________________
!
।।१८७।।
नो उदयंत अहो सुनोइ दियनामयं तयं मुणसु । कह पुण अवावा ? तं मह सम्मं पयासेसु ॥ ८२|| जं मह वाइयपत्तियरोगायकेहि संभमाईहि । न तु पीडिज्जइ देहं तं अम्बाबाहमयधेहि ॥८३॥ फाविहारमह कहसु जं खु उज्जाणदेउलाईसु । इत्थिपसुपंडवजियवसहीसु य पीढफलगाई ॥८४॥ सिजामधाराई गिन्त्तिा अजणघरेहिता । विहरामि जं सया सुय बुज्झतं फासूयविहारं ॥ ८५ ॥ पुण पु०द्र सच्छमणी गुण यह सवनिहि स सूरीश । सरिसवया किं भंते भवखा य अभक्खया अहवा ? ॥ ८६ ॥ भावि भावि यदुविहा ते तं कहूं खु संघडइ ? । जाणगमणो वियाणसु सरिस्वया ते दुहाऽभिहिया ||८७ || उस मित्तयसरिसवधा अने पुण हुति धन्नसरिसवया । आइल्ला तिषिहा ते बुत्ता अवधारसु मणम् ॥८८॥ सहजाया तह सहवड़िया य सह पंसुकीलिया चेव । ते समणाण अभवखा जे पुण धभेसु सरिसवा ||८९ || दुबिहा पत्ता ते सत्येहिं परिणया तदियरे य । जे पुण असत्यपरिणय अभक्खया ते हु समणाणं ॥ ९० ॥ जे सत्यपरिणया ते दुहा सुया फासूया अफासूयगा । जे पुण अफासुगा ते साहूणमभक्खया भणिया ।। ९९ ।। जे फासूया इमे पुण हा अहो जाओ अजाइयगा । जे पुण अजाइया ते अभवखणिया सुसाहूणं ।। ९२ ।। जे जाइया दहा ते इसणिजा अणेसणिजा य । जे पुण अणेसणिखा तेहु अभक्खा जईण सुया ॥९३॥ जे नह इहेसणिञ्जा तेsवि दुहा लढया अलद्धा य । जे य अलद्धा ते न हु भक्खणजोगा मुणीण सुया ॥ ९४ ॥ जे लद्धा भिक्खाए ते निग्गंथाण भक्खणिजा य । एएण हेऊणा सुय सरिसवया भक्खअन्भक्खा ।। ९५ ।।
।।१८७।
