________________
अनुसन्धान-६९
"जन मूरख जाणइं नही, जं सिगडाल करंति । नंदराय मारी करी, सिरीउ राज ठवंति" ॥८१।।
|| ढाल - ७ ॥ कोप्यउ नंद सुणी तिणि कालं, ल्यई सिरीउ निय-करि करवालं । छेदीय सीस हणी सिगडालं, आवीय नंद नमई नत-भालं ॥८२॥ तव नंदई सिरीउ सनमानी, अति घण मोटीय द्यइं परधानी । - तव सिरीउ वड-बंधव-मानी, तेडण काजि गयउ बहुमानी ॥८३॥ बोलई वचन नमी तसु पाया, "आवउ बंधव! तेडई राया । मुंकउ कोसितणी तुम्हे माया, विलसउ भोग करी कुल-जाया ॥८४॥ म करउ कारमु मंदिर चालउ, कुल-आचार भली परि पालउ । पदवी जनकतणी संभालउ, द्यउ वयरी-मुखि मुद्रित-तालउ". ॥८५|| वचन सुणी हियडई गहबरीओ, जनकतणइं मरणई दुखभरीओ । रमणी-भाव सहू वीसरीओ, लाछलदे-सुत तव नीसरीओ ॥८६|| रे बंधव! मुझ कांई विछोवई, छंडत सहस विमासण होवई । . आघउ जायनइं फिरि फिरि जोवइं, देखीय कोसी धसी धसी रोवइं ॥८७|| सुंदर चरण धरी जव चालई, तव गणिका जई पल्लव झालई । तुं माया मुझस्युं किम टालई, रोवत प्रिय-गलि बांह सुघालई ॥८८।। "संभलि सुंदरि! तुं मुझ मिलती, हुं वारुं रहई तुं विलवंती । नवि मुकुं व्यवहार-सुनीती, तुं मुझ नारी जगत्र-वदीती" ॥८९||
॥ दूहा ॥ इम समझावी वेसिनई, खडग ग्रही निज हाथि । अभिनव वेस रची करी, चाल्यउ बंधव-साथि ॥९०|| देखी पुर-जन हरखीया, मंगल धवल भणंति । याचक-जन जय ऊच्चरइं, हय हेषार करंति ॥९१॥ बहु परिवारई परिवर्यउ, आवी परिखदमांहि । नंदराय भेटी करी, बइंठउ अतिउछांहि ॥९२।।