________________
१५२
अनुसन्धान-७०
अनु. ६८ ___ आ अङ्कनी प्रमुख कृति छे 'जयतिहुयण'स्तोत्रना पद्यानुवादरूपे श्रीक्षमाकल्याण द्वारा रचित भाषा । अनुवादकृतिओ माटे एक तबक्के 'भाषा' संज्ञा प्रचलित थयेली । प्रस्तुत 'भाषा'मां मूल अपभ्रंश कृतिनो सरल छतां काव्यात्मक अनुवाद थयो छे । 'एक इतिहासपत्र'नुं महत्त्व स्वयंस्पष्ट छ । संशोधके एमांना बिन्दुओ पर चर्चा करी छे, साथे साथे समग्र पत्रनो गुजराती अनुवाद के सारांश आप्यो होत तो पत्रनी उपयोगिता वधत । 'शास्वतजिनस्तवन' अपभ्रंश भाषानी कृति छे । ___ श्रीविजयसेनसूरिजीना पत्रमांनां बिन्दुओ पर संशोधक / सम्पादकजीए पर्याप्त अवलोकनो करी पत्रनुं तात्पर्य रेखाङ्कित कयुं छे । पत्रमांनी विगत सेनसूरिजीना व्यक्तित्वने वधु उजागर करी जाय छे । ____ योगबिन्दुनी टीका अन्तर्गत संशोधनपात्र स्थानोनी चर्चा करतो लेख संशोधनक्षेत्रे काम करनाराओ माटे एक नवी ज कामगीरी करवानी वात चर्चे छ । संशोधकोए मात्र भाषा, इतिहास के लिपिना दृष्टिकोणथी ज नहि, ते ते विषयना सन्दर्भे पण कृतिनी परीक्षा करवी घटे - ए आ लेखनुं तात्पर्य छ ।
अनुसन्धाने जे विज्ञप्तिपत्रोना विशेषाङ्क कर्या तेमां तथा अन्यत्र प्रकाशित विज्ञप्तिपत्रोनी सविस्तर सूचि आ अङ्कमा छे । अनु० ना ५१ थी ६७ सुधीना अङ्कोमा प्रकाशित सामग्रीनी विषयवार सूचि पण अपाई छ ।
कुल १६४ रचनाओमा ४५ थी वधु तो सं. / प्रा. स्तोत्रात्मक कृतिओ प्रगट थई छ । कुल १३१ वि. प. आ विशेषाङ्कोमा प्रगट थया ।
अनु० ६९ ___ जैन स्तोत्रसाहित्यना अक्षयभण्डारमाथी वधु त्रण स्तोत्र आ अङ्कमां प्रकाशित थया छे । त्रणे रचनाओमां कंइक विशेष छे । प्रथम स्तोत्रमां शरणागतिनो भाव वियोगिनी छन्दमां चॅटायो छे । गौतमस्वामीनी स्तुतिमां संस्कृत व्याकरणना ओछा जाणीतां रूपो वणी लीधां छे । त्रीजी स्तुतिमां यमक (अक्षरसमूहना पुनरावर्तन)नी चमत्कृति जोवा मळे छ ।
