Prabuddha Jivan 1966 Year 27 Ank 17 to 24 and Year 28 Ank 01 to 16

SR No.: 525951
Original Sutra Author: N/A
Author: Parmanand Kunvarji Kapadia
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1966
Total Pages: 254
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 30 MB

Page 74

૨૪૦
પ્રબુદ્ધ જીવન
તા. ૧-૪-૬૬
ભરવાડી
ચીમલી
"
બુમર
ફિ6ીમ
કેમોલી
મહાપ્રસ્થાનના પથ ઉપર-૭ (તા. ૧૬-૨-૬૬ ના પ્રબુદ્ધ જીવનમાં આ પ્રવાસવર્ણનને છઠ્ઠો મારી ચાલુ લેખન પ્રવૃત્તિઓના છે. આજ સુધીમાં નાની મોટી લગભગ હફતો પ્રગટ થયો હતો. તેના અનુસંધાનમાં આ સાતમે હફત સે ચેપડીએ મેં પ્રગટ કરી છે અને જો કે ૧૯૩૦ થી ૧૯૪૦ દરનીચે પ્રગટ કરવામાં આવે છે. વાંચકોને યાદ હશે કે, બદ્રી કેદારની મિયાન મેં ઘણા સામયિકો અને દૈનિક પત્રનું સંપાદન કર્યું હતું, યાત્રાએ નીકળેલે આપણે યુવાસંન્યાસી હરિદ્વાર, ઋષિકેશ થઈને એમ છતાં છેલ્લાં ૩૫ વર્ષથી ઉપર જણાવ્યો તે જ માત્ર મારો વ્યવપર્વતારોહણ શરૂ કરે છે; દેવપ્રયાગ પસાર કરીને તે આગળ ચાલ્યા. સાય રહ્યો છે. ભારતના ઉપખંડોમાં લગભગ સર્વત્ર મેં પ્રવાસ છે અને પોતાના સાથી યાત્રાળુઓ સાથે શ્રીનગર તરફ જઈ રહ્યો કર્યો, અને ઉત્તર ભારતમાં પોતાના ઘર માફક હું રહી શકું એવા છે. આ શ્રીનગર કાશ્મીરની રાજધાની શ્રીનગર નથી, પણ બદ્રીનાથના મારા માટે ઘણાં સ્થળો છે. ગુજરાત, મહારાષ્ટ્ર, અને રાજસ્થાન સમેત રસ્તે દેવપ્રયાગ બાદ આવતું એક નાનું સરખું શહેર છે. તેને આજ ભારતનાં બધા રાજ્યો અને પ્રદેશોની મને સારી એવી જાણકારી છે. સુધી તેમ જ હવે પછીનો પ્રવાસ માર્ગ નીચે આપેલ નકશા ઉપરથી પરદેશનાં નિમંત્રણાના આધારે મેં યુરોપ અને સોવિયેટ યુનિયનને વાંચકોને સ્પષ્ટ થશે.
ત્રણવાર પ્રવાસ કર્યો છે.” આ પ્રવાસ વર્ણનના લેખક માન્યવર શ્રી પ્રબોધકુમાર સન્યાલ આ પત્ર ઉપરથી “મહાપ્રસ્થાનના પથ ઉપર’ એ નામનું પ્રવાસ તરફથી મારા પત્રના જવાબમાં એક પત્ર મળે છે. તે પત્ર લેખક- વર્ણન લખનાર શ્રી પ્રબોધકુમાર સંન્યાલની ભવ્ય જીવનપ્રતિભાને મહાશય વિશે કેટલીક અગત્યની માહિતી પૂરી પાડતો હોઈને તેમાં પ્રબુદ્ધ જીવનના વાચકોને ઠીક ઠીક ખ્યાલ આવશે. પરમાનંદ) જરૂરી ભાગ નીચે આપવાનું ઉચિત ધાર્યું છે. તેઓ તે પત્રમાં
આજે શ્રીનગર પહોંચવું જોઈએ. બધા પટ લગભગ અઢી જણાવે છે કે –
વાગે રસ્તા પર આવી રહ્યા. પગને લીધે બરાબર ચલાતું નહોતું. “તમે મારા જીવન અને મારી પ્રવૃત્તિઓ વિશે જાણવા આતુર વહુદિ પણ લાઠી લઈને ખોડંગાતી ખોડંગાતી ચાલતી હતી. સારી રીતે છે એમ તમારા પત્ર ઉપરથી લાગે છે. તેથી મારી જાતને લગતી માલિશની વ્યવસ્થા જયાં સુધી ન થાય ત્યાં સુધી આમ જ ચાલવાનું. કેટલીક અંગત બાબતો આ
- હું છએક દિવસથી ચાલતો પત્રમાં હું રજૂ કરૂં છું. જમનોત્રી
હતે. હજી એક મહિને આમ હિમાલયનાં આ તીર્થોની સૌથી
ચાલવાનું હતું, એટલે પગને તો પહેલી યાત્રા મેં ઈ. સ.
બરાબર રાખવા જ જોઈએને.
પકના શૈકંડ ૧૯૩૨માં કરી હતી અને આ
પાન્ડકેશ્વર કેદારનાથ ?
એક ઠેકાણે બે- ચાર દિવસ
શીમઠ પુસ્તક કવિવર રવીન્દ્રનાથ
આરામ લેવાથી અમારી પગની ટાગોરના પૂરોવચન સાથે, મેં
ગુપ્ત કાપપપલબૅટી.
પીડા સારી થઈ જાય ખરી, ૧૯૩૩ની સાલમાં પ્રગટ કર્યું
પણ તેથી અમારી ચાલવાની
કષયાત્રા હતું. આ પુસ્તકની લગભગ
છે Bર્તિનગર છે ક્રિપ્રયાગ
હોંશ મરી જાય તે ! અમે એક ૫૦,૦૦૦ નકલો આજ સુધીમાં નરેનનો છે. નગર
તે પાછળ પડી જઈએ, ને હરીફે ખપી ગઈ છે અને ભારતની
દેવપ્રયાગા હિમાલય યાત્રાનો
બધાંની જોડે તાલ રાખી શકીએ
* લ ટ • સાત ભાષાઓમાં આ પુસ્તકને
—- ૨લ્વે માર્ગ નહિ, વળી રસ્તામાં અમારા અનુવાદ પ્રગટ થયો છે.
સડક રસ્તો સુખદુ:ખના અસ્થાયી સંગી,
પગ તો છેલ્લા ૪૩ વર્ષ દરમિયાન
સવાર - બોર, દુ:ખમાં, મુશ્કેહિન્દુકુશથી માંડીને આસામ,
લીમાં, જેમનાં વ્યથિત ને કરુણ તિબેટ, લડાખ અને મધ્ય એશિયા સુધી હિમાલયના સમગ્ર પ્રદેશમાં મેં મુખ અમે નિયમિત જોતા હોઈએ તેમને ગુમાવવા પડે. પ્રવાસ કર્યો છે. હિમાલય ઉપરનું મારું બીજું પુસ્તક “દેવતાત્મા હિમા- અમે બધાં બધાંની જોડે આત્મીય બની ગયાં હતાં. પંડિતજી, લય’ ૧૯૫૫ તથા ૫૬ દરમિયાન બે વિભાગમાં પ્રગટ થયું છે અને પાઘડીવાળે રામાયાર, એક પૂનાથી આવેલી મહારાષ્ટ્રી ડોસી, તેનું આદિવચન પંડિત જવાહરલાલ નહેરૂએ લખ્યું છે. તેની કિંમત ગોપાલદા, અમરસિંહ, મજૂરો, કાલીચરણ અને તુલસીરામ રૂા. ૧૯ છે. ભારતીય જ્ઞાનપીઠ તરફથી તેને હિંદીમાં અનુવાદ થઈ બ્રહ્મચારી, રૂઈદાસ શુકલ–એમાંથી કોઈને પણ છોડવા પડે તેથી હૃદયને રહ્યો છે. તે જર્મનીમાં પ્રગટ થઈ ચૂકેલ છે. મારું ત્રીજું પુસ્તક આઘાત થાય. અમારી વચ્ચે ન્યાતજાતનો વિચાર નહોતે, પૃશ્યતા‘ઉત્તર હિમાલય ચરિત’ તાજેતરમાં જ પ્રગટ થયું છે. તેને અસ્પૃશ્યતાનો પ્રશ્ન નહોતો. બધાં એકસાથે બેસીને ખાતાં હતાં. હિંદી અનુવાદ પ્રગટ કરવાનું દિલહીની રાજકમલ પ્રકાશન પછી એ કાલીચરણ મજૂર હોય, એ તંબાકુને કસ લગાવીને હક્કો સંસ્થા તરફથી હાથ ઉપર લેવામાં આવ્યું છે. સેન્ટ્રલ હિમાલય ઉપર ગોપાળદાને આપે, ગોપાળદા આપે અમરાસિંહ, અમરસિહ બ્રહ્મમારૂં ચોથું પુસ્તક હજુ હવે લખવાનું છે. હું હલકત્તા હિમાલયન ચારીના હાથમાં સેપે, ને બ્રહ્મચારીના હાથને પ્રસાદ રૂઈદાસ શુકલને એસોસિયેશનને સ્થાપક - પ્રમુખ છું. ૧૯૨૮માં હું હિંદી સૈન્યમાં મળે. સાંજના સમયે મેજમાં ન આવીએ તો અમને કોઈને ચેન ન પડે. જોડાયેલા હતા. મારા ‘મહાપ્રસ્થાનેર પથે” ઉપરથી ૧૯૫૨માં હિંદીમાં સર્વ ત્યાગી સાધુઓની ટોળી અમારી આસપાસ હતી. ભાંગ અને ગાંજાના યાત્રિક' નામથી ફિલ્મ ઉતારવામાં આવી હતી અને મુંબઈમાં તે સૌથી નશામાં અધમુઆ જેવા તેઓ ચટ્ટીની એક બાજુ પડયા રહેતા. બહારની પહેલી વાર દેખાડવામાં આવી હતી, જે પ્રસંગે હું ત્યાં હાજર હતા. દુનિયાના કાંઈ સમાચાર એમને મળતા નહિ. એ લોકો જાણે માણસની લોકોના કહેવા પ્રમાણે, એક જીવન્ત લેખકનું હિમાલયનું જીવન કલ્પના ને કામનાથી ઘેરાયેલા એક પરીકથાના સ્વપ્નરાજ્યમાં સીનેમાના પડદા ઉપર આ રીતે પહેલી જ વાર રજુ કરવામાં રાચતા હતા. એમના શિર પર પ્રથમ સૂર્યરશ્મિની રેખા આવતી હતી આવ્યું હતું.
ને એમ લાગતું હતું કે ઉદાસીની સંધ્યાને રહસ્યમય માર્ગ હોય. હું મુખ્યત્વે કરીને વાર્તા લેખક (fiction-writer) છું. તેઓ બધા ગૃહત્યાગી સન્યાસી ને સન્યાસીની હતાં. તેમના મુખમાં નવલકથાઓ, ટૂંકી વાર્તાઓ, નિબંધો અને અનુભવર્ણને–આ પ્રકારો માત્ર તીર્થ ને દેવમંદિરની વાત હતી. નદી, સાગર, ને બરફના
અગctમુનિ
છે નર પ્રયાગ
ઘેરાદુન
-
-
-
-