________________
॥२३९॥
गया सप्पा एगो तत्थेव निश्चलीहूओ । सो मंतबाइणुत्तो आवियसु विसं नियं मुक्कं || १५ || जइ न पियसि तो नित्रड जलिरजलणम्मि जलणकुंडम्मि | दो जाईओ अहीणं अगंधणा गंधणा चेव ||१६|| सो य अगंधणनामो तन्नामाणो अव माणधरा । अग्मिम्मि तओ पडिओ नडिओ नियमाणदोसेण ||१७|| वंतं विसं न गहियं नूणं तेणाहिणा सुदुम्मइणा | रायगओवि हू मओ विसमाहप्पं अहो पयडं ||१८|| रुट्टेण महीवइणा पच्छा घोसावियं सरजम्मि | आणेइ जो अहीणं सीसं तस्साहमप्पेमि ||१९|| दीणारमेगमित्तो लोओ लोहाउलो अहिउलाई । मारितु मत्ययाई तेसिमहाणेउभाढतो ||२०|| दीणारे देइ निवो अह तम्मि कुलम्मि साहुखवगजिओ उत्पन्न तं जाइसरं सहावेण नागकुलं ॥ २१ ॥ रति हिंडणसी दिम्मि तं भ्रमइ नेव कस्थावि | जीवाण हिंसणभया नयणुभवदाहदोसेण | २२|| अह हिडएण केवि नरेण सप्पाण सीसणणकए । न दिवा दिट्ठी सप्पो कोबि तओ रत्तिभमिरेण ||२३|| दिठ्ठे दिट्ठीइ फुडं खवगाहिस्सेव तस्स गुविलबिलं । तद्दारम्मि ठिओ सो तो चितइ बिसहरो चित्ते ||२४|| अहह वहं तायव्वं न य दियहे निस्सरामि पावभवा । तहवि अणेणं रुद्धो मज्झे पुण ठाउमसमत्थो ॥ २५ ॥ दिट्ठो को विवागो कस्सवि उवरि करेमि न हु रोसं । गच्छस्समहिमुहो जइ तो हु डहिस्सामि तद्देहं ||२६|| निगच्छइ पुच्छेणं चैव तओ जित्तिओ विणिग्गइओ । तित्तिafrat feat अहितुंडियमाणको कुरो ||२७|| सीसपि तेण छिल जाब मओ दिट्टिविसही सोय । परिहिट्टिओ सुरीए सुमिणं दिनं महीयइणो ||२८|| जह मा सम्पे मारह नागकुलाओ भविस्सई पुत्तो । जम्हा तुम्हाण घरे तहस य पुण | दारगस्स अहो ||२९|| नामं गुणाभिरामं दिज्जा नगु नागदत्त इयं पयडं । इतो सो मगही पाणपरिचायमानो
।। २३९॥