________________
१६६
अनुसन्धान-७५ (२)
बाप हणंता बेटी जाई, जातई निरमल ते नीपाई; कहु० २ वड-वडाऊआ सुं संग करती, बापि नीपाई जनदुख हरती, कहु० ३ पाणिग्रहण करइ जव नारी, रूपहीण तब थाई बिचारी, कहु० ४ कवि कहइ ये एहना गुण जाणइ, लाज मूंकी तेहनइं घरि आणइ; कहु०५ [
( ६ )
एक पुरुष छइ रूअडउ, सखी चिहुं नारी वरिउ रे, वरीउ नइ परवरीउ चिहुं पुत्रसुं ए;
एक पाहि बीजु बिमणु सखी डुटउ रे,
डुटउ नि लहुटउ सविहूं आगलू ए. १ दूरि देशांतर ऊपनु पूरवई काया तेहनी मोटी रे,
मोटी नइ खोटी वात नवि उच्चरइ ए. २ वदनविहृणु कुंअर मुखि बोलइ, पायविहणु पंथ चालइ रे; चालइ नई हालइ परनारी मिल्यु ए; ३
लावण्यसमय कहि हीआलडी, सखी ये नरवर कहस्यइ रे; कहस्यइ नई लहस्यइ लील ते घणी ए. ४
(७)
इक नान्हडली कामिनी, तसु नाह छइ मोटउ; कामिनी कहि तितिम करइ, मनमां नहीं खोटउ; परघरमांहि कामिनी, खात्र देवा पइठी;
[
तु दीठी निज नाहलइ, तु भीमांहि पइठी; इक० ते पापणी नासि गई, निज नाह बंधाई;
वली कीधु बीजु नाहलु, तुहि लाज न आई, इक० ३ धनहर्ष पंडित इम कहइ, कहु ते कुण नारी; अरथ विचारी ये कहइ, तेहनी मति सारी;
इक० ४
]
]
[ ]