Page Text
________________
શાક
- મૂળ લેખકઃ સ્વરાજ બંઘોપાધ્યાય
અનુ.: બહાદુરશાહ પંડિત
માથાની ડાબી બાજુએ ટકટક થઈ રહ્યું છે. સાજા થઈ જશે. ડોકટર કહેતા હતા. થોડો સમય દેહમાં જાણે કેઈએ મજબૂત દેરડું બાંધી દીધું લાગશે.” હેય એમ લાગે છે. એટલું દર્દ, એટલી વેદના થાય આશ્વાસન માટેનું આ હંમેશનું સૂત્ર છે. એ છે કે આંખે જોઈ શકાતું નથી. અવની પોતે પણ રમાયે જાણે છે અને અવની પણ જાણે છે. તે પણ પિતાના દર્દને સમજી શકતા નથી.
પત્ની પતિને આશ્વાસન નહિ આપે તો બીજું કોણ ખરી રીતે આ દર્દમાં ઘા કે ગૂમડા જેવા આપશે? લપકારા થતા નથી. એવું થાય છે કે જાણે ચામડીને
કદાચ સાચે જ આ રોગ મટવાને ન હોય. દોરડાથી બાંધી કઈ સતત કસીને ખેંચી રહ્યું છે. એમ પણ બને કે આ અવનીની અંતિમ બીમારી માથું નારિયેળની જેમ ફૂટીને ચૂરેચૂરા થઈ જશે થઈ પડે. એ વાતને ડર રમાને અવની કરતાં એ છે એમ લાગે છે. એમ થાય તેય સારું, પણ થતું નથી. પણ ડરને મનમાં દબાવી રાખવા પડે છે. નથી. આવી તકલીફ હવે વધારે વખત સહન થઈ ચહેરા પરથી ભય અને ચિંતાના ભાવ દૂર રાખી શકે એમ નથી..
વારંવાર અવનીને આશ્વાસન આપવું પડે છે. અવનીની આંખો ભીની થઈ ગઈ. રમાએ
અવની પહેલેથી થડ પોચટ છે. લગ્ન થયે પિતાના પાલવથી એની આંખો લૂછતાં કહ્યું, “ડકટર પણ ઘણા દિવસે થઈ ગયા, ચૌદ વર્ષ. આ મહા આવતા જ હશે. દિયરજી બેલાવવા ગયા છે.’ માસમાં લગ્નની પંદરમી વર્ષગાંઠ આવશે. આટલા
આવું તો ઘણીવાર થયું છે. ડોકટર આવે છે, સમયને રાત-દિવસનો સહવાસ ઓછો નથી હોતો. દવા પણ આપે છે, પણ દર્દ અચાનક વારંવાર ઊપડે અવનીની નસેનસને એ ઓળખી ગઈ છે. એ જાણે છે. લગભગ એક વર્ષથી આ જ દશા છે.
છે કે જ આશ્વાસન આપવાથી પણ અવનીને એવું લાગે છે કે જાણે માથામાં ડાબી બાજ થોડે ઘણે સધિયારો મળે છે. એક વીંછી પડી રહે છે. થોડા દિવસ શાન્ત રહી
પુત્રની ઉંમર તેર વર્ષની છે, સાતમીમાં ભણે એકદમ એ જાગી ઊઠે છે, અને સ્નાયુઓને કસીને
છે. અવની દશ વર્ષ વધારે છે તો પુત્રને કોઈ એક જકડી લે છે. પછી તે એના ઝેરભર્યા ડંખથી સારી લાઈન પર ચઢાવી શકે. પણ હવે આ બીમારી કાણું પાડ્યા કરે છે.
પછી શું એ દશ વર્ષ જીવતે રહી શકશે? એક અવનીને સૌથી મોટું દુઃખ એ વાતનું છે કે એ ભાઈ છે. ભણ્યો ન હોવાથી એને એક દુકાનમાં પિતાનું દર્દ કોઈને સાચી રીતે સમજાવી શકતો મૂકી દીધો છે. એને જે મળે છે એ પાન, સિગારેટ, નથી, ડેકટરને પણ નહિ, રમાને પણ નહિ. સિનેમા વગેરેમાં ખરચાઈ જાય છે.
એક ઘરે નિશ્વાસ નાખી અવનીએ આર્તસ્વરે અવનીની કરી સારી છે. એક વેપારી પેઢીમાં કહ્યું, “હવે હું કદાચ કદી સાજો નહિ થઈ શકું.' એકાઉન્ટ ઑફિસર છે. પગાર પણ ત્રણ આંકડાથી કોણ કહે છે કે સાજા નહિ થાઓ? જરૂર ચાર આંકડા સુધી પહોંચ્યો છે. પ્રોવિડન્ટ ફંડ,
[ બુદ્ધિપ્રકાશ, જુન'૬૯
૨૦૮
| SR No. | 522412 |
| Book Title | Buddhiprakash 1969 06 Ank 06 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Yashwant Shukl, Madhusudan Parekh |
| Publisher | Gujarat Vidyasabha |
| Publication Year | 1969 |
| Total Pages | 40 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Magazine, India_Buddhiprakash, & India |
| File Size | 5 MB |