________________
उपदेश-
सप्तति
॥११८॥
तं खयरमोसहीए संरोहणीयाई मीलणबलेणं । सब्वत्थुवयारपरा धरायले उत्तमा पुरिसा ॥१६४।। तत्तो रंजियचित्तो खयरो आणित्तु अत्तणो भइणि । पप्फल्लकमलनयणि परिणाविय रयणमंजरिय ॥१६५।। अप्पइ पमोयपलयंकियकाओ रयणचंदकुमरस्स । अइपुक्कलं धणोहं लक्खगकोडीइ परिसंखं ।।१६६।। तो संपत्तकलत्तो जुत्तो खयरेहि अणुचरेहि च । स समागओ नियगिहूं मसिणेई राहणा दिहो ।।१६७।। भजातियसंजुत्तो सुहेण काल गमेइ तत्थेसो । रयणतयसंजुत्तो मुणिव मणमाणनिम्मुक्को ॥१६८॥ अह जोहारिय रायं कुमरो विनवइ देव गच्छामि । पियरो मविरहदुहग्गिदमिया तत्थ वस॒ति ।।१६९।। जं तब्भेहिं अदिना कन्ना एसा मए नियमईए। उव्वाहिया मणहिया तं खमियब्वं खु निस्सेसं ॥१७०।। सव्वंसहुव्व सव्वसहा महामाणवा इहं हुंति । रयणायरेण रयणा पत्थरया बि हु सुसंगहिया ।।१७१।। अइउभडवियडअदभषयवड (एहि)कओरुसिरसोई । रयणुञ्जलरुप्पसबन्नसुंदरं सुक्यकयसोहं ।।१७२।। दिन्नं विमाणमेयस्स भासुरं हेमचंदभूवइणा । तत्थारुहित्तु छलिओ कुमरवरो वोममग्गेण ॥१७३।। युग्गम् ।। विजाहरेहिं खयरीहिं परिवडो गिरिपुराई पिच्छेतो । पत्तो खणेण पुरविजयवद्धणे जणयगेहम्मि ॥१७४।। माइपियराण मिलिओ कलिओ भजातिएण रम्मेण। पणमिय तवरणेसं विन्नवई वइयरं निययं ॥१७॥ रूवसिरिसुरवहूओ बहुओ लगाओ सासुयाण पए। आसीवयणेहिँ सुपेसलेहिं अभिनंदियाओ य ।।१७६।। पुत्तमि तम्मि सकलत्तयम्मि दिम्मि दिद्विजुयलेण । हरिसुलसिरसरीरा मायापियरो लहं जाया ॥१७७॥
॥११०