________________
શીલકુલકમ ॥शील कुलकम् ॥ कर्ता-श्रीजैनाचार्य श्री विजयपद्मसूरिजी.
— ( तis ५४ ३४५ थी अनुसंधान) विट्ठाईहिं पयत्थेहि, रमादेहो समाउलो । तम्मि मोहो कहं जुत्तो, जुत्तो धम्मे हियप्पए ॥३३॥ मंसाइपिंडरूवाई-मुहाईणि सुईणि णो। चंदाइओवमा तत्थ-दिज्जमाणा ण सोहणा ॥३४॥ आणणं चंदसंकासं, एव मण्णंगकप्पणा। नाणाइ साहणे विग्धं, ताए होज मणं चलं ॥३५॥
॥ आर्यावृत्तम् ॥ पीयसुरो भूयंगहो, डसियाली जो कई तयाहमिणं । सव्वत्थ मणं भमए, तयभावे तं थिरं होजा ॥६॥ न रमइ असुइसरीरे तुल्लेऽवि नरत्तणम्मि दुहमिहं । होउं दासो एगो, कुणए पावाइ तण्हाए ॥३७॥ विगलियतण्हा मणुया, पावं न करंति निम्भया भुवणे । ... विहरंति णिन्धियारा, णिज्जियमयमयणलोहरया ॥३८॥
॥मालिनीवृत्तम् ॥ विबुहगणपइट्ठा, पत्तसंतिप्पमोया।
हरिगण णमणिज्जा, भोगतहाविहीणा ॥ .. पसमहणिलीणा, साहुणो णो धणड्डा । हियअठियपरासा, तं हविजा वितण्हा ॥३९॥
॥आर्या वृत्तम् ।। जो चत्तो वुड्डेहि, तं पोसेमो कहं मयण मम्हे । . वुड्डपहे ता चलणं, पवरंति वियारिऊण सयं ॥४०॥ परिचत्तसयलभोगा, हर्वति चक्की वि ते पलोईत्ता । पुच्छंति पेक्खगनरा, पुजा ? के तुम्ह चित्तगया ॥४१॥ ते पसमसुहनिहाणा, अम्हे भिक्खुत्ति दिति पडिवयणं । पावंता पसमसुहं, अलद्धपुव्वं ति सिद्ध मिणं ॥४२॥ (अपूर्ण)