________________
गाहा:
ता होउ पिए! किंचिवि जं दिढे मज्झ पुव्व-कम्मेहिं ।
नवि किंचि सोइएणं इह लब्भइ जीव-लोगम्मि ।।१४।। संस्कृत छाया :
तस्माद्भवतु प्रिये! किञ्चिदपि यद् दृष्टं मम पूर्वकर्मभिः ।
नाऽपि किञ्चित् शोचितेनेह लभ्यते जीवलोके ।।१४।। गुजराती अनुवाद :
तेथी हे प्रिये! मारा पूर्वना कर्म वडे जे जोवायुं होय ते थाय, आ लोकमां शोक करवा वडे कंई पण पळतुं नथी। हिन्दी अनुवाद :
अत: हे प्रिये! मेरे पूर्वजन्म के कर्मों के कारण जो देखा गया है, वह होने दो, इस लोक में शोक करने से कुछ भी नहीं मिलता है।
(कनकमालानो पश्चात्ताप) गाहा :
एवं च मए भणिए मुंचती थूल-अंसुय-पवाहं ।
गरुय-भय-सोय-तविया सा बाला इय पुणो भणइ ।।१५।। संस्कृत छाया :
एवञ्च मयि भणिते मुञ्चन्ती स्थूलाश्रुप्रवाहम् ।
गुरुक-भय-शोक-तप्ता सा बालेति पुनर्भणति ।। १५ गुजराती अनुवाद :___आ प्रमाणे में कडं त्यारे मोटा अश्रु प्रवाहने वहावती अत्यंत अय तथा शोकथी तपेली ते प्रिया फी आ प्रमाणे बोलवा लागी। हिन्दी अनुवाद :
इस प्रकार मैंने कहा तो अश्रु प्रवाह को बहाती हुई अत्यन्त भय तथा शोक से तप्त वह प्रिया पुन: इस प्रकार बोलने लगी। गाहा :
हा! नाह! पाण-वल्लह! हय-विहिणा पाव-कारिणी अहयं । वंसस्सव फल-समओ तुह विणासाय विहियत्ति ।।१६।।
509