________________
११८१।।
भेत
लघु शीघ्रं दुःखानां पारं दुःखपारमिति काव्यार्थ ः ||२७|| अत्रार्थे श्रीज्ञाताधर्मकथाख्यातं यावच्चापुत्रकथानकं प्रस्तूयते|| श्रावञ्चापुत्रकथानकम् ||
अथ सुरट्टासिए विसए सुतसत्यतित्यजत्ताए वत्ताविहु पायं मरुल्लावी जणो जत्थ || १ ॥ 'तडिणीतोयं 'तित्थं 'तंबोल 'तारस्वतरुणीओ। "तोयरमा 'तबणीयं छकं रयणाण जत्थ इमं ||२|| युग्मम् ॥ तत्थ पुरी बारवई वणमज्झे सिंदुवारवारवई । धवलियघरवारवई वारवहूसारवारवई ||३|| faminers नागा सुरयणा सुतोया य। जिण्डुसिरीइ समेया सविदुमा अणमिसगणड्ढा ||४|| सद्दी जोयमई अईवनरदुरवगाहमज्झिल्ला । जा सुहइ जलहिबसुहातुल्ला अदाला ||५|| त्रिभिविशेषकम् तत्थस्थि सत्यवाही साहीणघणोहरंजियजणोहा । थावच्चाइयनामा पदमरणे तस्सुओ जाओ || ६ || अदुस्सहसोयवसा तीए न सुयाभिहाणमिह ठवियं । तो थावच्चात्तोत्ति विस्सुओ अजणि जणमज्झे ||७|| उच्त्रणजुव्वणसमए विवाहिओ सो महाविभूईए । इन्भाणं कुमरीओ रुवसिरोहसियअमरीओ ||८|| सममेव ताहि विलसइ भोगे पुनोवलमसंजोगे । न गयंपि मुणइ कालं जह देवा देवलोगम्मि ||९ ॥ तस्यन्नया समेओ जिणो दिसुत्र पावतिमिरहरो । सुक्खकरो भव्वजणंभोरुहत्रणसंड सीए || १० ।। तच्चरणपणमणत्थं सयं हरी हरसिओ तओ चलिओ 1 अण्णेऽवि सेट्ठिसेणावइणी पुण तदणुवत्तीए ॥११॥ विहियंगचंगसिंगारसंगयं पुरजणं तओ दद्धुं । पुच्छइ नियपडिहारं थावच्चापुत्तओ तत्तो ॥ १२॥
।। १८१ ।।