________________
महत्यस्ति, परमहमत्र भीत्या तिष्ठामि । पुत्रोऽवदत् कुतस्ते भीतिः । तयोक्तम्-वत्स ! श्रूयताम् परशुरामस्ते पिपितामहौ निहत्य - हस्तिनागपुरे राज्यं करोति । किमधिकं वच्मि–स दुर्मद इमां धरामेकविंशतिधा गर्भगतैरपि क्षत्रियसन्तान शन्यामकरोत् । सत | एव में महती मीतिरस्ति, तदाकर्णनेन समुत्पनकोधः स तत्कालमेव भूमिगृहाद् वहिर्भय परितः पश्यन् क्रमतः कियद्भिर्दिनहस्तिनागपुरमगात् । तत्र चक्रप्रहारेण निजपित्रादिधातिनं परशुराम निहत्य पैकं चक्रवर्तित्वमग्रहीत् । ततः सोऽप्येकविंशतिधा | पृथिव्यामब्राह्मण्यं विदधे । भो भन्याः ! पश्यत, एतौ परस्परं सम्बन्धिनावपि क्रोधावेशादीदृशं गर्हित कर्म चक्राते । येन तयोर्महानरके चसतिर्जाता । अतः क्रोधः सर्वथा त्याज्यः । क्रोधेन वशीकृतस्य कोटिजन्मार्जितानि संयमफलानि विलीयन्ते, नरके च निवासो जायते । अतः शान्ति विधित्सुना जनेन कस्मैचिदपि नैव कोपनीयम् ।
अथ १९-मान-विषयेविनय वन तणी जे मूल शाखा चिमोड़े, सुगुण कनक केरी श्रृंखला बंध तोड़े।
उनमद करि दोड़े मान ते मत्त हाथी, निज यश करि लेजे अन्यथा दूर आर्थी ।। ४९ ॥ इह जगति मानलक्षणः प्रमत्तइस्ती विनयतरोमूलं शाखां च त्रोटयन सभूलोच्छेदं कुरुते । तथा सद्गुणरूपां स्वर्णशृजला जिचा स्वैरमितस्ततो धावति । अतः सकलसद्गुणविध्वंसकारी मानः सर्वथा सईय एव । लेशतोऽप्येष यस्मिस्तिष्ठति तस्माद्दर एवं विमुखीभ्य बिनयादिसर्वे गुणा पर्तन्ते । अत्रार्थ बाहुबल स्प दृष्टान्तोजगन्तव्यः । तेन स्वात्मना त्यक्तेहारे सटित्येव तस्य केवलज्ञानमप्यभूदिति प्रसिद्धतयात्र नाग्लेखि ॥ ४९ ।।
-.--.
-
.
-...-.
--.
-.-.
-.--.--
--
.
..
-.
-
.-
.-.-.-.---....-
------
--
--
