________________
१७४
एक मराठी स्तवन
सं. - उपा. भुवनचन्द्र
प्रकीर्ण पत्रोमाथी एक मराठीभाषामां रचित स्तवन मळ्युं छे. अप्रगट जणाय छे. कर्तानुं नाम 'वाचक लिखमी' अन्तिम कडीमां आपेलुं छे. लक्ष्मीविजय के लक्ष्मी तिलक - लक्ष्मीकल्लोल जेवुं पूरुं नाम होई शके, परन्तु ए अंगे वधु तपास थई शकी नथी. रचनासमय बसो वर्ष पूर्वेनो प्रथम दृष्टिए जणाय छे. वधारे होय तो ना नहि.
मराठीना शब्दो उकेलवामां क्यांक भूल थई होय एवो संभव छे. कवि मूळ गुजराती हशे, एवं जणाय छे, कारण के अचंभा, चंपावती, मिरगानयनी जेवा शब्दो आ रचनामा देखाय छे.
राजीमतीना निवेदनरूपे स्तवननी शरूआत थई छे, पाछळथी कविना आत्मनिवेदन रूपे पूर्णाहूति थई छे. एकंदरे स्तवन सरलभाषामां होवाथी तेनो भावार्थ समजी शकाय एवो छे.
मराठी शब्दोमां कोई वाचनभूल होय तो ते जणाववा सुज्ञजनोने विनन्ति छे.
*
अनुसन्धान- ७५ ( २ )
नेमिनाथ जिन स्तवन
आइका आइका उगूली माझी साजुनी वो गोष्टी, नेमजीचें दरिसनि झाली मनांमधे तुष्टी; करवाले वरहाड माझा दाट्या (?) वो एत्ती, सोभा वो यांची बरवै काहि सांगुं कित्ती.
मस्तकि वो खूप भरला धरला मेघाडंबरी, वाजित्रांचा नाद वाजिलें गाजिलें ओघि अंबरी; तोरनीं आला नेम निवर्या होति वो अचंभा, पाहती वो महिलां मधे राजीमती रंभा.
पाहा पाहा वो जिनां जीवानांचा दयाला, याचें चरन सरन पाउला आनंद त्रिकाला;
१
२
