Prabuddha Jivan 1955 Year 16 Ank 17 to 24 and Year 17 Ank 01 to 16

SR No.: 525940
Original Sutra Author: N/A
Author: Parmanand Kunvarji Kapadia
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1955
Total Pages: 248
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 28 MB

Page 113

રજીસ્ટર્ડ . B ૪ર૬૬ વાર્ષિક લવાજમ રૂા. ૪
પ્ર જૈન વર્ષ ૧૪-પ્ર. જીવન વર્ષ ૩
અંક ૪
બધુ જીવન
મુંબઈ, જુન ૧૫, ૧૯૫૫, બુધવાર
શ્રી મુંબઈ જૈન યુવક સંઘનું પાક્ષિક મુખપત્ર આફ્રિકા માટે શીલિંગ ૮.
છુટક નકલ : ત્રણ આના શાકાલ ઝાલબાલાલ શાહ # ઝાલિ ઝાડ ઝાલા જ તંત્રી: પરમાનંદ કુંવરજી કાપડિયા જાલ શાહ ઝાલા અલગ આલાહ લ ઝાલા
સક
મુક્તિ મંગલ - (સ્વામી વિવેકાનંદના “The Song of the Free” ને બહેન ગીતા પરીખે કરેલે કાવ્યાનુવાદ નીચે પ્રગટ કરવામાં આવે છે. તંત્રી)
*
*
* *
| ( શાલિની ) છે છેડેલા સર્પની ફેણ ઉંચી થાતાં જવાળા ધુંધવાતી ભભૂકે, ,
( વ શ ) - ઘવાયેલા સિંહની ગર્જનાના દશે દિશામાં પડઘા પડે શા !
( શાલિની ) * ને છાતી પે વીજની ઝાળ લાગે ત્યાં ગાજે શા જોરથી વાદળાંઓ ! ૨..
(મંદાક્રાન્તા ) આત્માનાં સૌ સ્તર હચમચ તીવ્ર ઊંડી વ્યથાએ 10 પાતાળેથી પ્રગટ સરવાણી થતી શ્રેષ્ઠ ત્યારે ! .
( મિશ્નોપજાતિ ) છે આંખના તારક ઝંખવાયે . ને અંતરે હામ રહે ન લેશ,
જ છે મિત્રી, છો પ્રેમ બધુંય ભાંગે, આપત્તિઓ છે વિધિ લાખ સજે, સ ને પંથ રૂંધે ઘન અંધકાર, નિસર્ગ આખી . ક્રોધે ભરી ભીંસ તને ભલે દે,
-તેયે ન, આત્મા મુજ ! તું ભૂલીશ કે “દેવી તું !'
– આગળ જા, ધયે જા, ના ઉત્તર, દક્ષિણમાં ન, કિન્તુ જા ફકત આદર્શ ભણી સદા તું!
(વસંતતિલકા ) ના દેવદૂત, નહિ માનવી, ના હું પ્રાણી, ના દેહ, માનસ નહીં, ન પુરૂષ કે સ્ત્રી; મારૂં સ્વરૂપ કથતાં સહુ ગ્રંથ મૂક આશ્ચર્યસ્તબ્ધ બનતાં : -
હું એ જ ઈશ ! આ સૂર્ય, ચંદ્ર, પૃથિવી સહુની પહેલાં ને તારલા લખ અને ધૂમકેતુ મુકત, રે કાળનેય નહિ જન્મ થયેલ ત્યારે – ત્યારેય હું
હું તો હતું, હજીયે છું જ, સદી હુઈશ!
2. તો
| (શાલિની) : પૃથ્વી આ સેહામણી, દિવ્ય સૂર્ય, ને ઈન્દુ આ શીત' મીઠે; સુહાગી રંગે ભીનું આભ – સર્વે સુજાતાં કે કાર્યોનાં કારણે, નિયમે એ જીવે છે સૌ, ને શમે મૃત્યુને.
( મિશ્રોપજાતિ) ને એ બધાપે મન માનસિક સ્વપ્નાસમી ભ્રામક જાળ પાથરી દે જોરથી શા જકડી લિયે સહુ !
. (વસંતતિલકા), રે તર્કના ક્ષણિક તંતુથકી વણેલાં છે સ્વર્ગ, નર્ક, પૃથિવી,
ઉત્કૃષ્ટ-નીચતમ સૌ મનનાં જ સર્જન! તું જાણ, એ સઘળું છે સ્તર હારનું જ સૌ કાળ ને સ્થળ અને સહુ કાર્ય–કારણ, ઈદ્રિય કેરી અનુભૂતિ–વિચારથી પર હું તે શું પ્રેક્ષક જ વિશ્વતણે ખરેખર ! | ( મિશ્રોપજાતિ) હું બે નહીં, નહિ બહુ છું, હું કિન્તુ એક, ને તેમ મારામડુિં સર્વને લહું; ધિક્કારૂં કે હું તરછોડું કેમ મને જ મારાથકી ?
- માત્ર ચાહું ! (વસંતતિલકા ) રે જાગ સ્વપ્નબ્રમથી, બન બંધનેથી તું મુકત, નિર્ભય, કદી નહિ તારી છાયા
-માયાસમી જ – ગભરાવી શકે તને જ; તું જાણ નિત્ય બસ “sg' હું છું તે જ
મૂળ અંગ્રેજી : સ્વામી વિવેકાનંદ અનુવાદક : ગીતા પરીખ