________________
अर्थ-(रूवेसु ) रूपने विषे ( जो) जे मनुष्य (गिद्धि ) रागने ( उबेइ ) पामे छ, (से) ते (मकालिअं) अकाळे थयेला (तिव्वं ) तीव्र ( विणासं ) विनाशने ( पावइ ) पामे छ, (जह वा ) जेम ( बालोअलोले ) आलोकने विषे लोल एटले अतिस्निग्ध दीपशिखा जोवामा लंपट एवो ( से ) ते (पयंगे ) पतंग ( रागाउरे) रागातुर सतो (मच्छु) मृत्युने ( समुवेइ ) यामे छे. २४.
जे यावि" दोसं सगुबेव तिनं, नमि लगो से उ वह दुक्खं ।
दैतदोसेण संएण जंतूं, न किंचि वं अंबरज्झई से" ॥ २५ ॥ ___ अर्थ-(य) तथा (जे) जे प्राणी रूपने विषे ( तिव्वं ) तीन ( दोर्स ) द्वेषने ( समुवेइ ) पामे छे, ( से उ ) ते (जंतू ) प्राणी ( तंसि खणे वि ) ते ज समये पणे ( सएण) पोताना (दुइंतदोसेण) दुदांतपणाना दोपे करीने एटले
इंद्रियने दमन न करवू ते रूपी दोपे करीने ( दुक्खं ) दुःखने ( उवेइ ) पामे छे, परंतु ( रूबं) रूप जे से ( से ) तेनो|| जोनारनो (किंचि ) काइ पण ( न अपरमाई ) अपराध कस्तुं नथी. जो रूपज दुःख आपवानो हेतु होय तो वीतरागने | पण ते दुःख पापी शके, तेम तो ले नही. तेथी पोताना जे दोषथी प्राणी दुःख पामे छे, ए वात सिद्ध छे. २५.
श्रा प्रमाणे राग अने द्वेष अनर्थना हेतु छे एम कपु. हवे द्वेष पण रागने लइनेज थतो होवाथी राग महा अनर्थर्नु मूळ छ एम देखाडश पूर्वक तेनो विशेषे करीने त्याग करवायूँ कहे थे
