________________
उपदेश
||२३८||
क्रोधस्य धरणे परिहरणे च मण्डूकीक्षपकदृष्टान्तः सूच्यते
।। मण्डूकीपक कथा ॥
कत्थावि संनिवेसे कत्थवि गच्छामि पराइसच्छम्मि । खयगो वट्टइ साहू सद्धि सो खडएण गओ ||१|| गोयरचरि याहे पारणदिवसम्मि मासियतवस्स । तप्पायाणं हिट्ठा समागया लहुअमंडुक्की ||२|| तह महिया मया जह अन्नाणत्ताड़ तेण खवगेण । सा खुड्डएण दिट्ठा नियदिट्टीए न उण तेण ||३|| तो भणइ चेलओ तं तुमए विभित्राइया य मंडकी । खवगो रुट्टो बुल्लइ अहो महादुदुधिट्टेसा ॥४॥ चिरकालमया वट्टर पायपहारेण नो मए हणिया । इय कलहंता पत्ता सालाए गुरुसगासम्म ५॥ गमनागमणालोयणवेलाए खुड्डएण तह चेव । वाहरिओ नालोयइ तं सारि पप्प || ६ || संजाए आवस्यखणम्मि रतीइ नेव मंडुक्की । आलोइया तओ सो भणिओ इ चेल्लएण पुणो ||७|| आलीएहि तयं भो कि वीसरिया पयेण जा मलिया । मज्झरहे भिक्खाए गएण तब्बयणओ रुट्टो ||८|| सो खमओ अक्खमओ तम्मारणदुद्रुवयणमसहंता । ओदाइओ य तं पइ उप्पाडिय खेलमल्लागं ॥९॥ गुरुसरणमहल्लीणी होणो दोणो स चिल्लाओ सहसा । भेण तस्स सीसं फुटं असंकडट्टाणे || १०|| रोसपिसायवसगओ स मओ खमओ खणेण वीणाए । जोइसिएसु सुरतं पत्तो तत्तो चवित्ता सो ||११|| दिट्ठी दिमसप्पाणं कुलम्मि दिट्ठीविसो अही जाओ । सम्पेषिकेण पुरे परि भतेण निवतणुओं ||१२|| तव्वंसजेण खइओ अह जंगुलिएण रायनिद्देसा । आहूआ बहुअहिणी मंतबलेणक्खए खुदिउं ||१३|| सब्वे मंडलमज्झे पवेसिया भासिया य तो तेण । डक्को जेण निवमुओं सो चिट्टउ तदियरे जंतु || १४ || सब्वेदि
समतिका
।।२३८।।