________________
३४
अनुसन्धान- ७५ (१)
मळे छे. अ ज रीते आ शिष्ये सरस्वती देवीना हाथमां पुस्तक होवा अंगे ओवी कल्पना करी छे के आ गुरु शास्त्रपारङ्गत होई मारे ओमनाथीये अधिक भणवुं पडे. पं. उदयविजयजीओ लखेला पत्र ( ६५ / २) मां गुरु माटेनो अहोभाव आ रीते व्यक्त थयो छे :
"आउखुं करी इंद्रनो, लेखण स्वर्गह दंड, पूज्यजी,
आठ प्रहर रवि उग्गमई, [तो] गुण लखइ अखंड, पूज्यजी. " आ आखो ज लघुपत्र गुरुमहिमा दर्शावता ओक नानकडा ऊर्मिगीत जेवो छे. साधुकवि माणिक्यचन्द्रजीओ गुरु विजयदेवसूरिने लखेला पत्र ( ६५ / ३) मां गुरुमिलननी शंखना, अधीरता रसाळ बानीमां निरूपी छे.
"सज्जन तुजमां गुण घणा, अवगुण ओक अपार, मोह लगाडी माणसां, मारई विणु हथीआर. "
श्रीमोहनविजयजीओ श्रीविजयधर्मसूरिजीने लखेला पत्र ( ६५ / १०) मां त्रण वखत गुरुगुणवर्णन आवे छे. देशीबद्ध ढाळमां, सारसी छन्दमां अने सज्झाय स्वरूपे. सारसी छन्दवाळु वर्णन रूपकमढी शैलीमां थयुं छे, जेमां गुरुने ओक राजवी कल्पी ओमनी समृद्धि वर्णवी छे. जेमके,
11
"शीलांगरथ रणधणण दीपे जीपता सुररथ प्रभें.
मेडताथी श्रीसंघे श्रीदेवगुप्तसूरिजीने लखेला पत्र ( ६५ / २४) मां गुरुमहिमा वर्णवतां कल्पनासभर रसाळ पद्यो छे -
"चोपद ते द्विपद कीधो, तातै आप सवाय." गुरुने पिताथी पण सवाया कह्या
छे.
"गुरु पारस शिष्य लोह सम, स्वर्ण होत तिण संग,
दै प्रबोध निश-दिवस तो करे कीट ते भृंग." (गुरु ओवा पारसमणि छे के जे लोढा समा शिष्यने सुवर्ण बनावे, दिनरात प्रबोधित करी कीडामाथी भ्रमर बनावे.)
पं. रत्नविजयगणिने कोई अज्ञात पत्रलेखके लखेला पत्र ( ६५ / ३०) मां केटलांक अत्यंत भाववाही पद्यो जोवा मळे छे. पत्रना आ माध्यमने अर्थहीन गणावतां तेओ लखे छे -
-
