________________
सप्टेम्बर - २०१८
१२५
४२
जिम जिम खलनो अति उदे, जिम जिम बेटे धर्म, तिम तिम समकित-जीव को, उलसे समकित सर्म जगजननी सम जिनमते, जो अति उदय न होय, कलिकालज-जणनो अति, पाप-महातम सोय जिसके माया धरम मे, लागो ग्रह मिथ्यात, सो उत्सूत्री भर मनह, कहे उलटी सवि वात जिनपूजादि कार्य पिण, सफल जिनाज्ञा थाय, आणा-भंग-रहित दया, कार्य सवि दुखदाय कष्ट करे आपा दमे, द्रव्य तजे पिण जोय, तजे नहि मिथ्यात्व-लव, बुडे जेहथी लोय वधे मीत ! सतसंगथी, वर-विधि-धरमसु राग, घटे कुसंगे प्रति दिवस, विदुनो पिण ते राग सुद्ध गुरु जे सेवतो, ते असुद्ध-जण-शत्रु, तो बल-रहित वसो नहि, जिहां असुद्ध-जण तत्र जिनमत-विदुः२ असमर्थ जण, जिहां समर्थ अजांण, धर्म न वाधे तह लहे, गुण-रागी अपमान सबल कुमार्गी धर्म मे, जो न करे अति भाव, तो सुंदर ! अथ जो करे, तो सुधर्मि-दुखदाव मिथ्यावादे होय जो, श्रावक जन सब एक, धर्मीजन कुं वर तदा, किम दिये दुख अविवेक? सुगुण-महर्घ-महागिरि, जय सो पुरुषरतन्न, जसु आश्रय आचार-रत, करे सुधर्म-जतन्न ते सुपुरुष के मूलकुं, सुरतरु मणी न पाय३, विधिरत जन कुं जो दिए, धर्म सहाज्य सदाय लाजे निज नामोच्चरे, हुं मानुं सतपुरुष, वली तेहना गुण गाय हम, कर्म टले कटु तुरुष आणाभंग-क्रोधादि-जुत-आप-प्रशंस-निमित्त, धर्म सेवता लोकने, नाही धरम नहि कित
५१