________________
राजा राज्य करे छे. आपणा कुलने परंपराथी तेमनी साथे प्रीति चाली आवी छे.” पछी आर्द्रकुमारे ते आवेला प्रधानने आदरथी कह्युं के, “तमारा स्वामीने कोई पूर्णगुणवाळो पुत्र छे ? तेने हुं मित्र करवा ईच्छं छं.” परधाने आनंदपूर्वक कह्युं के, “हे कुमार ! समुद्रना रत्नोनी पेठे तेमना घणा पुत्रो छे. ते सर्वमां कौत्सुभ रत्नना सरखो, बुद्धिना निधान, पांचसो मंत्रीनो स्वामी, दातार, कृतज्ञ अभयकुमार नामे एक पुत्र छे.” राजकाजनी चिंताथी सुखपूर्वक राजा निश्चिंत थयो. आ प्रमाणे अमृत जेवी मीठी त्रीजी ढाल संपूर्ण थई.
दुहा (सोरठा)
करजोडी कहि ताम, आर्द्रकुमार ईम तातनई, मया करी गुणधाम, जो अनुमति आप तुम्हे.... तो हूं जोडउं प्रीति, अभयकुमार साथई अधिक, राखउं रूडी रीति, परियागतिनी पाछली ... तन्नसुणी कहि राय, कही वारू तुम्हे, भलउ विचार्यो ठाय, सरखा सरखी प्रीतिए... सुगुण सुगुणस्युं घाय, मिलि निगुणनि परहरी, हंस न कंकर खाय, मोती जो न मिले कही ...
उंडा साथइ संग, करीइ उद्या मूकने, राखीजि नितरंग, सायरस्युं छीलर त्यजी... विषना कुंपा जेम, तेहने गुण जिस्यो जनमना, सुगुणस्युं क्षणनो प्रेम, एक अमृत बिंदु ...
चंदन चपटी रीति, प्रीत सुगुण साथइं इसी, निर्गुण जब हुं प्रीति, इंधण आकभरी जिसी...
ढाल-४
(राग-जयतसिरी) देशी - चतुर सनेही मोहना
ताततणी अनुमति लही, आर्द्रकुमार मनरंगि रे, नृप श्रेणिकना मंत्रीनी, एम कहइ एकरंगि रे....
58
१