________________
॥ मधुरेण समापयेत् ॥
11 को मूर्खः 21
- मुनिरत्नकीर्तिविजयः
(एको जनो भृत्यमाह्वयति । आगच्छति च भृत्यः । )
जन: (भृत्यं प्रति ) भो ! एषा मञ्जूषा काचपात्रैर्भृताऽस्ति । एषा च मद्गृहं नेतव्या । किमेतत् कार्यं त्वं करिष्यसि ?
भृत्यः आम् करिष्यामि ।
जनः तर्हि कथय, कियन्मूल्यमेतत्कार्यस्य त्वयाऽभिप्रेतम् ? भृत्यः - यदुचितं ज्ञेयं भवता तद्देयम्।
: सुष्ठु । यद्येवं तर्हि शृणु, तव भृत्यकार्यस्य मूल्यं यद्यहं द्रव्यरूपेण दास्ये तर्हि अल्पेनैव कालेन तद् व्ययीभविष्यति । अतोऽहं मार्गदर्शनरूपेण वाक्यत्रिकं तुभ्यं कथयिष्यामि । तत्तु जीवनपर्यन्तं तवोपयोगि भविष्यति ।
(एतच्छ्रुत्वा ओमित्युक्त्वा मञ्जूषां मस्तकोपरि प्रस्थाप्य भृत्यश्चलितुं प्रवृत्तो ऽभूत् । व्यतीते कियत्यपि काले तेन भृत्येन प्रथमवाक्यार्थं जनः स्मारितः । अत: - )
जन: (भृत्यं प्रति ) शृणु। 'भृतादुदराद् रिक्तमुदरं शोभनम् ।' यद्येवं कोऽपि वदेत् तर्हि तस्यैतद्वृत्तान्ते मा कुरु विश्वासम् ।
(पुनर्मौनमवलम्ब्य द्वावपि मार्गे चलतः । कियन्मार्गमुल्लङ्घ्य )
जन: अधुना द्वितीयं वाक्यं शृणु ।
'अश्वारोहणात् पादाभ्यामेव गमनमुचितम् '
कोऽपि यद्येवं जल्पेत् तर्हि स जनो न विश्वसनीय एवं मन्यस्व ।
(एवंक्रमेण तावुभावपि गृहद्वारं प्राप्तौ । तदा भृत्येन तृतीयवाक्यार्थमाकाङ्क्षा दर्शिता । ) जन: भो ! मम तृतीयमन्तिमं वाक्यं त्वेतदस्ति, यत्
-' त्वत्तोऽधिको मूर्खो भृत्यः कोऽप्यस्मिन्नगरे निवसति ' एवं केनाऽप्युच्यते तदा
-
तन्मा मन्यस्व ।
Jain Education International
८२
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
