Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1950 Year 11 Ank 17 to 24 and Year 12 Ank 01 to 16

SR No.: 525935
Original Sutra Author: N/A
Author: Manilal Mokamchand Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1950
Total Pages: 204
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 22 MB

Page 137

રાજકaઈ કાર છે
",
"M
. '
પ્રબુદ્ધ જૈન
- - -
- ass
sarera -
+ :-++નr
wit'
s
' '
'
આ
ન. નામ : Tue , વી
* ni
1 n rh
EXTR
1111 = 8
:
''1"
kir;
* *: '''
' ',
- ::..'
'.
- મણિલાલ મકમ-શાહ વર્ષ : ૧૨ it , , , , , : 12 ty, 1 BE '' '' '' 4" [2, 20!'..* *
રૂપિયા જ છે in pકે, ", A[, , , , , , , , , , , કરી આઝાદી દિન અને જિબ્રાનની પયગંબરી વાણી
પર = ' 3'' - - , ,
, , , , ' ર. ક ' '''' હિંદની આઝાદીની ચોથી જન્મચેતી ગયા ઓગસ્ટ માસની ૧૫મી તારીખે દેશભરમાં ઉજવાઈ અને એ પ્રસંગને અને પ્રમુખ રામની , " તો ભાતભાતનાં નિવેદન પ્રગટ થયાં. આ બધું જોતી હતા એ દરમિયાન ભારતી સાહિત્ય સંધ તરફથી પ્રગટ થયેલ શ્રી- ધૂમકેત-અનુવાદિત : જમીન :
કે જીવનવાણીમાંનાં મારા દેશમાંપાને" અને " દયાપાત્ર રશ એ છે પ્રકરણો માર વાંચવામાં આવ્યા અને એની અંદર આપણી શની અધતને પરિસ્થિતિ '' 'પતિતું જ જાણે કે વાસ્તવિક ચિત્ર આપવામાં આવ્યું હોય અને આપણું ઉદ્ધારમાર્ગનું પણું તેમાં બહુ ઉપાણી દિશાસૂચન હોય એમ મને લાગવાથી એ કરી
બન્ને પ્રકરણ અહિં સાકર ઉમૃત કરવામાં આવ્યા છે. દયાપાત્ર પ્રજા
છે આ તલવારની અણી નીચે ગરદન મૂકાય તે સ્થિતિ સિવાય જય અ મુસ્તફા સ્વદેશ આવ્યા. પોતાના માતાપિતાની વાટિકામાં કે લો કે સામે થવાનું શીખ્યા નથી. તે પ્રજાનું જીવન દયાપાત્ર છે. છે. તેણે પ્રવેશ કર્યો. તેણે ઝાં બંધ કર્યો કે જેથી કોઇ તેના એક છે જે પ્રજાતા રાજદારી પુરુષે બહુબહુ તો શિયાળ જેવા - તવાસમાં આવે નહિ કે
છે, કે જેમની બહાદુરી એમની લુચ્ચાઈમાં સમાપ્તિ પામે છે, " અને ચોળીસ રાત અને ચાળીસ દિવસ તેણે એ વાટિકામાં જે તત્વ શબ્દનું. ડુગડુગીયું વગાડનારા મદારીઓ જેવા છે, તો છે . અને તે ઘરમાં એકાંતવાસ કર્યો. એટલે વખત ત્યાં કોઈ આવ્યું અને જેની કલા કાં થીગડાં મારે છે અને કાં, હાસ્યાસ્પદ અનુકરણ નહિ. ઝાંપા પાસે પણ કોઈ કરાયું નહિં. ઝાંપો અંદરથી બંધ હતું . કરે છે, તે પ્રજા દયાપાત્ર છે.' '
ક ", છે અને સીને ખબર હતી કે તે એકાંતવાસમાં છે કે, "
. બાકો બાકી રહેલા ઢોલ ત્રાંસા ને શરણાથી જે પ્રા. પિતાના નેવા નવા ફેર . જયારે ચળસર્દિવસ પૂરા થયા. ત્યારે અન્ મુરતફાએ રાજકર્તાઓને વધાવે છે, અને “હુરરે હુર” બોલીને એમને અભિનંદન અને " બારણું ઉઘાડે, કે જેથી તેઓ અંદર આવી શકે. ': ' , " આપે છે, અને પાછું, એવું જ સન્માન બીજા રાજકતી એને પણ.
અને નેવ માણસો, તે વાટકામાં તેના અંતેવાસી બનવાને આપે છે, કોઈ પણ જાતના વિવેક વિના, એ પ્રજા દયાપાત્ર છે. જ { } } આવ્યા. ત્રણ એના વહાણના ખલાસીઓ હતા. ત્રણું એના કરે, '' જેના વૃદ્ધો વયભારને લીધે ' મૂક બન્યા છે, અને જેના છે , અને ત્રણ લગાટિયા ભાઈબ છે. અને આ તેના શાગિર્દો હતા. મજબૂત કહેવાય તેવા માણસે હજી ઘોડીયામાં સૂતા છે, એ છે. સવારે શાગિર્દી તેની આસપાસ બેઠા હતા અને એની પ્રજા દયાપાત્ર છે.”'
' , ; . આંખમાં દૂરદૂરના સ્વપ્નાં અને સંસ્મરણો ભર્યા હતાં. '
' “જે પ્રજા અનેક જગ્યામાં વહેંચાયેલી છે, અને તે દરેક પર ન હોકીન નામના શાગિર્દ પ્રશ્ન પૂછો :
જ, પાછે પિતાને પ્રજા માને છે, એ પ્રજા દયાપાત્ર છે.” છે , ' ગુરૂદેવી આપે. જયાં બાર વર્ષ નિવાસ કર્યો છે એ મારા દેશમાં ! ', એફેલીઝ. શહેર વિષે અમને કંઈક કહે.”
મારા દેશબાંધ! તમારી ફી શી આકાંક્ષા, આશા અને આ છે. હું અને અન્ મુસ્તક ધડીભર શાંત બની ગયા. અનંત આકા- ઈચ્છા છે એની જાણ મને કરો !
. " ( શની સામે અને દૂરદૂરની ટેકરીઓ સામે તેણે મીટ માંડી. એના શું તમારી ઇચ્છા મહાન વિદ્યાલય, વિખ્યાત ગુઅજે, મૌનમાં મથન હતું. '
વિશ્વપ્રસિદ્ધ ઇમારતે અને ભવ્ય જનાઓ દેશમાં પથરાવવાની છે, કે ક . પછી તેણે કહ્યું. " !
કે જે જુઠ્ઠી રાજનીતિઓ અને હલકટ જુલમગારેએ, આપણામાંના E “મારા મિત્રે અને પરથવાસીઓમાં જે પ્રજા સૂ સ્વીકારે
અનેકાનેકને માણસાઈ વિનાના અને સચ્ચાઇ વિનાના બનાવ્યા છે, પણ જ છેપણ ક્રિયામાં ધર્મશૂન્ય રહે છે, તે દયાપાત્ર છે.”
એમના આત્માને પહેલા જાગ્રત કરવાનું છે, એ વિષે પહેલા નિર્ણયને : : : જીતે નહિ વણેલું એવું કાપડ જે પહેરે છે, તે પેદા કરે. જે માણસાઈ ને સચ્ચાઈ પહેલા ફેલાવવામાં આવશે, અને
જ નહિં કરેલું એવું અનાજ જે પ્રજા ખાય છે, અને પિતાના દેશનું ત્યાર પછી ભવ્ય જનાઓ હાથમાં લેવાશે, તે તમારે દેશ ઘણી : : નહિ એવું પીણું જે પ્રજા પીએ છે, તે પ્રજા દયાપાત્ર છે!' ધીમી પ્રગતિ કરશે. ૫ણુ જે પ્રગતિ કરશે તે એટલી નકકર હશે, ( 4 ':સિદ્ધાન્ત વિનાના વિજયી શઠને જે પ્રજા વીર માને છે, તે કે પછી એને ફેરવવાપણું નહિ હોય. ' ' ' . શ, દયા પાત્ર છે. ચમકતા વિપીને-દાદાગીરી કરનારને-જે પ્રજા ઉદાર તમારી પાસે મેટી જનાઓની વાત આવતાં તમે રાજી. 'ગણે છે, તે પ્રજા દયાપાત્ર છે.
થઈ જાઓ છે, એ મને ખબર છે. મને એ ખબર છે કે, કેઈ ! એક ' , જે પ્રી સ્વપ્નમાં વિકારને ધિકકારે છે, પણ જાગ્રત પણ જાતના સંટ વિષેનો ઉલ્લેખ ન હોય એવી આશાને આ અવસ્થામાં તે જીવનમાં એને વશ થાય છે, તે પ્રજા દયાપાત્ર છે. સિંહનાદ તેમને પ્રસન્ન કરી મૂકે છે. પણ મારા દેશબાંધવે છે
છે ડાધુ બનીને જવાનું હોય તે પ્રસંગ સિવાય, જયાં માણસે તમને ખબર લાગતી નથી, દેશમાંથી શું શું ચાલ્યું ગયું. છે ને K, એ ઉચ્ચ અવાજ કાઢતા નથી, પિતાના જર્જરિત ભૂતકાલિન હવે શું બાકી રહ્યું છે. દેશને આમાં મૂછ પામે છે. આ
ખડર' સિવાય બીજા કશા માટે અભિમાન લેતા નથી, અને જ્ઞાનની સ ચી ભૂખ, વિના કોઈ પણ ક્ષેતિ આવે તેમ નથી.