________________
॥ १९९॥
लोहिँ लक्खओ तह सुनहिं कमाओ। सन् विनेत्रियारा घणुन्छ वाएण खलु नट्ठा ।। १२४|| लवणोअही जलेहिं अग्गी य जहिणेहि य घणेहि । अप्पा तहा न तुस्सइ भुत्तंहिंदि भूरिमोएहि ।। १२५ ।। जीए सेवारसिओ वसिओ नडपेयम्मि इन्भसुओ। कुलमुज्झित्ता विमलं तीए पुण ही अहं लुढो ।। १२६ ।। दीवे जहा पयंगो मझे जालस्स जह महामयरो तह निर्वाडिओ ऽमि अयं नीइ कज्जमि भवकुवे ||१२७॥ इय सोहणम्मि झाणे वट्टंतो भावओ जइव्व निवो । आरुहिय खवगसेणि केवललच्छीइ सेो वरिओ ।। १२८|| तेसि नाणघराणं चउन्हमवि नियडवत्तिदेवे हि । विहिया केवलिमहिमा समपिओ साहुवेसेा य ।। १२९ ।। अहह अहो अच्छरियं पस्सहजं रागरोसदोसिल्ला । चउरोऽवि चउरमइणो जाया वेरग्गरंगिला ॥१३०॥ सव्वेऽवि पणमिया ते सुरेहिं खयरेहिं नायरजणेहिं । कंचणपरमारूढा सोहंता रायमुव्व ।।१३१।। अह य इलासुयनाणी माणी मणयपि नेव मणमज्झे । अच्छरियभूयचरियं निययं कहिउं समाढतो ।। १३२ ।। | पुव्वभवेऽहं समणो आसी वासीइ चंदणे तुल्लो। भज्जाऽवि हु पवज्जासज्जा जाया सुनिम्माया ॥१३३॥ वं पिच्छतरूस सया रागो मह माणसे समुल्लसिओ । तमणालोइय सम्मं संपत्ते जीवितेऽवि ।। १३४ । । | वैमानियदेवतं पत्ती सा साहूणोवि खलु तत्तो । जाइम ओम्मत्तमई संपन्ना सोयधम्मरया ।। १३५।। तणालोइतु फुडं एरिसवंसुब्भवा नडी जाया । अहह्यं पुण सिट्टिसुओ एईए उवरि नेहिलो ॥१३६॥ पुत्रभवन्भासाओं दुगंछ णिज्जोऽवि चैव निवसतो। नडपेडयम्मि हिरिओ अहह महाकम्मरुतं ॥१३७॥
1: १६