટરી કલબ અને પ્રખ્યાત ઔદ્યોગિક પેઢી ટી. માણેક્લોલ વાત તદૃન માન્ય છે, પરંતુ ઈશ્વરની આરાધના માટેના સ્થળની ની કે. એ બે મેટરો અમને ભેટ આપેલી છે. મુંબઈના શેરીફ પસંદગી કરતી વખતે પહેલાં તે ઘણું વિચારવાની જરૂરત છે. શ્રી વિજય મરચન્ટ પણ આ આ કાર્યમાં પોતાની મોટર, ડ્રાઈવર ભરબજારમાં મસીદ હોય અને તેમાં નમાજ પઢવાને સમય હોય અને પેટ્રોલને ખર્ચ ભોગવે છે. ન્યારે હિન્દુ પેતાના જ સંસ્કારના કારણે ગડબડ ન કરે તે અલગ હમણાં એક વિશેષ પ્રવૃત્તિ અમેએ શરૂ કરી છે, અને અને સૌજન્યભરી વાત છે, પરંતુ નમાજને સમય જ ન હોય, તે છે લગ્ન-પેકેટ, ઘાટકોપરના સર્વોદય સ્વાધ્યસદનવાળા શ્રી અલ્લાહ કે ઈશ્વર સાથે તાદામ્ય કેળવવું છે એટલી હદની ઈશ્વર- કાન્તિલાલભાઈ તરફથી ૨૫ પૈસામાં પ્લાસ્ટીકની થેલીમાં ચાર ભકિત ન હોય, બજારમાં મસીદ હોવાને કારણે અન્ય હજાર ઘાંઘાટ ચપાટી અને દાળ કે મગનું શાક આપે છે. હમણાં જ એક ધનાઢય સહી લેવાતા હોય, ત્યાં કઈ એકાદ વરઘેડે નીકળી આવે અને શેઠે પિતાની પૂ. માતુશ્રીની મંગળ તિથિએ એટલે કે ૮મી ધારો કે ચડસમાં પણ એનું વાજે વાગી જાય તે એમાં વધારાની તારીખે આવા અઢી હજાર લન્ચપેકેટે અમારી મારફત વહેંગડબડ કયાં થઈ તે મને સમજાતું નથી, અને ધારો કે ગડબડ થઈ ચાવ્યા છે. આ પેકેટે દર મહિનાની ૮મી તારીખે ઉપરોકત તે એમાં અલ્લાહના બીજા કોઈ બંદાને આપણે પોતે મારવાની સંસ્થામાંથી લાવી ગરીબ બિચારા આપણા ભૂખ્યાં ભાઈ–બહેને જરૂરત કયાં ઊભી થઈ એ તો સાવ સમજાતું નથી. અલ્લાહ કે અને હાજતમંદ ગરીબ કુટુમ્બ કે જીવલેણ દર્દથી અસાધ્ય ઈશ્વરની કલ્પના. સાથેસાથ જ એ જ બધાના સારા નરસાં કરતૂકો દર્દથી–પીડાતા દર્દીઓની હોસ્પિટલમાં પૂરા પાડવામાં આવે છે. માટે સારાં નરસાં ફળ આપવાને જ છે, એવી કલ્પના પણ છે જ. ઘણા ભાઈ બહેને તરફથી આવા હજારે લન્ચ–પેકેટે ' અમે એ તે આ બીજી કલ્પના કે અલ્લાહ ન્યાય કરવાનું છે અને જેનાથી
વહેંચી આપી; ભૂખ્યાઓની આંતરડી ઠારી, દાન કરનારને
આશીર્વાદ મેળવી આપ્યાં છે. આથી લોકોને અમે અપીલ કરીએ દુનિયાદારીના વ્યવહાર સુધરે એમ છે અને એથીય વધુ ખુદ પિતાના
છીએ કે જે આપ આવા લખ્ય—પેકેટ વહેચાવશે તો તે એક ચારિત્રઘડતર માટે વધુ અનુકૂળ એટલે કે ધર્મ તરફથી પોતાની ખરેખર પ્રભુ–પસંદ દરિદ્રનારાયણોના આશીર્વાદ લઈ પરભવનું અભિરૂચી વધે એમ છે–માટે કેમ ઉદાસીન રહેવામાં આવે છે અને કે આ ભવનું પુણ્યનું ભાથું બાંધ્યું ગણાશે. જે આપમાંના કોઈ આપણે ખુદ ખૂદાની સત્તા આપણા હાથમાં લઈએ છીએ? આ
ઘરના વડીલની પુણ્યતિથિઓ — તારીખે – નોંધાવશે તો તે જ
દિવસે અને સમયે લન્ચ–પેકેટ વહેંચી આપવામાં આવશે. દાતા વાત મને તે સમજાતી નથી જ. ખાલી ચીડવવા માટે જ ગડબડ
ઈચ્છશે તે તેમની હાજરીમાં આ કાર્ય કરી બતાવવામાં આવશે. કરવી કોઈને શેભા કરનારું નથી અને ધારો કે ચીડવવા જ ગડબડ
જે ઉપર જણાવ્યા મુજબના લાંચપેકેટ અગાઉથી જોવા કરી તે અલ્લાહના બંદાને ધર્મ તે સહન કરવામાં છે, એ વાત માગશે તો અમે તેમને ઘણી ખુશીથી બતાવીશું. તો આપણે મારે મન સાવ સ્પષ્ટ છે. આટલી સમજ જે કેળવાય અને રખાય બધા સાથે મળીને આ ભૂખ્યાને ભોજન આપવાની પ્રવૃત્તિને તે એક બીજા તરફ આજે ઘુરકિયાં કરવાને જે ધર્મ થઈ પડશે વધુ વેગથી વિકસાવીએ, લ––પેકેટ માટે એક સપ્તાહ પહેલાંથી છે તે આપે આપ પાંગરતે બંધ થઈ જશે અને સાચા ધર્મના ફણગા - ઓર્ડર બૂક કરાવવા જરૂરી છે. અને આશા છે કે જે ફ ટીન ફલ આવવા માંડશે. હિન્દુ-મુસ્લિમ ઝધડાનાં લેકબત્રી- શ્રીકૃષ્ણ ભગવાને એઠી પતરાવલીએ ઊંચકી હતી, જે પિનભકત સીએ ઘવાયેલાં બે મુખ્ય કારણે તરફ અને એ કારણે ખુદ ધાર્મિક શ્રીરામ ભગવાને શબરીનાં એઠાં બોર ખાધાં હતાં, તેવાં જ પ્રકારના દષ્ટિએ પણ કેવાં બાલિશ છે તે તરફ આ તે લક્ષ દેવું. આ ઉપરાંત
આ સત કાર્યમાં મુંબઈના કદરદાન સુખી ઘરનાં ભાઈ–બહેને પણ કેટલીક વાત સમજી લેવા જેવી છે.
જરૂરથી સાથ આપશે. આ માટે નીચેના સરનામે સંપર્ક સાધશેજી: અપૂર્ણ
(૧) શ્રી. એચ. સી. મહેતા (ટે. નં. ૩૫૯૫૩૨) “નાલંદા” બી ચીનુભાઈ ગી. શાહ.
બ્લેક, ફલેટ નં. ૫૩, પાંચમે માળે, ૬૨, પેડર રોડ, મુંબઈ નં. ૨૬. મતાદંપતીએ હાથ ધરેલી લચ-પેકટની ચાજની (૨) શ્રી ચંપકલાલ મેદ ટે. નં. ૩૫૭૮૫૬) ગીતાંજલિ, ૧લે
(એઠું એકઠું કરી વહેંચી આપનાર શ્રી મહેતા દંપતી માળે, વાલકેશ્વર રેડ, મુંબઈ નં. ૬, તરફથી મળેલ પત્ર)
ભૂલ-સુધાર ભૂખ્યાને ભેજન આપવાની પ્રવૃત્તિ છેલ્લા ત્રણ વર્ષથી ‘પ્રબુદ્ધ જીવનના ૧-૬-૭૦ ના અંકમાં ‘અભ્યાસ'ના ૧૦ મા ચાલી રહી છે. પ્રથમ અમે (મહેતાદંપતી)એ ઘરથી શરૂઆત કરી.
અંકના અવલોકનમાં પ્રગટ થયેલ અવલોકનને નીચે પ્રમાણે પછી લોકોમાં જાગૃતિ આવી. લગ્ન યા કુટુમ્બના સારાનરસા
સુધારીને વાંચવા વિનંતિ છે:
૧૦૦મે અભ્યાસનો અંક એપ્રિલ ૧૯૭૦નો નહિ પણ નવેમ્બર પ્રસંગોએ ગોઠવાતા ભોજન સમારંભમાં આમંત્રણ મળે, ત્યાં
૧૯૬૯ નો છે, અંકના પાના ૨૧૮ નહિ પણ ૨૪૪ છે તથા જઈ થાળીમાં જમતા બચેલી ખાદ્યસામગ્રી એકઠી કરી, ઝૂંપડું- અભ્યાસને હાલનું વાર્ષિક લવાજમ રૂ. ૧૦-૦૦નહિ પણ રૂા. ૧૫-૦૦ પટ્ટીઓમાં લઈ જઈ આજીવિકા મેળવવાના સાધનવિહોણા છે.” આવી ભૂલ થવા માટે હું બહુ દિલગીર છું.” આપણા ગરીબ ભિક્ષુક ભાઈબહેનને પંગતમાં બેસાડી અમે જમાડી
તંત્રી ‘પ્રબુદ્ધ જીવન