________________
PRAKR**
यथा-प्रायोवृत्या विपदः, परिष्कृत्याऽवस्तु वस्तुनि भवन्ति। नहि कोद्रवेषु कीटाः, पतन्ति गोधूमकायेष्ठ ।। ५॥ ___ अतचिन्ता परित्यज्य प्रभोः स्मरणं कुरु मङ्गलमयेन तन मरणेन सर्वे भद्र भाष्यति । इत्थं चरमायुधं समाश्वासयन्ती स्वयमपि स्वस्था सा कदाचित् कापि गता सती तस्य पक्षशब्दं श्रुन्या सत्राऽज्यता । इत्थं कुक्कुटत्वमापोऽपि तस्मि-पति| प्रेमपरायणा सा तस्य सुखाय परं प्रबन्धं कृतवती तयोरेवं कालो गच्छति स्म । अथैकदा गोचर्यर्थ कस्यचित्साघोस्तत्रागमन र | जासं तं विलोक्य प्रमुदितया तया सलमानं वोषितस्य मुनेदृष्टिः कुक्कुटोपर्यापतत्तं दृष्ट्वा तेनोचे-अयि भद्रे ! अनेन वराकेन ते किमागः कृतं ? येनाध्यं त्वया गृह्यकः कृतोऽस्मै स्वर्णपिञ्जरमपि दुःखप्रदमेव भवति । किसाऽस्य हिंस्रस्य मुखं दृष्टोत्थानमपि पापायेति ज्ञात्वाऽपि कथं तत्संग्रहः क्रियते ? मुनेाहृतं निशम्य तथोक्तम्-गुरुदेव ! नाऽयं सामान्यकुक्कुटा किन्त्वयमाभानरेशोऽतिधार्मिकः पृथ्वीशो मे पतिरस्ति, बुद्ध्वा राजमात्राऽस्येयमवस्था कता । गुरुत्वानिष्फलत्वाचैतद् वृत्तं वक्तुमसमर्था पूर्वजन्मकृतघोरपातकस्प फलं भुञ्जानाऽस्मि । गुरुदेव ! अतएवैनं पिञ्जरे रक्षामि, सामान्यखगो भवेचदा भववचसाऽनवयं मुञ्चयम् । एतच्छ्रुत्वा मुनिराह-राशि ! एतवृत्तान्तमजानता मयाऽयमुपदेशः कृतः, वीरमत्यैतदनुचितमेव कर्म कृतमस्ति । चन्द्रस्तु चन्द्र एवासीत्तस्येदृशी दशा न कर्तव्यासीत् । अस्तु, यदभूत्तदभूत, अत:परं त्वया दुःख न करणीयं । तव सतीत्वेन सर्व संकटं नक्ष्यति, सर्वे जीवा: कर्माऽनुगा भवन्ति, यतः कर्मणां गतिर्न केनापि त्याज्यते ।
यता-प्रचलति यदि मेरुः शीततां याति पहि-रुदयाति यदि भानुः पश्चिमायां दिशायाम् ।
ऊस
