________________
ओक्टोबर-२०१६
केटलाक पत्रो
- सं. विजयशीलचन्द्रसूरि
प्रकीर्ण हस्तलिखित पानांमांथी केटलाक पत्रो उपलब्ध थतां रहे छे, तेमांना चारेक पत्रो अत्रे प्रगट थाय छे. आम तो विविध भण्डारोमां आवा असंख्य पानां मळे अने तेमांथी प्राप्त थता आवा पत्रोमांथी अनेकविध ऐतिहासिक तथा सामाजिकधार्मिक माहितीओ सांपडे. कोई शोधक जो आ काम हाथ पर ले तो घणुं महत्त्वनुं काम थाय.
पत्र १ :- सूरतमा बिराजता पं. शान्तिविजयजी उपर विक्रमपुर (बीकानेर)थी तेमना मित्र श्रीक्षमासुन्दरे आ पत्र पाठव्यो छे. तपगच्छना मुनि पर खरतरगच्छीय मुनिनो पत्र होवानुं सहेजे समजाय. गच्छभेद नथी नडतो. बन्ने वच्चेनो स्नेह पत्रगत शब्दोमां टपके छे.
___भाषानी असर तपासवा जेवी. 'किं घनलिखनेन ?' अहीं 'घन' एटले 'घj' 'वलत् पत्रं देयं' - अहीं 'वलत्-वळतो पत्र'. आ बधा गुजराती के मारुगुर्जर शब्दोने संस्कृत संस्कार आपीने नीपजावेला शब्दो छे, जे 'जैन संस्कृत' नी लाक्षणिकता गणाय.
पत्र २ :- आ पत्र एक खरडो - Draft छे. कोईए कोईने संस्कृतमा पत्र लखवो होय तो ते केम लखाय ? ते समजावतो आ नमूनानो पत्र छे. ते पण पं. क्षमासुन्दरनो ज लखेलो छे.
पत्र ३ :- आ पत्र एक राजकीय पत्र होय एम जणाय छे. घणा भागे बीकानेरना राज्य-कारभार साथे संकळायेल ‘खवास आनन्दराम' खरतरगच्छना भट्टारक आ. श्रीजिनसुखसरि पर आ पत्र मोकल्यो छे. आचार्यने जे विशेषणो वडे वर्णव्या छे तेथी आचार्य, महत्त्व तो खलं ज, साथे तेमनी विद्वत्ता पण स्थापित थती जणाय छे. पत्रलेखके आचार्यने २ काम सोंपेलां छे ते करवा माटेनी विनंति आमां थई छे. पत्रलेखक पण राजमां महत्त्वना होद्दे हशे ज. 'खवास' ज्ञातीय होवा छतां प्रारम्भे 'श्रीनाभिनन्दनो विजयतेतराम्' एवं वाक्य, जैनो प्रति तेना आदरनो संकेत आपी जाय छे.
पत्र ४ :- आ पत्र वीसमा सैकाना तपगच्छनी यतिपरम्पराना श्रीपूज्य श्रीमुनिचन्द्रसूरिए लखेलो छे. पत्र उदयपुरना महाराणा फतहसिंहजी उपर लखायो छे.
