Buddhiprakash 1969 06 Ank 06

SR No.: 522412
Original Sutra Author: N/A
Author: Yashwant Shukl, Madhusudan Parekh
Publisher: Gujarat Vidyasabha
Publication Year: 1969
Total Pages: 40
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Buddhiprakash, & India
File Size: 5 MB

Page 19

આત્મા પુરુ કહેવાય છે.” (૧. ૧૬૧) ઈશ્વર સૃષ્ટિની રમણભાઈને મત પ્રમાણે ઈશ્વરના નિરાકારી, રચના કરવામાં અને તેમાં ને તિને પ્રવર્તાવવામાં અવિકારી અને અવ્યક્ત વરૂપ સાથે ઈશ્વરના સાકાર ઈચ્છાબળને વ્યાપાર કરે છે અને તેથી તેનામાં પણ કે અવતારનો સિદ્ધાંત બિલકુલ સુસંગત પુરુષત્વ છે. રમણભાઈ કહે છે કે, “મનુષ્ય પણ નથી, કારણ કે “સાકા નિરાકાર હોઈ શકે નહિં, એવો પુરુષ છે, પણ તે માત્ર અપશક્તિ જીવાત્મા સર્વજ્ઞ હોઈ શકે નહિ, અનાદિ હોઈ શકે નહિ, છે.” (૧. ૧૬૨) જ્યારે ઈશ્વર સર્વશક્તિમાન પર અનંત હોઈ શકે નહિ, ઈ વ્યક્તિ મનુષ્ય કે પ્રાણી માત્મા છે અને તેથી જ તેને પુરુષોત્તમ કહે છે. આમ પરમ પવિત્ર હોઈ શકે હિ, જે જે ઈશ્વરના વ્યક્ત “ઈશ્વરનું સ્વરૂપ સર્વથી ઉત્કૃષ્ટ છે.”(1. ૧૪૦) આના અવતાર મનાય છે તે સર્વ કઈ વિકારથી ચલિત પરથી એ પણ ફલિત થાય છે કે ઈશ્વર અદ્વિતીય થયા છે. કૃષ્ણ કામથી ૨ લિત થયા હતા, રામ સીતા છે અને તેને સેતાન જેવા કેઈ તવનો સામને તરફ અન્યાયી થયા હન, પરશુરામ કોપયુક્ત થયા કરવો પડતો નથી. આ સંદર્ભમાં ક્રિશ્ચિયાનિટીની હતા, વામને બલિને દં તરવા છલ કર્યું હતું. આ ટીકા કરતાં રમણભાઈ લખે છે કે, “ઈશ્વરની સદ્- સર્વ અવતારમાં ઈશ્વ ને શુદ્ધત્વ, ન્યાયકારિત્વ, ધર્મ મૂર્તિ વિરુદ્ધ એક દુરાચાર મૂતિ વર્ગ છે અને શાક્તરૂપત્ય, સત્યનિતકેન વ ઇત્યાદિ ગુણોને બાધ આવે તે વર્ગને ઈશ્વર સાથે વિગ્રહ ચાલે છે; આ અને છે, તેનું વિકારાબાધવ રહેતું નથી. એ અવતારની આવા ક્રિશ્ચિયાનિટીના મત પ્રાર્થના સમાજને અમાન્ય કથામાં ઈશ્વરનાં સર્વજ્ઞ વ અને સર્વશક્તિમત્વ પણ છે. એટલું જ નહિ, પણ તે સમાજ એમ દૃઢ વિશ્વાસથી રહેતાં નથી. રામને સીતાના હરણની ખબર ન પડી, માને છે કે એ મત પ્રહણ કરાય તો ઈશ્વરના અધિ- વિષ્ણુને દૈત્ય સાથે લડવું પડયું અને તેમાં વારાતીયત્વ, સર્વશક્તિમત્ત્વ, નિરાકારત્વ, ન્યાયમયત્વ ફરતી હારજીત થઈ, ઈરિના અવતારનાં આ ચરિત વગેરેમાં મોટી ખામી આવે.” (૧. ૩૯-૪૦) હોય તો જે અવ્યય છે તેનું સર્વજ્ઞત્વ કે સર્વશક્તિ
એક ક્ષણ પણ કેમ જતું રહે કે ઓછું થાય ?' ઈશ્વરના ઉપર્યુક્ત મુખ્ય ગુણોની સાથે અનિ
(૧. ૧૪૨) આનો અર્થ એ કે ઈશ્વર અવ્યય છે. અને વાર્યપણે સંકળાયેલા ઈશ્વરના બીજા ગુણોને ઉલેખ છે
“અવ્યસ્વરૂપે જ આ માને જણાય છે. અબુદ્ધિ કરતાં રમણભાઈ લખે છે કે, “નિરાકાર, નિરંજન, મૂખ લેકે જ ઈશ્વરને વ્યક્તિ પામેલા, અવતરેલા સર્વશક્તિમાન, ન્યાયકારી, કરુણમય, ભક્તવત્સલ, 3 પરમ પવિત્ર, સત્યમૂલ, અનાદિ, અનંત, સર્વવ્યાપી, સર્વજ્ઞ ઈત્યાદિ સર્વ ગુણ એકબીજા સાથે સંબદ્ધ છે. આમ, આપણે ઈએ છીએ કે રમણભાઈ તેમને પ્રત્યેક બીજા સર્વને સહચારી છે, તે છૂટે ઈશ્વરના કર્તૃત્વ અને પક્તિત્વનો સ્વીકાર કરે છે પડી શકતું નથી કે ઓછો થઈ શકતો નથી.” અને તેના સાકારપણાને તેમ જ અવતારના સિદ્ધાંત (૧.૧૪૧) આના પરથી એ પણ સ્પષ્ટ થાય છે કે તે નિષેધ કરે છે. ઈશ્વરના રવરૂપ અંગેની આ ઈશ્વર અવિકારી છે. “અને તેમાં કદી પણ વ્યય કે પ્રકારની વિચારણું તત્ત્વજ્ઞાનના ઈતિહાસમાં ભાગ્યે જ ફેરફાર થતો નથી, તેની પવિત્રતામાં ફેરફાર થતો જોવા મળે તેવી છે. રયા પ્રકારની વિચારસરણીની નથી, તેની દયામાં ફેરફાર થતો નથી, તેના ન્યાયમાં દુર્લભતાનું કારણ તેમાં રહેલી આંતરિક અસંગતિ ફેરફાર થતો નથી, તેના સત્યમાં ફેરફાર થતો નથી, છે. રમણભાઈ કહે છે તેમ (૧) જે ઈશ્વર આકાર તેમ તેના નિરાકાર ચૈતન્ય રૂપમાં પણ ફેરફાર થતો કે અવતાર ધારણ કરવા ને લીધે તેના મૂળ સ્વરૂપનથી. તે કદી આકારવાળો કે જયુક્ત થતો નથી. માંથી વ્યુત થયેલ ગણ તે હોય તે સૃષ્ટિની રચના એવા ઈશ્વર અવ્યક્ત જ રહે છે, ઈન્દ્રિયથી દેખાય અને તેમાં નીતિની સ્થાપના કરવાનો સંક૯૫ અને એ આવિર્ભાવ પામતા જ નથી.” (1. ૧૪૦) તેને લગતા પ્રયત્ન કરવાને લીધે પણ પોતાનામાં જ બુદ્ધિપ્રકાશ, જુન '૬૯ ]
૨૨૨