________________
॥२६९॥
णखाणी ।।६। दसभेयं जइधम्म सम्म आयरइ धरइ अंगम्मि। सूरो इव सन्नाहं अंतररिउनिम्मियाबाहं ॥६४|| अन्नस्स अत्तोऽवि य करितु उवयारमायरेणेसो। धम्मोबएसदाणप्पभिइणा धम्मकिच्चेण ॥६५।। संजमममलं पालिय) पक्खालिय पावपंकपडलाई । पत्तो बीयं कप्पं अणप्पसुरसुक्खसंजोगं ॥६६॥ तवनाणगुणुज्जुत्तं मुणिवगं निदई अयलनामा। अबमाणइ पुण एवं न हु तत्तं मुणइ किंपि इमो ||६७॥ भासइ दुव्वयणाई मुहरत्ताए गुणीण न पसंसं। सहर बहइ मच्छरियं पावं एजणीकुणड बहुहा ।६८ मरिसंतुइजनरए नेरइयत्तं गओ अयलनामो । कामोबद्दवियतण परमा. हम्मियबसं पत्तो ॥६९।। सग्गे सुराउमणुपालिऊण कलिऊण अमरसोवखाई । तुह पुत्तत्तं पत्तो सुबुद्धिनामो गुणु दामो ।।७०।। म इमंताण महंतो लहुओवि जओ सुविस्सुओ विस्से । पुव्वभवन्भासवसा अइसयनाणीण म उडमणी ।।७।। नरयाउ उद्धरित्ता अप्पं सप्पं व कुडिलबुद्धिल्लं । अयलजिओ दुब्बुद्धी मंतिवर सुओ तुहुपन्नो।।७२।। मुणिजणनिंदावसओ दुगंछणिज्जो य दुटुबुद्धी य । अन्नाणो अविणीओ निग्गुण जणसंगरंगिल्लो ॥७३॥ निसुणिय इमं सुबुद्धी पिउणा समम-16 पणो हियदाए । गिप्हित्तु देसविरई अरइं दूरे परिहरितो ।।७४।। पणमित्त गुरुं नियघरमुबागओ परियणेण सह मिलिउँ । खामित्तु सयलसंधं चेइयपूयं समायरिउ ।।७५।। पडिवज्जिय पवज्ज कमेण सिद्धतअस्थमवगिज्झ । सह अणसण मरिउं पंचमकप्पम्मि संपतो ।।७६।। तत्तो चवित्त सुकुले जम्मं पावित्तु चरणमवि चरितं । सिवपयसोक्खाण निही जाओ दूरुज्नियपमाओ ॥७७॥ इति विचार्य सुबुद्धिकथानकं, कुरुत सद्गुरुभक्तिमनारतम् । विनयपूर्वमपूर्वमिह श्रुतं, पठत सार्थमनर्थसमुज्झितम् ।।७८।। दशविधं यतिधर्ममतः परं, समधिगम्य बिरम्य कषायतः । श्रयत शाश्वतसौख्यपर
र