________________
फेब्रुआरी - २०१५
९९
महाव्रतना पालणहार, पंच समिति[ए] समिता, त्रण गुप्ते गुप्ता, छ कायना रक्षक, सर्व प्राणीथी मैत्रीभाव चिंतवता, परम समतारसना भंडार, उपशमरसना कंद, बावीश परिसहना खमनार, शुद्धाहारना गवेषणहार "अलब्धे तपसो वृद्धिाः], लब्धे स्याद्देहधारणा", स्वशरीरथी पण मूर्छा नथी राखता, बाह्य अने आभ्यंतर गांठ नथी धरता, मुधाजीवीपणे विचरें छे, एहवा जे मुनि निग्रंथ, शुद्ध प्रवचनमार्गानुसारि क्रियाइ, सदा उपयोग शुद्ध छे जेहनो एहवा साधुनी शाखि ३ । गुरुसक्खियं - समय क्षेत्र काल प्रमाणे यथाशक्ति व्रत पालता, धर्मोपदेशक, वीर वाणीना कथक, पंचम कालें बकुश कुशील चारित्र छे ते प्रमाणे क्रियानुष्ठान करता, ए उपदेशक जे गुरु तेहनी शाख ३ । देवसक्खियं - ते देव समकित देव, तथा शासनना अधिष्ठाता देव, तथा धर्मीजनने साधना देनार एहवा जे देव तेहनी शाखे ४ । अप्पसक्खियं - ते पोतानी शाखि, आत्माने उल्लासे करवू माटे आत्मानी शाखि ५ । ए पांच शाखि समकित सुधु (शुद्ध) पालु, ए समकित मूल व्रत लेशतः संपूर्णः ॥ श्री ॥ .' अथ पहिलं प्राणातिपात विरमण व्रत दुविध त्रिविधे आदरं । प्राणि ते जीव, तेहनो जे अतिपात, ते घात करवो ते प्राणातिपात कहीइं । तिहां प्रथम जीवना २ भेद छै : त्रस १, थावर २ । ए बि मध्येथी थावर जीवनी तो जयणा । हवे त्रसने विर्षे ४ भेद - बें(इ)द्री १ तेंइद्री २ चउरिंद्री ३ पंचिंद्री ४ । ए बस कहीइं, ते मध्ये आरंभें जयणा । हवै संकल्पीनें, तथा निरपराधी निरपेखपणे त्रस जीव हणुं नही । किरमीआ, सरमीआ, वालादिक जे जीव उपजै छे शरीरने विषे, ते आश्री जयणा । (ते) स्या माटे ?- जे शरीरने विर्षे पीडा उपजें, तथा सहेजें पिण औषध खावा पडै, करवा पडै, तिवारे ते
औषधने योगें ते जीवनो नाश थाइ तेहनी जयणा । तथा रोगादि कारणें जलो मुकाववी पडे तो तेहनी जयणा। पणि जाणीने बादर जीव दृष्टि आवे ते हj - नही, अने हणावं पणि नही । जीव बादर, पिण त्रिस अनै शरीरे लघु दृष्टिगोचर
नावे तेहवानी जयणा, अजाणे हिंसा थाइ तो जयणा ॥ हवे ए प्रथम व्रतनां * पांच अतीचार छे । गाथा - ... वहबंध छविच्छेए, अइभारे भत्तपाणविच्छेए । : पढमवयस्स अइयारे, पडिक्कमे देसियं सव्वं ॥१॥
