Buddhiprabha 1917 01 02 03 SrNo 10 11 12

SR No.: 522099
Original Sutra Author: N/A
Author: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal
Publisher: Adhyatma Gyan Prasarak Mandal
Publication Year: 1917
Total Pages: 100
Language: Gujarati
Classification: Magazine, India_Buddhiprabha, & India
File Size: 2 MB

Page 70

૩૫
બુદ્ધિપ્રભા
મેળવી છે. શ્રીમદ્ હેમચંદ્રાચાર્યના વખતની જૈન કામની બડ઼ોજલાલી અને ચાલુ સમયના મુકાબલા કરતાં આસમાન, પાતાળ જેને તફાવત દ્રષ્ટિÌચર થાય છે.
રાગઢઘૂતે જીતનારતે “ન” કહેવામાં આવે છે. ત્યારે આજે મમત્વ, અહંકાર અને ઇર્ષાળુ સ્વભાવ જોવામાં આવે છે. કેળવાયેલી વ્હેના કુરસના ટાઇમ વિધા વિતાદ અને પરેશપકાર કરવામાં ગાળે છે. ત્યારે ન કેળવાયેલ મ્હેને નવરાશના વખત કુથલીમાં અને ટીઆમાં પસાર કરે છે. આપણામાં જડ ત્રાલી બેઠેલા બાળ લગ્ન, 2 વિવાહ કન્યા વિક્રય, અને રડવા ફુટવાના જ્યાં સુધી હાનીકારક રિવાજે તૈયાની ભાગવું છૅ ત્યાં સુધી અમ્મુદૃશ્ય થવાના નથી.
.
>>
શ્રમ
બાળ લગ્ન, અને કન્યા વિક્રયના દુષ્ટ રીવાજથી આજે આપણી ત્રણે ફીરકાની ન કામમાં આશરે શા લાખ યુવાન વિધવાએ દ્રષ્ટિગેાચર થાય છે. તે દ્વેષ હૃદય પીંગળે છે. જેમાંની હુન્નરે વિધવાએ કંગાળ અને દયામય હાલત ગુજારે છે. તેઓને આધાર માત્ર દરણું દળવું, કાલાં ફાલવાં, અને પારકી મજુરી કરવાનુ છે. છતાં પેટપુર ધાન્ય મળતું નથી. આ બાબત આપણા આગેવાન જૈન બંધુએ એ ખાસ શ્રી જૈન નિરાધાર વિધવાસ્થાપવાની જરૂર છે, અને તે સંસ્થા ખાસ રાજનગરમાં રાખવામાં આવે તે વિશે અેના તેના લાભ લેઇ શકે, કારણ રાજન એ જૈનપુરી લેખાય છે તેમ હિંદુનું ભાન ચેસ્ટર છે, મીલઘાગથી વ્યાપારમાં આજે પ્રસિદ્ધ શહેર છે. તેમ કચ્છ, કાર્ડિયાવાડ અને રજપુતાનાનું ધ્યબિંદુ છે. પ્લેગ, કાલેરા આદિ દુષ્ટ રાગેાથી હંમેશાં નિરાલુ છે. આવી અત્યુત્તમ સંસ્થા સ્થાપવા આપણા જૈન આગેવાનેનુ લેખદ્વારા લક્ષ ખેંચવા મેં લાંબા વખત થયા ઇચ્છા ધારી છે, પણ હાલ આપણાં આગેવાતા સમેત શીખર, અને ચારૂપ કેશના તકરારમાં પડેલા છે. તે હવે જ્યારે અંદર અંદરની તકરારોમાંથી મૂક્ત થશે ત્યારે અપીલ કરવા ધારૂ' છું. શ્રી વિરપરમાત્મા સવર્ સુલે કરાવે અને સપ એક્ સ્થાપન થાય એવી મ્હારી અંતઃકરણથી પ્રાર્થનાં છે.
જ
હેતા ! કેળવણીના અર્થ “ નિશાળમાં ભણુવું એવા થતા નથી પણ પોતાનુ કર્તવ્ય કરવાને સપૂર્ણ રીતે લાયક થવું. એવા થાય છે. ” ચાલુ સમયમાં શનેબલ કપડાં અને ટાપક ટીપકની ખેાટી બડાઇ વધી પડેલી દ્રષ્ટિગેાચર થાય છે. વીસમી સદીનાં સુધારાના ચાંચલ્ય પ્રવાહે મનુષ્યાને જાગૃત કર્યાં છે, છતાં જમાતે ઓળખતા નથી એ એક અન્નયા જેવું છે ! પોતાના ઘરની સ્થિતિને વિચાર કરી ચેગ્યતાથી વર્તવું એવી મ્હારી વિનતિ છે. આપણામાં એક હજાર સ્ત્રીએ ૮૭૫ સ્ત્રીએ તદ્દન અજ્ઞાન દર બગવે છે. એ શું ઓછું ખેદ પામવા જેવુ છે ! સ્ત્રી શિક્ષણ માટે સ્ત્રી શિકાની હુ અછત છે. તેમાં વળી ભરત કામ, શીવણું કામ, ગુથણુ કામ, વેતર કામ, વાલી હુન્નરામ જાણનારી જન મ્હેનોની બહુજ ખેંચ છે. સ્ત્રીવર્ગને રાગ્મતાના નિયમે અને માંદાની માવજત કરવાનુ શિક્ષણ પણ આપવું જોઇએ. જૈન કામની સંખ્યા દિવસે દિવસે ઘટતી જાય છે તેનાં કારણો તપાસવાની પણ આગેવાતો જરૂર છે. પણ તે પહેલાં ત્રણે ફીરકામાં ખાસ સંપ એય રાખવા મ્હારી વિનંતિ છે. તકરારથી કદી પણ “જેનેદય થવાની આશા રાખવી એ એક ઉજડ અરણ્યમાં રૂદન કરવા જેવુ છે.
ત્ર
---