________________
डिसेम्बर-२००९
११९
वली अधीकार सूणो नरजन मली भ्रात छइ मली दीन । चीत्रशाल क्रीडानो ठाम आव्यो नर मलपंतो ताम ॥७५।(७६)।। मली बिहइनिनुं दीठू रूप नरखी पांछो वलीओ भुप । मनि लायो कही आव्यो अही त्यारइ धव्य बोली वली तही ॥७६।(७७)। ए मलीनो हइ, लुघ भुप(?) ए मलीकुमरीनुं रूप । सुणता खीयो सोय कुमार कुण चीतारो एह गुमार ॥८८।(७८)। अणतेड्यो आव्यो क्यम आहि मली रूप नरख्युं तेणइ क्याहिं । आणो बाधी आणइ ठामि राखो जीवतो ते कुण कामि ॥७८।(७९)। आण्यो बाधी नर ततकाल करइ वीनति सूण्य भुंपाल । मली तणो देखी अंगुष्ट लख्यु रूप थयो जख्य तुष्ट ॥७९।(८०)॥ लखी रूप देखाडइ तही रायरोस ऊतरीओ नही ।। संडासो छेदाव्यो त्याहि चीतारो कोप्यो मन माहि ॥८०(८१)।। वण ऊपराधि दीधी डंड करइ राय क्यम एह अखंड । जख्य आराध्यो जई बहु भाति वर दीधो तव डाभइ हाथि ॥८१।(८२)॥ मली तणुं पटी लख्युं सरूप भेट्यो अदीनस्यत्रु भुप । पट देखाडी उंभो रह्यो राजा तव कामातुर थओ ॥८२।(८३)।।
शलोक - ॥ कामारथी तस कीतो लया मंश-आहारी तश कीतो दया । मदिपानी तस कीतो सउच दारद्री तस कीतो कीया (?) ॥८३।(८४)॥
दूहा ॥ कामारसिं राजा हुओ दूत पाठवइ त्याहि । छठो दूत हवइ आवतो सुणो कथा कहुं आहिं ॥८४(८५)।
ढाल |
कान वजाडइ वासली । कथा कहु मली तणी जस गुण ब्यह होय । एक वार एक तापसी त्याहा आवी जोय ॥८५।(८६)।
