________________
1176411
तो तीसे परिसाए सरसाए मेहमहुरमगिराए । उवइसइ सूरिराओ धम्मं कल्लाजणयं ॥ ५४॥ भो भो भव्वा सव्वायरओ वंछेह जई सिवट्ठाणं । तो सुकयज्जणपउणं निउणं संवेह आययणं ।। ५५|| तं पुण मुणह सुसाहुं साहु निस्सीम समदमगुणेहिं । जस्सेवा गुणोहा घणत्तिणो वहति ॥५६॥ सामुवासणया विषयाउत्तेहि किज्जए जेहिं । रयणत्तयमेहि विज्जद साह मियं ॥५७॥ सिट्टी गुणित तुट्टो कहर तओ तुम्ह कैरिसो भयवं । धम्मो किंमूलो तो भइ गुरू विषयमूलुनि ॥५८॥ विणओ दुहा भवे सो मुसाहुविणओ य सङ्घविणओ य । आइले बारसवय बीयम्मि महत्वया पंच ॥ ५९ ॥ तुम्ह सुदंसण धम्मो किंमूलो बज्जरइ तओ सोऽवि । अम्ह पुण सोयमूलं तं सो (मो) क्खफलं त सिग्धं ||६|| तं पइ अक्खा गुरू जोबहिंमाइतिव्वदोसेहिं । कह सुज्झइ नणु जीवो रोग व रतरत्तपडो ॥ ६१ ॥ इममा इण्णिय सम्मं सिट्ठी पडिवोहमागओ झत्ति । बारसवयाई गिण्हइ दंसणमूलाई पालेइ ॥६२॥ ततो कमेण निसुर्य सुएण लोयाण वयणमालाए । विप्पविन्नो अनो मह धम्माओ सुदंसणओ || ६३|| तो तत्थ मझ जुत्तं गमणं दमणं च साहुदिट्ठीए । कारिय अणिवारियमह निव (य) धम्मं निञ्चलं देमि ||६४ || एवं बीमसित्ता सहस्सपरिवायमनिओ (सुओ) सिग्धं । सोगंधियापुरीए आगच्छ तावसावमहे ॥६५॥ भंडाणि तत्थ मोत्तुं परिहियरत्तंवरो ससीसेहिं । सद्धि सुदंसणहिं पविट्टओ मुरुमणो ॥६६॥ इंनिणं स निरक्खिय नो अभट्ठेइ नो समुल्लवई । जो जत्तो सुविरतो न सो तदागमणरंगिली ॥१६७॥
।। १८५ ।।