________________
૩૦
જિનધર્મ વિકાસ,
ओली पढमदिणत्य-तवो गणिज्जा ल वीसठाणतवे । आलोयणाइ वि तहा-इत्थववाओ इमो भणिओ॥५९॥ जम्मि तवे विस्सरणे-जाए ण गणिज्जए तवो मूला ।। तम्मि तवे तिदिणतवो-गणिज्ज तह रोहिणीइतवे ॥६॥ जहसत्ति तवो कजो-तिसलंगय छट्ठपारणे भावा ।। उववासेहिं कजो-वरकम्मय सूयणक्खतवो ॥३१॥ तह करणे जइ सत्ती-ण होज्ज कुजंबिलेहि बहुमाणा । હકૂળ માહિતવા-દુરવિવારના રુગાદરા, एगेणं भव्वेणं-उववासो अजवासरे विजलो। विहिओ परम्मिदिवसे-तिविहाहारोवलासोवि ॥६३॥ एवं विहोण छट्ठो-पगणिजइ वीरसामि छडेसुं। आलोयणामयतवे-पगणिजइ पुव्ववयणेहिं ॥६४॥
( અપૂર્ણ)
* સ્વર્ગસ્થ આચાર્યને અંજલી. -
' (રચયિતા–શ્રી શાન્તિકુમાર) ધમે જાગે વૈરાગ્ય રૂચ્ચે, ગૃહ સુજન મમતા તજી, વીર પંથકા શેધક બન્યા, આત્મા ભાવના ઉરે વસી - સાધુ બનકે સંસાર કાગે, ભવ ભ્રમણ દુર્ગની અટકતી, કર્મો કાપકે સંયમ સાધ્યો, તિર્થોદ્વાર આગમ ઉરે વસી. ધર્મ. ૧ ગામે ફર્યો નગરે ભમે, જીવ પ્રતિબંધવા કેકસી, સાધુ નાયક વીર ઉપાસક, દયા ધમ ભાવના ઉરે વસી; શાંતિ ઝરણ પ્રેમ જળ, જેન પિપાસુ પિવા તલસતી, ધીર શૈર્ય ઉરે પ્રગટે, શાસન ઝંડા ફરકતી કરી. ધમ. ૨ સાધુ બનાવે વેશ પલટાવે, દિક્ષિત સ્થાનકવાસી સાધુનાં, દીપ પગઢ પ્રેમ દાખવ્યો, નથી વાસના કીર્તિ નામની; જ્ઞાન ધ્યાન તપ ભાવમેં, અહોનિશ ધર્મ જાગરણમાં, તિ સુધારે ચેત્યે બાંધે, સાધુ જીવન અપનાવતાં. ધર્મ. ૩ ગીર તારંગા તિર્થો માંહે, જીવન નૈયા પુરી કીધી, વીર શાસન અંતિમ સમયે, પ્રતિષ્ઠા કરવા કમર કસી; કાળ ગોઝારો કેડે પડ્યો, નર નારી અશ્રુધારા વહી.. ધમ જાગ્યો વૈરાગ્યે રંગ્યો, ભવ અટવી પુરણ કીધી. ધર્મ. ૪
