________________
उपदेश
।।२४८।।
लहेहि ।।२९।। कल्लेवि घरो होही बहुयाइतो किमित्य कहियव्वं । इय वुत्ते तेणेसा तदुवरि अरुणच्छिया जाया ॥३०॥ मायाविण दुट्टि हले किलेसकारिणि मनोवरि इमो को । संकेश्य आणीओ सुमासियाभासओ पुरिसो ||३१|| अइवायालो नणु वाउलुब्व मह् अस्थि नेव एअ भयं । इय निठुरभणिरी सा पहाविया पालियाहत्या ||३२|| आसन्नठिया बहुया निवाडिया केवले महीवट्टे । आकड्डिऊण वेणीइ सुनिग्धणाए जिनसिरीए ||३३|| तीए उवरि चडिया नडिया निविडेण रोसदोसेण । कंठे दाउं पायं सकसायं हणिउमादत्ता ||३४|| हाहारवमुहर हो परियणलोगो पहाविओ शत्ति । अहह अहो मारिat feat बहुरक्खणोवाओ ||३५|| परियणमवि प्पओसा लग्गा हृणिउं महापिसाइव्व । तो लेडुलगमुट्ठीहिं सोऽवि तहा मारिडं लग्गो | ३६ || जह उवरि निर्वाडियाए तीए वहुमा हया मया झत्ति । हु तत्तो निवाइया घाइया पावा ||३७|| जिणसिरियावि असमंजसमबलोइयमेयं दुबिट्टियं सभाए । विमलो विमलसहावो सकुडुंबरे for fi ||३८|| जिणसिरिजीवो तत्तो मरिजं नरयं गओ सरोसत्ता । मच्छेसु तओ एगिदियाइजाईसु बहु भमिजं ||३९|| अणुहवियतिक्खदुक्खं मणुस्सजाईए जलणसिनामो । जाओ विप्पो सप्पोव्व जम्मप्यभिई सरोसिलो ||४०|| कम्मपरिणामरत्ना कओ घणड्डीय धम्मवंतो य । देवगुरुसंगमाओं सम्मदंसणमिमस्सासी ||४१ || धम्मं सेवंतो सो चिरं ठिओ रम्मनयरवासेण । तं तारिसमाकलिउं अह मोहमहानरिदेण ॥ ४२ ॥ | कुविएणं निणया तप्पासे पंसिया तओ जाया । दारिद्दया दुयं तस्सहचरिया दोसभरभरिया ||४३|| दोहिवि तेहि सुनिबभरमवगूढो जलणसिहदिओ सहसा । पश्चगामवासी अभिव्वहंा स संपत्ती ||४४ | | तत्तो सयमेव हलं वाहइ साहइ किसि किसगोवि । इत्तो दिनतो दोस
सप्ततिका.
२४८|