Page Text
________________
૧ ૧૨-૩-
પ્રબુદ્ધ જૈન
પયગંબર જરથોસ્તની જીવનગાથા C (કરાંચીના જાણીતા વિદ્વાન અને પારસી કોમના વડા તેને બાળદેવ કઈ અનુપમ કાન્તિવડે ઝગમગી રહ્યો હતો. તેની દસ્તુર શ્રી. એમ. એન. દ્વાલાએ Honage unto “Ahira આકૃતિ ઉપર પવિત્રતાની છાપ દેખાતી હતી તેની મુદ્રા ઉપર Mazda એ નામનું એક અંગ્રેજી પુસ્તક પ્રગટ કર્યું છે. આ - સત્યનું તેજ ચમકી રહ્યું હતું. તે ઘેટા જે નમ્ર, બુલબુલ પુસ્તકમાં પારસીઓના મુખ્ય ધર્મગ્રંથોમાંથી કેટલાક વાક જે મધુર અને સિંહ જે પ્રતાપી દેખાતા હતા. માનવીની તારવીને એકત્ર કરવામાં આવ્યા છે અને પ્રત્યેક અવતરણની આંખે કદિ જોયું ન હોય તેવું તેનું રૂપ હતું અને કદિ પણ સમજુતી આપતું કાવ્યાત્મક વિવેચન રજુ કરવામાં આવ્યું છે. શ્રવણગોચર થઈ ન હોય તેવી તેની પ્રતિભા હતી. શરીરે આ વિવેચન જેવી રીતે એક બાજુએ જરથોસ્તી ધર્મની પવિત્ર, મનથી પવિત્ર, હૃદયથી પવિત્ર આત્માથી પવિત્ર એ વિશેષતાઓ બહુ સુન્દર આકારમાં રજુ કરે છે તેવી રીતે બીજી તે માનવ જાતના પરમ કલ્યાણ અર્થે ઇશ્વરે આપેલી એક બાજુએ શ્રી દ્વાલાની અપૂર્વ વિદ્વત્તા તેમજ પ્રતિભાપૂર્ણ લેખન અમૂલ્ય અને અજોડ બક્ષીસ હતી. શૈલિને બહુ સારે પરિચય કરાવે છે. પ્રસ્તુત પુસ્તકમાં કુદરતે રંગબેરંગી પોશાક ધારણ કર્યો હતે. સૂર્ય અધિક જરથોસ્તી ધર્મના આધકરૂપક પયગંબર જરાસ્તના જીવન- તેજ વડે પ્રકાશી રહ્યો હતે; વૃક્ષ ધરતી ઉપર પુષ્પને વરસાદ ચરિત્ર ઉપર ત્રણ પ્રકરણ આપવામાં આવ્યાં છે. રસ્તનું વરસાવી રહ્યા હતાં; ગુલાબ પુરબહારમાં ખીલી ઉઠયાં હતાં; ઐતિહાસિક અસ્તિત્વ સાં કોઈ સ્વીકારે છે એમ છતાં તેમના ફુલ, પાંદડાં અને ઘાસમાંથી નીકળતી સુગંધ વડે હવા મહેક જીવનકાળની નહિં જેવી માહીતી ઉપલબ્ધ છે. તેમને કાળ મહેક થઈ રહી હતી; વાડની ઉપર નીચે વીંટળાઇ રહેલી વેલીઓ પાંચથી છ હજાર વર્ષ પૂર્વેને કપવામાં આવે છે. શ્રી. ઢાલાએ અજબ લાવણ્ય દાખવી રહી હતી; પક્ષીઓ પિતાના કલરવ વડે તેમની ઉપલબ્ધ જીવનકથાને નાનાં સરખાં ત્રણ શબ્દચિત્ર- વહેતા વાયુને મુખરિત કરી રહ્યાં હતાં; સવારની ઝાકળનાં બિન્દુઓ દ્વારા સુન્દર અને મેહક રીતે આલેખી છે. પ્રસ્તુત પુસ્તકનું વૃક્ષોની ડાળે ડાળે અને પાંદડે પાંદડે મોતીના દાણા માફક ચળકી તેમણે જ ભાષાન્તર ૫ણુ બહાર પાડયું છે. પણ તે ભાષાન્તરની ભાષા રહ્યાં હતાં; વાદળો આકાશમાં અહિં તહીં આળોટી રહ્યાં હતાં; ભારે સચેટ અને વેગવાળી હોવા છતાં ચાલુ ગુજરાતી ભાષાથી પવન વિશાળ વૃક્ષમાં ગાજી રહ્યો હતે; હવામાં આનંદ કરણી બહુ જુદા પ્રકારની લાગવાથી મેં ઉપર જણાવેલ ત્રણ પ્રકરણોને રહ્યો હ; અને વૃક્ષની ડાળીઓ અને ઘાસનાં તરણુઓ અને લગભગ સ્વતંત્ર અનુવાદ કર્યો છે જે નીચે આપવામાં આવે છે. રેતીનાં રજકણ અને પક્ષીઓ અને પશુઓ અને માણસો અને
અહિં એ સ્પષ્ટ કરવાની જરૂર છે કે જેને હિંદુઓ | સર્વત્ર સર્વ કઈ એક રાગે અને એક તાલે હરખભેર ગાઈ ઈશ્વર કહે છે, મુસલમાને “ખુદાં કહે છે અને ખ્રીસ્તીઓ ગેંડ રહ્યાં હતાં કે “જય હે, જય હે! અમારા માટે સ્પિતમ કહે છે તેને જરસ્તીઓ “અહુરમઝદ'ના નામથી ઓળખે છે. ' 'જરસ્ત જેવા મહાન પયગંબરને જન્મ થયો છે! અમારાં અને જરથોસ્ત અહુરમઝદના પયગંબર હતા એમ તેઓ તેમને વન્દન હૈ ! વન્દન હૈ !” . માને છે. પરમાનંદ)
પુરૂષના, સ્ત્રીઓનાં અને બાળકોનાં હૈયાં આનંદથી જન્મ કથા :
ઉછળી પડયાં અને તેમના આત્માએ હમિંથી પુલક્તિ બન્યા શિયાળાની શીતળ નિદ્રા ધરતીએ પુરી કરી હતી અને અને આનંદગીત ગાતાં ગાતાં, તેઓ જ્યાં જગતને દીપક પ્રગટ પ્રભાવશાળી વસન્તને ઉગમ થયું હતું. ઠંડો દરમિયાન ઉજ્જડ હતા તે ઘર તરફ ઝડપભેર જવા લાગ્યાં. મંદિરમાં ઘટાઓ જેવાં થઈ ગયેલાં ખેતર અને જંગલે નવેસરથી ખીલી ઉઠયાં બજવા લાગ્યા અને તેના અવાજથી હવા ગાજવા લાગી. જ્યારે હતાં. જમીન ઉપર લીલા ઘાસની ચાદર પથરાઈ રહી હતી અને માનવીની દુનિયામાં તરફથી આનંદ અને ઉત્સવનું વાતાવરણ
જ્યાં ત્યાં વિચરતા પશુઓ અને આકાશમાં ઉડતાં કલ્લોલ કરતાં ફેલાઈ રહ્યું હતું ત્યારે દેવોની દુનિયા પણ આનંદ તરંગથી પંખીઓ આનંદનિમગ્ન દિસતા હતા. પાંદડાથી ઢંકાયેલા કણ- કાંઈ ઓછી ક્ષુબ્ધ થઈ નહોતી. સ્વર્ગની દુનિયા પણ આ સલામાં દાણાદાર કણો ફુટી નીકળ્યાં હતાં અને હરિયાળાં ખેતરો આનંદ સમારંભમાં સામેલ થઈ અને અહુરમઝદનું વૈકુંઠ પણ સોનેરી ડુંડાઓ વડે આમતેમ ડોલી રહ્યાં હતાં તથા તરફ આનંદ-અતિરેક સૂચવતાં દિવ્ય સંગીત વડે ગાજી ઉઠયું. મધુરૂ હાસ્ય વેરી રહ્યા હતા. સ્મિત કરતાં પુષ્પો ચારે બાજુ હે અહુરમઝદ ! હે ઇશ્વર ! પયગંબર જ સ્ત સુવાસ ફેલાવી રહ્યાં હતાં અને એ ખુશબો વડે હવા સુવાસિત તારા સચ્ચિદાનંદમય સ્વરૂપની પ્રતિકૃતિ છે. તેઓ પોતાની બની રહી હતી. પક્ષીઓનાં ગીત, અને દાડમ, અખરોટ, સેતુર સાકાર મૂર્તિદ્વારા તારા નિરંજન નિરાકાર સ્વરૂપને જ પ્રગટ કરે અને એવાં અનેક વિશાળ વૃક્ષની આરપાર વહેતા અને ગાજતા છે. તેમનામાં તું જ સર્વ રીતે અને પૂર્ણ પ્રકારે પ્રતિબિંબિત પવનનું સંગીત અને ઉચી નીચે જમીન ઉપર વહી રહેલાં થયે છે. તેમને લોકોત્તર ધર્મોપદેશ મારા જીવનમાં સંક્રાન્ત ઝરણાંઓના મંદ અને મેહક સુરે યુવાન તેમજ વૃદ્ધનાં દિલને બને અને પરિણામે તેમનું જ સાદુષ્ય મારામાં પ્રગટ થાય એવું કલાવી રહ્યાં હતાં. એ શુભ દિવસની સુંદર સવારે આર્યોની મારૂં આમૂળ પરિવર્તન થાઓ! તેમની જેવા બનવાની સાધના જન્મભૂમિ-ઇરાન બેજમાં–જેના રથને શ્વેત અશ્વો ખેંચી રહ્યા હું એક નિષ્ઠાથી કરી શકું અને તેમના વિશિષ્ટ ગુણે ચારિત્ર્યમાં છે એવે--અષતિમ તેજને વિસ્તરત-સૂર્ય વાદળાને વિખેરીને પુર યથાસ્વરૂપે વ્યક્ત કરે એવું તું મને આધ્યાત્મિક બળ આપ ! બહારમાં પ્રકાશી રહ્યો હતો. પ્રભાતની શીતળ તેજ-છાયામાં ધરતી જરથોસ્તના આદર્શોને અનુસરવાની તું મને પ્રેરણા, ટેક અને નાઈ રહી હતી. આ કાળે-આ સમયે- દરેજ નદીના કાંઠે આવેલા તાલીમ અપં! અને એ જીવનદાતા ! તેમને મને સદા જીવન એક ગામડામાં ઈશ્વરે માનવદેહ ધારણ કર્યો હતો. સ્પીતમ કુળના સંપર્ક રહે અને તેમના આદર્શ જીવનને અનુરૂપ મારું જીવન
રૂશષ્યને ઘેર એક દિવ્ય બાળકને જન્મ થયો હતે. તે ભાગ્ય- હું ઘડી શકે એ હેતુથી તેમણે ઉપદેશેલે જીવનક્રમ અમલમાં શાળી પણું કુટિ ઉપર દિવ્ય તેજ અને શાન્તિ વરસી રહ્યાં હતાં. ' મૂકવાના મારા ચાલુ પ્રયનને તારી સહાય વડે સદા પ્રસાહિત
તે પવિત્ર બાળકનું નામ જરાસ્ત પાડવામાં આવ્યું. કરતે રહે ! (અનુસંધાન પૃષ્ટ ૧૯પ જુઓ )
| SR No. | 525929 |
| Book Title | Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1944 Year 05 Ank 16 to 24 and Year 06 Ank 01 to 16 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Manilal Mokamchand Shah |
| Publisher | Mumbai Jain Yuvak Sangh |
| Publication Year | 1944 |
| Total Pages | 150 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India |
| File Size | 15 MB |