________________
उपदेश
॥१८६॥
सांचिट्टइ तुसिणीओ पीओ न हु वंदणाइपडिपत्ति । आभासिओ सुएणं तो तेण पुरदिएणेवं ।।६८।।
| सप्ततिका. X भो भो सुटमणा तुमितं मं दमिदुमणुयब्ध । अन्भुटुंनो भत्ति कुणंतओ अज कि जायं ।।६९॥
नो वंदसि नो पुच्छसि कस्सेरिसविणयमूलधम्मरओ । जाओऽसि तओ तेणं अभुद्वित्ता समुल्लविओ 11७०।। हहो देवाणुप्पिय अरिट्टनेमिरस भगवओ सीसो। सिरिथावच्चापुत्तयनामो अणगारसीसमणी |७१।। नीलासोउजाणे ठाणे अइफासुए ठिओ अस्थि । तप्पासे विणयड्डो धम्मो ऊरीकओ रम्मो ।।७२।। तत्तो सुओ वयासी वच्चामो णं सुदंसणा अम्हे । तुह धम्मायरियंतिय मापुच्छामो सुपसिणाई ।।७३।। जइ मह पुच्छापडि उत्तराई दाउं जया न सको सो। अद्वेहि हेहि निरुत्तरं तो करिस्समहं ।।७४।। तावससहस्सजुनो तत्तो सह सिट्टिणा सुओ चलिओ । पत्तो उजाणवणि थावच्चासुयमिणं भणइ ।।७।। जत्ता जवणिजपि य अब्बाबाहं लहं भयंत भण। तह फासुयं विहारं तुम्ह सुओ अवखए सूरि ||७६।। भंते का सा जत्ता? थावचापुत्तओ तमाइसइ । भो सुय निसणस ज नाणदंसणाईहिँ जोएहिं ॥७७।। मह जयणा सा जत्ता अह कि जबणिजयं ? तयंपि सुण । तं जबणिजं दुविहं पन्नत्तं तस्सारूवमिणं ॥७८।।
X1१८६। इंदियजवणिज भो नोइ दियजवणिज दुइज तु । तं कह कहसु लहुं मह भो सुय सम्म निसामेह ।।७९॥ सोइ दियाइ पंचवि जं मह नणु इंदियाई ताणि य जं। वसवत्तीणि तहां निरुवयाइ सं करण जवणिजं ॥८॥ कि नोई दियज वणिजयं च? तंपि पभणेमि तुज्झ अहं । जं कोहमाणमायालोहा खोणा य उवसंता ।।८॥