Prabuddha Jivan - Prabuddha Jain 1941 Year 02 Ank 18 to 24 - Ank 20 and 21 is not available and Year 03 Ank 01 to 16

SR No.: 525926
Original Sutra Author: N/A
Author: Manilal Mokamchand Shah
Publisher: Mumbai Jain Yuvak Sangh
Publication Year: 1941
Total Pages: 236
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Prabuddha Jivan, & India
File Size: 27 MB

Page 65

-
11
: ' , ,
,
,
કિંમત બે આતા
શ્રી મુંબઇ જેન યુવકસઘનું પાક્ષિક મુખપત્ર
Regd. No. B. 2009
પ્રબુદ્ધ જૈન
ડ
કે:
૧: .
.
મુંબઇઃ ૧ મે ૧૯૪૧ ગુરૂવાર.
' '
' . . " ? લવાજમ'
( 1
- +. " , , , , પાપાપુરી ' રાગિરથી અમે પાવાપુરી જવા ઉપડયા. રાજગૃહની આસ- વાનો પ્રારંભ કર્યો હતો અને પિતા સમ પહાડ સંધ્યાસે તેમ કહી જ માસ જ નહોચ ડુંગરાઓ ગોઠવાયેલા છે તેમાંના લાંબા વિપુલ- કરતાં રોકત હતા.
: : ' , ' ' . પા શિંતિ જમણી બાજુએ રાખીને અમે ચાલ્યા. રસ્તામાં ઉપયોગી રેતીમાંથી મેટરને લઈ જવી એ પહેલી વાત નથી, હતી. આ (દ. થાય એમ સમજીને એકમ કુંડનું પાણી ભરી લીધું અને આગળ પણ ગામડાંના લેકેએ તાડના. વિશાળ. હાથ આડ પાથરેલા પર ચાલ્યો. અમે કુંડની જગ્યા મૂળે જ રમણીક છે. ત્યાં નહાવાની - હોવાથી અમે સહેલાઈથી પેલી પાર જઈ શકયા અને ત્યાંથી ની
વ્યવસ્થામાં માણસાઈને ખ્યાલ રાખેલો જોઈ સંતોષ થયું. પણ પાછા વળી એ આખા દૃષ્યનું અતૃપ્ત આંખે ફરીવાર કાન, કરી જ આસપાસમાછલી રાધાની હત્યા જોઈ ચિત્તમાં ગ્લાનિ પેદા થઈ. શકયા. અમે જ્યાં ઉભા હતા ત્યાં અમારી પાછળ નાક કાપી
જીલ્લામાં કાંબાના મંદિરમાં મનુષ્યની કે પશુની હત્યા થાય ગિરિયાક ગામ વાળની તૈયારી કરતું હતું . ]: ',' પણ કરી તારી નહિ એમ પહેલેથી નકકી કર્યું, તે ઇસ્લામને શું આ નિયમ
. ગિરિયક વટાવતાંત અમે વજલેપ રસ્તા ઉપર આવ્યા છે નહિ કરતા આવડે છું જ્યાં જ્યાં તીર્થસ્થાન છે કે ઈબાદતની અને પાંચ માઈલની ઓતરાદી દેટ મૂકી. હવે આંખે તે આહારની જિગી છે તેની” આસપાસ અમુક હદ સુધી પ્રાણી–હત્યા થાય
આખા લંબાણ દરમિયાન પશ્ચિમ દિશાએ જટી રહી હતી. પહાડી પર 2 નહિં ? ઇસ્લામને દાવો છે કે એ છેલ્લામાં છેલ્લે અને સહેલામાં
પાછળ પડતાવેત સૂર્યનારાયણનાં ફરી દર્શન થયાં ?' પ્લેટિનમને તો રહેલા ધર્મ છે. એવા ધમમાં પણું એટલે ઉમેરે જરૂર થઈ શકે સેનું થવા આવ્યું હતું. તાડનાં ઝાડ મતીયાળ બાળકની પેઠે
અમિયાન કબાટ્યદિરમાં છે તે જ અભયદાન દરેક દેડી દેડીને એ દર્શનને આડે આવી દુનને આનંદ, દો રીતે આ પવિત્ર સ્થાને માટે પણ હોય
વધારતા હતા. આથમતો સૂર્ય પોતાની શોભાથી સિધ્ધ ફરતે ગો મારા વિચારે વેગથી, અહિંસાની ખોજમાં, ભવિષ્યકાળમાં હતા કે આર્ય જન દરેક સ્થિતિમાં આર્ય જ રહે છે અને તેની દેતી હતી અને અમારી મેટર એટલા જ વેગથી અહિંસાની આદરના અધિકારી જ રહે છે. અહિંની ખેતી "શું, તાઈ કે નવા આ પાબસિ તરફ અમને લઇ જતી હંતી.
- બીજા ઝાડ શું, રસ્તો શું કે ઝુપડીઓ શું, બધુ જ છે Hી પુલરિના સાથ રાખી અને સાત માઈલ સુધી પૂર્વની કળામય દેખાતું હતું. અડધાં લેશેલાં તે કામ રા' દિશાએ દેવ્યા અને ત્યાં સૂર્યાસ્તની તૈયારી સાથે અમારા સીધી લીટીથી. આખા ચિત્રને' રેખાવ .. બનાવતા હતા કે જો છે. ભાગ્યનો ઉદય થયો. કેમ કે અહિં અમે જે પ્રાકૃતિક દુષ્ય જોયું
ભુલાય એમ ન હતું. જ્યાં વિપુલગિરિનું ઉત્તુંગ શિખર છેપૂર જેવી છે ત્યાંજ સુભગૃલીલા પચાની : કેપંચાનવે નદી ની આડે આવી. “એક રાત અહિં રહી ન જાવ” એમ કહેવાનું
સુધી જે કે નહિ એને હું નિર્ણય કરે તે પહેલાં જ મારી હતી ચલ. ઉપષ્ટ દેખાતું હતુંપણ અમારી મેટર તરફ જમણી બાજુએ રસ્તા પરના બે થાંભલાઓએ પાવાપરી રાની દિનું ધ્યાન તાત એણે ઠરાવ્યું કે આ લેકે જીવનપ્રવાહી નથી ગર્જના કરી, અને અમે તરત દાક્ષિણ્ય સેવ્યું. * * * છે. પણ તેલપ્રવાહી છે ( કે પેટ્રોલપ્રવાહી કહીએ ?). ખરેખર એ લીલાં લીલાં ખેતરના વિસ્તાર વચ્ચે પાવાપુરીનાં ધોળા સ્થાન એટલું સુંદર હતુ કે જે સીતામાતા અહિં આહ્યા હેત મંદિરે કેટલાં શોભે છે! આ સ્થાને એક આંય જયના વન
કળાનો અસ્ત હતા. આ છે. આગળ જાત જ નહિ, ભવ્ય પાહડની
સ્થાને યુન્નિા, મન શાસક પૂના અક્ષc જેલી થાળી .
મારાં અng ( એક હવામાં ન ધણી, રેતી અને કદરતના દરબારમાં
મળી જાય છે, આત્મતત્વ સારો છે છે અમે દરકારી છીએ. સામાન્ય પ્રાદે
છે અને શરીર તેની અને હાલના સમય શિક નથી, એવા અભિલાનથી હાલના.
માતાપિતાં સાં અને ત્રણ વસમાં આ
કે ઘાસ અને લીલો પથરાયેલો ગાલિસે ( પા ચિત્તને વર એવું હતું, છે તે રોકાણો તો આવી કરતી,
મંદિર છે
. તેના વિસ્તાર વસે ખાવાપુરીનાં ધોળો
તાતા ગણ રાત્રને વાસ કર્યા. આના સહ આલ્યા હેત
-.
સાખરી સત
કે