________________
उपदेश
॥ ११८ ॥
कज्जत्थी नणु लोओ न हो कोऽवि कस्सवि इहत्थि । सद्दिट्टीण अविसया विसया विसमा विसाओऽवि ।। ११० ।। एएहि पज्जतं तसं न मुगामि किपि धम्मस्स । अहमहि अहम्मपरा सुत्ता मोहस्स निदाए ।। १११ ।। सहभावणं गयाए नडंगयाए सइंदियजयाए । निज्जियमोहमयाए केवलबोही समुल्लसिओ ॥ ११२ ॥ तत्तो नरिदभज्जा सज्जा नचतकोउलम्मि । तत्यासीणा आसी वल्लहसंमाणमुइयमणा ।।११३।। सावि वियाणिय रायं नडिणीए उवरि धरियअणुरायं । दिट्टिवियाराईहि विचितिओ एवमादत्ता ॥ ११४॥ | चावलमल्ल महो मणस्स एयस्म विसयसज्जस्म । राय अहवा रंक सत्यपि विडंबए कामो ।। ११५ ।। कत्थेस रायहंसो काईव वराइया कहि णु एसा । जं रुबइ एईए विद्धी तं कामदुश्चरियं ।। ११६।। कत्येस रायसोहो उन्भरिउगयघडाहाडोवो । हीणकुलायारपरा कत्थेसा जंबुईतुल्ला ।।११७।। को कम्मेहिं न नडिओ अहिगयविन्नाणनाणविज्जोऽवि । एयस्स को णु दोसो विलसियमेयं खुकम्माणं ।। ११८ ।। इंदो वा चंदो वा बंभो रुद्दो मुकुंद खंदो वा । संसारे सव्वालिया वसीकया मोहराएण ॥ ११९ ॥ विसयासत्ता सत्ता दुहिया सुहिया पुणो विरत्तमणा । इय सुहभावणभावियचित्ताए रायकंताए ।। १२० ।। तक्कालमेव केवलमुज्जलमुप्पन्नमुन्नयममोहं । विष्फुरियं सुहझाणं सुहभाषेणं महागरुजं ।।१२१ ।। वह सांऽवि हु पुहईसेा पुरलोयं जाणितं विरत्तमणं । एवं मणम्मि झायइ विज्झायग्गीव निप्पहओ ।। १२२ ।।
जंखु इमं कोसमतुल्लसतु मे । जाई मई य होणा हीणायारो जओ जाओ ।। १२३ ।।
समनि
॥१९