________________
,
સજોડે સ્વાર્પણ. vvvvvvvvvv
સજોડે સ્વાર્પણ.
નેમ-રાજુલની જીવનકથા S [લેખક–બાપુલાલ કાળીદાસ સવાણી “વીરબા] . Boooooooooo..noooooooo
( ગત વર્ષના અંક ૧૦, પૃષ્ઠ ૩૦૧ થી અનુસંધાન).
ઉગ્રશનપુત્રી–સ્વપત્ની સત્યભામાની નાની બહેન–રાજુલનો કૃષ્ણ રાજા ઉગ્રસેનને ગૃહે જઈ, માગું કરી નેમ સાથે વિવાહ જેડ. શ્રાવણ શુકલા છઠ્ઠનો લગ્નદિન નિશ્ચિત થયો.
સંયમે અજવાળેલા ભીનાવાનને કલામય વસ્ત્રાભૂષણના પરિધાને ઓર દિવ્યતા અપી, મલયતી ચાલે, વરરાજા રથમાં બિરાજ્યા. ઢબુક્ત હેલે, વિધવિધ વાદ્યોના ગગનભર નાદે, આનંદઘેલી યાદવ વનિતાઓના માંગલ્ય ગીતોના મંજુલ સ્વરે, જાન ઉગ્રશેન રાજાની શેરીએ ચાલી, ઘેડલીયાની ઘૂઘરમાળ, રથચક્રની નૃયુરરવ તાલબદ્ધ તરેહ તરેહના શબ્દછંકાર વર્ષાવે છે. એ પાડતા વડિલે આગળ છે. યુવને પડખે પડખે ઘેડા-પડધીએ ધસી રહ્યા છે. જીવનાણુનાં સ્વપ્ન ભરી શુભવસ્ત્રા વનદેવી રાજુલ પિતૃગૃહની અટારીએથી સૌંદર્યો વલ પતિને નેહભર્યા નયને નીરખે છે.
રે! આ ઉત્સવપુરને વીધી કલેજામાં તીવેદના જગાડતો દર્દશુર ક્યાંથી આવે છે!”
“એ અવાજ છે કુમાર ! વાડામાં પુરાયેલાં પશુ પંખીડાંનેસારથીએ જવાબ વાળે. .
પ્રાણી–પ્રદર્શન ભરાયું છે આંહી ! મને તે કાંઈ જાણ નથી. પણ અવાજ તે ભારી વેદના ઉપજાવે છે. ” નેમે અજ્ઞાન કબુલ્યું.
અહીં પ્રદર્શન ના હોય કુમાર ! રિવાજથી આપ આટલા અજાણ છે ! આ છે લગ્નોત્સવ નિમિત્તે કન્યા પક્ષ તરફથી અપાતા જમણુ-ગૌરવની સામગ્રી !”
રિવાજ લેખે-નેહ સંબંધે ખીલવવા આ હત્યા થાય છે.—પ્રેમત જલતી રાખવા એ ગભરૂડાંનું તેલ પુરાય છે? રસમને નામે ચાલતી કતલને– લગ્નોત્સવના શેખની નીચવૃતિને-કલંકને માટીમાં મીલાવવા કઈ કેણું નીકળે?”
આ સામા સવાલે તેમને વેદના પુરમાં ફંગેલી દીધા. આ પ્રશ્ન દરેક સામે એકવાર આવીને ઉભો હતો. આજસુધી વરલાડડા પીઠ દઈને ચાલ્યા જેતા હતા. અને સવાલ વધારે મહાન બની સૌ સામે ખેડાતું હતું. કેઈ સ્વભાવિક
