________________
उपदेश
सप्ततिव
1101
अत्रार्थे शिवभद्रश्रीयकोदाहरणमुदाहियते
॥ शिवभनियककथा ।। अस्थित्थ पूरी कोसोबनामिया मामिया न वेरीहि । जा हरिसहुब्ब' रेहाइ 'सुतरकपज्जुन्नबलभद्दा ।।१।। सीए पुन्वदिसिट्ठिय उआणु तुंगचे इयनिविट्ठो । अइनिसियपरसुपाणी वट्टइ जक्खो परसुपाणी ।।२।। तभषणमझदे से काउम्सम्ग सुनिश्चल काउं । साहू सुदंसणो सो अहन्नया संठिओ अस्थि ।।३।। तस्सेस तयोनिहिणो जपखो पथक्खोवेरिओ जाओ । अइयोशवसगाई करे तचित्तखोहत्थं ॥४॥ अहिरवेणं सो उण उसइ धसई काउ हस्थिणो रुवं । भीमद्रहासमइसयनिही कुणइ रक्खसो होउं ।।५।। तहवि हु सान हुँ बीहइ ईहइ सिवसुक्खमपाखयमबाहं । अह मुणिउ तम्मणगयभावं समुईन्न हरिस भरो ।।६।। तुम मुद्दपिओ बाई दाई दाऊण सप्परवेणं । हणिओ करिवेणं भणिओ अइनिठुरं वकं ।।७।। तं खमसु खमानिहिणो सुह पयप उमस्स से बओम्हि अहं । अन्नप्पभिइ अभीयं मुणिमेयं विनबह जक्खो ।।८। विभिविशेषकम् । इत्थंतरे पुरोहियत्ता सिवभद्दसिरियनामाणो । तत्थागया किसंग नियंति मुणिमुगतबनिरयं ॥९॥ किमहो मुणिद अप्पा दप्पाइ विवज्जइत्तु सब्दमवि । खिविओ दुढे कट्ठ निठुरतव चरण किरियासु ।।१०।। कि भो सहसि परिसहबगं सग्गं च मोवश्वमहिलससि । अत्थे अदिस्समाणे को एवं उज्जमइ सुमई ।।११।।
१ कृष्णसभेव. २ गरुडप्रद्य म्नबलभद्रा यस्यामेलाहशी कृष्णसभा नगरी तु सुताक्षकामसैन्यभद्रवती.
८२॥